Γιατί δεν έχουμε δημοκρατία σήμερα

Η δημοκρατία έχει τρία κύρια γνωρίσματα. Τα τρία γιώτα. Ισοκρατία, Ισηγορία και Ισονομία. Ενα πολίτευμα που δεν έχει τα χαρακτηριστικά αυτά, δεν μπορεί να ονομαστεί δημοκρατία.  Εχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε αν το σημερινό πολίτευμα της Ελλάδας έχει τα τρία αυτά γνωρίσματα.

Ισοκρατία σημαίνει ίση δύναμη της ψήφου για όλους τους πολίτες. Ισα πολιτικά δικαιώματα. Μπορεί σήμερα, η ψήφος των πολιτών να έχει την ίδια ισχύ με την ψήφο των πολιτικών, όμως ο εκλογικός νόμος που πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα με έδρες από ψήφους κομμάτων που δεν μπήκαν στη βουλή, από άκυρα και από λευκά ψηφοδέλτια, καταστρέψει την ισοκρατία. Η ισοκρατία καταστρέφεται και όταν ψηφίζουν αλλοεθνείς ψηφοφόροι που δεν ανήκουν στο εκλογικό σώμα, ή αγοράζονται ψήφοι άλλων ψηφοφόρων, ή όταν οι ψήφοι ανταλλάσσονται με διορισμούς και πόστα από την ολιγαρχία που ελέγχει το κράτος και τη δημόσια περιουσία σαν να είναι τσιφλίκι της.

Η πραγματικότητα πίσω από τα φθηνά παιχνίδια

Αν και πολλοί γονείς πλέον εμπιστεύονται φθηνά παιχνίδια για τα παιδιά τους, τα οποία στην πλειοψηφία τους πωλούνται σε πολυκαταστήματα τύπου JUMBO, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος εκμετάλλευσης πίσω από τις χαμηλές τιμές που φαίνονται δελεαστικές. Πέρα από τις αμφιβόλου ποιότητας υλικά από τα οποία κατασκευάζονται τα παιχνίδια σε χώρες όπως η Κίνα, οι εργάτες στα εργοστάσια δεν αντιμετωπίζονται ως ανθρώπινα όντα.

Σύμφωνα και με στατιστικά, το 75% της παραγωγής παιχνιδιών κατασκευάζονται στην Κίνα, με τους εργαζόμενους-σκλάβους να μην παίρνουν μισθό πάνω από 250 δολάρια. Ο Γερμανός φωτογράφος Michael Wolf αποτύπωσε με τον φακό του στο project «The Real Toy Story» την ζωή των ατόμων στα εργοστάσια παιχνιδιών που επισκέφτηκε και δημοσίευσε τα όσα είδε στο Business Insider.

Το ιστορικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι «βασικά δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι», τα οποία περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου.

Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, την ιατρική περίθαλψη, το δικαίωμα στην εργασία, την εκπαίδευση και το δικαίωμα στην παροχή στέγης.

"Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης." -1ο Άρθρο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Ο.Η.Ε

Το ιστορικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Στην αρχαία Μεσοποταμία μαρτυρούνται από το 2350 π.κ.ε. περίπου οι αρχαιότεροι νομικοί κώδικες οι οποίοι περιλάμβαναν σε κάποιο βαθμό την έννοια του δικαιώματος. Ο αρχαιότερος νομικός κώδικας που σώζεται ως σήμερα είναι ο νεοσουμερικός Κώδικας του Ουρ-Ναμμού (περ. 2050 π.κ.ε.)

Ελέγχοντας το θυμό

Ο θυμός σαν συναίσθημα μοιάζει πολύ με τον πόνο και την κατάθλιψη και πολλές φορές είναι δύσκολο ν’ αναγνωρίσει κανείς πού ξεκινά το ένα και τελειώνει το άλλο. Ο ψυχικός πόνος έχει και σωματικές αλλά και συναισθηματικές προεκτάσεις. Τα συναισθήματα παίζουν μεγάλο ρόλο όσον αφορά τον πόνο και συχνά ο πόνος σχετίζεται στενά με την κατάθλιψη. Όπως είναι γνωστό άλλωστε, ο ψυχικός πόνος τρέφει το θυμό και ο θυμός τροφοδοτεί την κατάθλιψη.

