Όταν δεν έχεις άλλη επιλογή … ΓΕΛΑ

Το Χαμόγελο Είναι Ευγένεια Το Γέλιο Ευτυχία. Το γέλιο είναι η χαμένη, η ξεχασμένη επαφή με την πνευματικότητα.

Υπάρχει μια κατάσταση που λέγεται ‘ομαδοποίηση’ και μια άλλη που λέγεται ‘διαφοροποίηση’. Ο υγιής πνευματικά άνθρωπος μπορεί να τις ξεχωρίζει και να δρα αναλόγως. Αυτό σημαίνει πως δεν ταιριάζουν όλα με όλα, υπάρχουν διαφορές και ομοιότητες σε κάθε περίσταση ή κατάσταση. Η διαφοροποίηση είναι μια ανώτερη πνευματική ικανότητα. Δεν μπορείς να γελάς σε μια κατάσταση που δεν είναι αποδεκτό, αλλά δεν υπάρχει λόγος και να κλαίς, μπορείς να γελάς εσωτερικά και εξωτερικά να είσαι σοβαρός όπως αρμόζει στην περίπτωση. Αν και όταν το πετύχεις αυτό, γίνεσαι ο κυρίαρχος, ο κατεργάρης του σύμπαντος, ο ζαβολιάρης.

The amber room: το χαμένο δωμάτιο από κεχριμπάρι

Το κεχριμπάρι ονομάζεται  «Χρυσός της Βαλτικής». Το 90 % των παγκοσμίων αποθεμάτων αυτού του μοναδικού πολύτιμου λίθου, που σχηματίστηκαν 50 εκατομμύρια χρόνια πριν από ρητίνη κωνοφόρων δένδρων, βρίσκονται στο δυτικότερο τμήμα της Ρωσίας, την Περιφέρεια του Καλίνινγκραντ. Σε ένα χαντίθ του προφήτη Μωάμεθ αναφέρεται ότι ο Παντοδύναμος δημιούργησε φάρμακα για κάθε ασθένεια. Το κεχριμπάρι είναι ένα από αυτά τα φάρμακα, που χαρίστηκαν από το Δημιουργό στον άνθρωπο. Ο πολύτιμος αυτός λίθος χρησιμοποιούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων στην ιατρική.

Αναφορές στο κεχριμπάρι βρίσκουμε στο φιλόσοφο και γιατρό του 10ου αιώνα, τον Αμπού Αλί Ιμπν Σίνα (Avicenna) στο βιβλίο του «Θεραπεία». Η σύγχρονη Φαρμακευτική επίσης δεν μπορεί να κάνει χωρίς την «πέτρα του ήλιου», λέει ο Ρώσος επιστήμονας Nικολάι Ζλόμπιν.

Για τους «φίλους» μας…

Τα τυχαία είναι πάντα τα καλύτερα. Έτσι πίστευα, έτσι πιστεύω, έτσι θα πιστεύω. Και από τα τυχαία μαθαίνεις. Με τον πιο περίεργο τρόπο. Περίεργο και ενδιαφέρον.

Και να’ τος. Ο κύριος, που ήδη έχει πατήσει τα πενήντα, με μια ζωή στα στερεότυπα κτισμένη, το κολλαριστό κουστούμι και το αυτοκίνητο των ενενήντα χιλιάδων ευρώ. Το ασύλληπτο ελληνικό όνειρο, η κίβδηλη και άπιαστη υλική ευτυχία για το μέσο Έλληνα, προσωποποιημένη και επιτευγμένη. Να’ τος. Βιαστικά, κοκαλώνει το ακριβό γερμανικό τετράτροχο, χωρίς να ανάψει τα προειδοποιητικά φώτα. Άλλωστε τα αυτοκίνητα –ιαπωνικά και μεταχειρισμένα- που ακολουθούν, οφείλουν να προκρίνουν, ότι επιθυμεί να σταματήσει. Ειρωνεία.

 Ψάχνουν το δίκιο τους, κορνάροντας εκκωφαντικά και σε γαμήλιο ρυθμό για την παράβαση του Κ.Ο.Κ. Ίσως και να βωμολοχήσουν λίγο. Ξεθυμαίνουν έτσι πρόσκαιρα για τα δεινά των καιρών. Η ψυχοθεραπεία των δρόμων, η καλύτερη μετά το ποδόσφαιρο. Ειρωνεία. Και πάλι.

Αλλάζει ο άνθρωπος;

Η θέση μου απαγορεύει να περιγράψω κάποιες από τις σημαντικότερες αλλαγές που έχω δει σε ανθρώπους, αλλαγές που τις έχω δει να συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μου και να με βρίσκουν αμήχανη μπροστά σε «καινούριους» ανθρώπους που δεν ξέρω πώς να αντιμετωπίσω.

Αν είσαι από εκείνους που θεωρούν ότι ο άνθρωπος δεν αλλάζει, ανήκεις σε μια πολύ μεγάλη ομάδα που πιστεύει ότι το «χούι», η συνήθεια, η συμπεριφορά, οι αξίες των ανθρώπων δεν αλλάζουν και δεν μπορούν να εξελιχθούν –θετικά ή αρνητικά. Εγώ πάλι, από την άλλη πιστεύω ότι ο άνθρωπος αλλάζει πολύ πιο εύκολα απ’ότι θα περιμέναμε και πολλές φορές αυτό είναι τόσο εμφανές και γίνεται τόσο ομαλά που απλώς δεν το αντιλαμβανόμαστε.

