Απ' τα όνειρα σφαγμένη

Άπειρες οι ομοιότητες των κομματικών ηγετών και σωτήρων της χώρας αλλά αυτό που τους κάνει να μοιάζουν ως σιαμαίοι είναι ότι ο μεν κυβερνάει ροχαλίζοντας, ο δε θα κυβερνήσει κοιμώμενος. Διότι ο ύπνος δεν θρέφει μόνο το παιδί αλλά και τον σωτήρα. 

Τα όνειρα και οι εφιάλτες είναι αυτά που ορίζουν την ζωή μας μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουν να την ορίζουν και αύριο. Διότι ο σημερινός κοιμώμενος μάς είπε πριν λίγο καιρό ότι “θα μετατρέψει τους τρομακτικούς εφιάλτες σε όραμα” ενώ ο αυριανός σύντροφος του Μορφέα “τα όνειρά του θα πάρουν εκδίκηση”.

Τίποτε δεν κάνουν στον ξύπνιο τους αυτά τα παιδιά. Τα παιδιά, που δεν ξύπνησαν ποτέ από τον κομματικό αμνιακό σάκο που τα κυοφόρησε μέσα στην βαθιά ύπνωσή τους, έχουν τις τεράστιες διαφορές που είναι τα δεξιά οράματα και τα αριστερά όνειρα. Κανείς από τους δύο δεν σηκώθηκε ποτέ από το μαλακό του μαξιλάρι για να δει την πραγματική ζωή. 

10 γυναικείες ατάκες που άλλαξαν τη ροή της ιστορίας

- «Μωρό μου; Να σου καθαρίσω ένα μηλαράκι;» - Εύα

- «Και μην τολμήσεις να έρθεις αν δεν μου βρεις την ενυδατική κρέμα που σου έγραψα στον πάπυρο» – Πηνελόπη

- «Αν πεινάσεις, έχει φαγητό στο φούρνο. Εγώ και τα παιδιά θα αργήσουμε» - Μήδεια

- «Άντε τελείωνε! Πλύνε τα χέρια σου και έλα να φας πριν κρυώσει το φαγητό» – Η Μητέρα του Πόντιου Πιλάτου

- «Μωρό μου, είδα έναν υπέροχο χιτώνα. Μόνο τριάντα αργύρια!!!» – Η γυναίκα του Ιούδα !

- «Τζουτζούκο μου αυτά τα σαπουνάκια Μασσαλίας μου ξηραίνουν το δέρμα και δεν κάνουν αφρό…» - Εύα Μπράουν 1940

Η τίγρης ή το λιοντάρι

Για έναν Πνευματικό Αριστοκράτη-Πολεμιστή, έχουν τόση δύναμη οι Δημιουργοί-Θεοί και το «φως» που σου προπαγανδίζουν, όση η κατσαρίδα όταν την λιώνεις κάτω από την παντόφλα σου.

Ο κάθε δυνατός, είναι δυνατός, γιατί δεν φρόντισες να γίνεις ΕΣΥ Δυνατός. Το λιοντάρι είναι ο «βασιλιάς του δάσους» όχι γιατί είναι το δυνατότερο ζώο όλων, αλλά γιατί όλα τα υπόλοιπα ζώα (ενώ κάποια είναι πιο δυνατά, πιο ικανά και πιο έξυπνα) ταυτόχρονα είναι υποτακτικά, ταπεινά, δούλοι, πιστοί, οπαδοί κλπ. κλπ. και ταυτόχρονα το λιοντάρι ο «βασιλιάς των ζώων» φροντίζει να μένει μακριά από την τίγρη ! Αρα ξέρεις τι να κανεις και τι να μην κάνεις ! μην επαναλαμβανόμαστε!