Μπορεί ο θυμός κάποιες φορές να μας κάνει να νιώθουμε καλά, μα αυτό είναι μόνο προσωρινό. Μπορεί να είναι κινητοποιητική δύναμη που μας ωθεί να δράσουμε, αλλά υπάρχουν καλές και κακές πράξεις και είναι καλό να τις ξεχωρίζουμε.

Ο θυμός δεν είναι συνήθως κάτι απλό. Το νιώθει κανείς στο στήθος του ή το κεφάλι του. Το νιώθει να διαπερνά όλο του το σώμα. Αλλά μπορεί να είναι και “εσωστρεφές” συναίσθημα. Μπορεί να δίνει σε κάποιον την αίσθηση του σκοπού, αλλά μόνο βραχυπρόθεσμα. Μπορεί να φαίνεται αρχικά ότι είναι κινητοποιητικός, αλλά καταναλώνει πολλή από την ενέργειά μας και δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο οργής και ηττοπάθειας.

 Όταν κανείς νιώθει θυμό, αυτό του δημιουργεί μια παρόρμηση να μεταδώσει τον ψυχικό πόνο σε άλλους. Μπορεί κανείς όμως να νιώσει και αυτολύπηση και να μην βρίσκει άλλη διέξοδο από την αυτοτιμωρία. Σε κάθε περίπτωση, δε βοηθάει στο να απολαμβάνουμε τη ζωή μας.

Όχι δεν γίνεται ν' αρέσουμε σε όλους

Μήπως βάζετε τις ανάγκες των άλλων, πάνω από τις δικές σας; Μήπως καταβάλετε όλες σας τις δυνάμεις για να «αρέσετε» και να ευχαριστείτε τους άλλους; Έχετε χρησιμοποιήσει εκφράσεις όπως «θέλω οι άλλοι να είναι καλά», «κάνω τα πάντα για να είναι οι δικοί μου ευτυχισμένοι»; Όλα αυτά, είναι καταστάσεις, οι οποίες ποτέ δεν θα σας δώσουν αυτό που πραγματικά θέλετε.

Έχει αποδειχθεί, ότι η αυτοβεβαίωση σας δεν χρειάζετε όλα αυτά για να αισθανθείτε καλά. Για πολλούς από εμάς έχει σημασία να κάνουμε καλή εντύπωση στους άλλους, να μας συμπαθούν, να μας επικροτούν, και προκειμένου να το καταφέρουμε, βάζουμε πάνω από όλα τους άλλους! Θυμηθείτε όμως, ότι δεν μπορείτε να είστε εκεί για όλους! Δεν μπορείτε να τους κάνετε όλους ευτυχισμένους! Οι λόγοι είναι πολύ απλοί:

1. Όλοι έχουμε διαφορετικές προσωπικότητες. Δεν μπορούμε να συμφωνούμε σε όλα.

Γιατί βλέπουμε πάντα μία πλευρά της Σελήνης

Η Σελήνη είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης και το δεύτερο κατά σειρά λαμπρότητας σώμα που αντικρίζουμε στο ουράνιο στερέωμα. Είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα και έχει διάμετρο 3476 km, περίπου το ένα τέταρτο της γήινης διαμέτρου και το 1/81 της μάζας της Γης. Η Σελήνη έχει θερμοκρασίες που ποικίλλουν από 123°C στην ημέρα έως -170°C τη νύχτα στον ισημερινό, και κάτω από -233°C στους μόνιμα σκιασμένους πολικούς κρατήρες.

Η απόσταση της Σελήνης από τη Γη κυμαίνεται από 356.400 km έως 406.700 km.