Θεωρείς, για παράδειγμα ότι τα ξαφνικά χρήματα, τα χρήματα που κέρδισες μετά από πολύ κόπο ή ακόμα και τα χρήματα που κέρδισες με πονηρό και παράνομο τρόπο δεν έχουν την δύναμη να σε αλλάξουν; Να αλλάξουν- για παράδειγμα- τη συμπεριφορά σου απέναντι στους πιο «φτωχούς» γνωστούς σου, καθώς αυτομάτως έχετε άλλες επιθυμίες και άλλα ενδιαφέροντα; Να αλλάξουν, ίσως, τη στάση σου απέναντι στην ίδια τη ζωή, φοβούμενος συνέχεια μήπως τα χάσεις ή έχοντας συνέχεια στο μυαλό σου πώς θα τα κρατήσεις;

Όποιος θέλει να καπνίζει ας το κάνει.

Είναι σωστό αυτό που λένε, για την ανθρώπινη βλακεία και το άπειρο. "Δύο πράγματα είναι άπειρα σε αυτόν τον κόσμο, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία και για το σύμπανμην είσαι απόλυτα σίγουρος"

Συνέβη λοιπόν στη Γιαννούλη του νομού Έβρου, καθώς το κράτος ξαναθυμήθηκε το πρόστιμο των 500 ευρώ στους καπνιστές και στους καταστηματάρχες εξαντλώντας όλη του την αυστηρότητα ακόμη και στο πιο απόμακρο χωριό!!! Κι αφού τελείωσε τους ελέγχους στις πόλεις και στους χώρους εστίασης, όπου γίνεται κατάφορη παραβίαση του μέτρου, ανηφόρισε και στα πιο απόμακρα χωριά, δείχνοντας υπερβολικό ζήλο ακόμη και στο πιο φουκαρά Έλληνα…θέλοντας να διαπιστώσει αν εφαρμόζεται ή όχι η νομοθεσία για το κάπνισμα.

Τραγικό..! Στη Γιαννούλη, το μοναδικό καφενείο του χωριού ανοίγει για μια δυο ώρες την ημέρα και μάλλον δεν πρόκειται να ξανανοίξει.

«Χτύπα ξύλο»: Για γούρι ή από φόβο;

Ανήκει στις πιο γνωστές προλήψεις. Γενιές και γενιές μεγάλωσαν με αυτή τη φράση στο τσεπάκι. Το πασίγνωστο «χτύπα ξύλο» χρησιμοποιείται για να διώξει μακριά τη γρουσουζιά και να ξορκίσει οποιοδήποτε κακό. Και ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι προληπτικοί άνθρωποι αρκούνται στο να ακουμπήσουν απλώς ένα ξύλο για γούρι, εμείς τρέχουμε να χτυπήσουμε ηχηρά όποιο ξύλινο κομοδίνο, τραπέζι, ντουλάπι ή ράφι βρούμε μπροστά μας.

Από πού προέρχεται αυτή η δεισιδαιμονία; Δες μερικές ερμηνείες από παλιότερες εποχές.

Ζητάω μια χάρη. Από την Ιρλανδία έως την Ινδία η μυθολογία μιλάει για τη λατρεία των δέντρων. Οι Κέλτες π.χ. είχαν την πεποίθηση ότι μέσα στα δέντρα κατοικούν πνεύματα με μαγικές δυνάμεις ή ακόμα και θεότητες. Χτυπώντας λοιπόν τον κορμό ενός δέντρου τρεις φορές πίστευαν ότι ξυπνούσαν το πνεύμα που κατοικούσε μέσα του. Αυτό που ήθελαν από το… αγουροξυπνημένο πνεύμα ήταν ή να πραγματοποιήσει μια ευχή τους ή να τους προστατέψει από κατάρες, βλασφημίες, τον φθόνο των κακών πνευμάτων και την οργή των θεών.

Η ζωή είναι ...

Η Ζωή είναι ...

Παιχνίδι για τους Σοφούς 

διασκέδαση για τους ανόητους,

κωμωδία για τους πλούσιους,  

και τραγωδία για τους φτωχούς!

Ενας μύθος για τους Έλληνες και τους Κινέζους.

Η παρακάτω παραβολή βρίσκεται στο Κολοσσιαίο έργο μεταφυσικού περιεχομένου, το «Μαθναβί» γραμμένο από τον Πέρση ποιητή και δάσκαλο Τζελαλεντίν Ρουμί το 1273. Στην Ιστορία αυτή απεικονίζεται η διαφορά μεταξύ θεολογικής και μυστικιστικής σκέψεως ανάμεσα στους δυο κορυφαίους πολιτισμούς των Ελλήνων και των Κινέζων.

-Είμαστε οι καλύτεροι καλλιτέχνες, είπαν οι Κινέζοι.

-Κι όμως εμείς υπερέχουμε! Είπαν οι Έλληνες.

Θα διαγωνιστείτε, είπε ο Σουλτάνος, και τότε θα δούμε ποιος έχει δίκιο στον ισχυρισμό του.

-Παραχωρήσατε μας ένα ορισμένο δωμάτιο και ένα άλλο στους Έλληνες είπαν οι Κινέζοι.

Τα δωμάτια ήταν απέναντι πόρτα με πόρτα. Οι κινέζοι ζήτησαν από το βασιλιά εκατό χρώματα. Έτσι ο πλούσιος μονάρχης άνοιξε το θησαυροφυλάκιο του και κάθε μέρα οι Κινέζοι έπαιρναν από την επιχορήγηση του τα χρώματα τους.