Όλοι μας στην ίδια φυλακή βρισκόμαστε, στην ίδια θάλασσα κολυμπάμε, το μόνο που χρειάζεται για να φύγουμε από την φυλακή των Δημιουργών, αυτών που άφρονα αποκαλείς Θεούς, είναι Ε Ν Ε Ρ Γ Ε Ι Α για να πετύχουμε ένα ΚΒΑΝΤΙΚΟ ΑΛΜΑ και να βγούμε έξω από την φυλακή των Θεών.

Τι είναι αυτό που κατασπαταλιέται καθημερινά με εκατοντάδες χιλιάδες ανοησίες και ειδικά στον ύπνο, όταν υποτίθεται πως αναπαύεσαι; ΕΝΕΡΓΕΙΑ

Γιατί νομίζεις πως χρησιμοποιούμε τους οργονίτες του orgonodroeme;

Είσαι εκείνο που σκέφτεσαι!

- Ποιος είμαι εγώ; ρώτησε ένας νέος τον πνευματικό του δάσκαλο.

- Είσαι εκείνο που σκέφτεσαι! απάντησε ο σοφός. Θα σου το εξηγήσω μια μια ιστορία.

Μια μέρα, από τα τείχη της πόλης, στο ηλιοβασίλεμα βαθιά στον ορίζοντα, φάνηκαν δυο άνθρωποι που αγκαλιαζόντουσαν.

Είναι ο πατέρας και η μητέρα, σκέφτηκε ένα κοριτσάκι.

Είναι δυο εραστές, σκέφτηκε ένας άνδρας τρυφερός.

Είναι δυο φίλοι που συναντήθηκαν μετά από πολλά χρόνια, σκέφτηκε ένας μοναχικός άνθρωπος.

Είναι δυο έμποροι που έκλεισαν μια συμφωνία, σκέφτηκε ένας άνθρωπος άπληστος για τα χρήματα.

Είναι ένας άνθρωπος που αγκαλιάζει τον γιο του που γύρισε από τον πόλεμο, σκέφτηκε μια γυναίκα μεγαλόψυχη.

Είναι μια κόρη που αγκαλιάζει τον πατέρα της που γύρισε από το ταξίδι, σκέφτηκε ένας πονεμένος άνθρωπος που έχασε την κόρη του.

Τα συμπτώματα της διαφθοράς

Παρατηρήστε τα συμπτώματα αυτών των κοινωνικών περιστάσεων, πού είναι απαραίτητα κάπου - κάπου, και πού τα ονομάζουν «διαφθορά». ’Από τη στιγμή πού εισχωρεί κάπου ή διαφθορά, βλέπεις να βασιλεύει μια πολλαπλή δεισιδαιμονία πού απέναντι της ή πίστη πού έχει υιοθετήσει γενικά ο λαός, εξασθενίζει και γίνεται ανίκανη : γιατί ή δεισιδαιμονία είναι ένας ελεύθερος στοχασμός δεύτερης τάξεως, "Όποιος τού παραδίνεται διαλέγει ορισμένα σχήματα, ορισμένες φόρμουλες πού του αρέσουν. Δίνει στον εαυτό τον το δικαίωμα να διαλέγει.

O προληπτικός έχει κάτι το πιο «προσωπικό» από τον πιστό. Προληπτική κοινωνία θα είναι εκείνη όπου θα βρίσκουμε κιόλας πολλά άτομα και πολλή ευχαρίστηση για κάθε τι το ατομικά. ’Απ’ αυτή την άποψη ή δεισιδαιμονία δείχνει πάντα μια πρόοδο απέναντι στην πίστη, εκδηλώνει πώς ή νόηση απελευθερώνεται και απαιτεί τα δικαιώματά της.

Τότε οι οπαδοί τής παλιάς θρησκείας και τής παλιάς θρησκευτικότητας παραπονιούνται ότι υπάρχει διαφθορά — μα αυτοί ακριβώς προσδιόριζαν ως τα τώρα τη χρήση της στον τρόπο πού εκφράζονται και πού έδωσαν στη δεισιδαιμονία την κακή της φήμη, ακόμα και στους κύκλους, των πιο ελεύθερων πνευμάτων.