Περιστρέφεται στον ελαφρώς κεκλιμένο άξονά της σε 27 ημέρες 7 ώρες και 43 λεπτά, ακριβώς στον ίδιο χρόνο που διαρκεί η τροχιακή περιφορά της γύρω από τη Γη. Αυτός ο συντονισμός είναι και ο λόγος που από τη Γη βλέπουμε πάντα την ίδια όψη της, κάτι που οφείλεται στην βαρυτική έλξη από τη Γη.

Τι δεν γνωρίζετε για τα όνειρα

Τα όνειρα αποτελούν ακόμη και σήμερα ένα μυστήριο για τους επιστήμονες, καθώς δεν έχουν καταφέρει να αποκωδικοποιήσουν πλήρως τη σημασία και τη λειτουργία τους. Ξέρουμε ότι πηγάζουν από αλλαγές στην εγκεφαλική λειτουργία και οι ερευνητές πιθανολογούν γιατί, όμως όσα λέγονται είναι περισσότερο θεωρίες παρά δεδομένα. Ας ρίξουμε όμως μια ματιά σε όσα γνωρίζουν οι επιστήμονες για τα όνειρα.

1. Βλέπουμε όνειρα όλη τη νύχτα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι τα όνειρα εμφανίζονται κατά το στάδιο του ύπνου που ονομάζεται REM. Αυτό όμως δεν ισχύει, καθώς ονειρευόμαστε καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, απλώς τα όνειρα κατά τη φάση REM είναι πιο έντονα.

2. Τα έντομα και τα ψάρια δεν περνούν από τη φάση REM. Όλα τα θηλαστικά, τα ερπετά και ορισμένα πουλιά εκδηλώνουν το στάδιο REM του ύπνου και επομένως είναι πολύ πιθανό να βλέπουν και όνειρα όπως εμείς.

3. Είναι πιο πιθανό να μη θυμόμαστε το όνειρο αν χτυπήσει το ξυπνητήρι. Ο καλύτερος τρόπος για να θυμόμαστε τα όνειρά μας είναι να ξυπνάμε γλυκά και αργά, χωρίς το διεισδυτικό ήχο του ξυπνητηριού. Όμως δεν πρέπει να προσπαθούμε υπερβολικά να συγκρατήσουμε τις τελευταίες εικόνες που είχαμε στο μυαλό μας πριν ξυπνήσουμε γιατί έτσι το όνειρο θα χαθεί για πάντα.

Δεν μπορείτε να αγοράσετε την σιωπή

Ήταν ένας μεγαλόσωμος, βαρύς άντρας με πολύ μεγάλα χέρια και γέμισε την τεράστια καρέκλα. Είχε ένα καλοσυνάτο πρόσωπο και ήταν έτοιμος να γελάσει. Είναι παράξενο το πόσο λίγο γελάμε. Οι καρδιές μας παραείναι καταπιεσμένες και σκοτεινιασμένες από αυτή την κουραστική ιστορία του να ζεις, από τη ρουτίνα και την μονοτονία της καθημερινής ζωής. Μας κάνουν να γελάμε το αστείο ή ο έξυπνος λόγος, αλλά δεν υπάρχει γέλιο μέσα μας, η πικρία που είναι ο ώριμος καρπός της ανθρώπινης ζωής μοιάζει πολύ συνηθισμένη.

Ποτέ δεν βλέπουμε το νερό που κυλάει και να χαμογελάσουμε μ’ αυτό· κι είναι λυπηρό να βλέπουμε το φως των ματιών μας να γίνεται όλο και πιο θαμπό μέρα με τη μέρα· το άγχος και η απελπισία με την πίεση τους μοιάζουν να χρωματίζουν ολόκληρη την ζωή μας, με την υπόσχεση ελπίδας και ευχαρίστησης που φέρνουν και που τις καλλιεργεί η σκέψη. Τον επισκέπτη, τον ενδιέφερε ιδιαίτερα εκείνη η φιλοσοφία της πηγής και της αποδοχής της σιωπής, που πιθανόν δεν την είχε νοιώσει ποτέ.