Ο εαυτός, μας μάθανε, ότι είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, κάτι που πρέπει να το προστατεύουμε, να είμαστε περήφανοι γι αυτόν, να τον δείχνουμε… «να είσαι ο εαυτός σου» λένε πολλοί σαν συμβουλή μα, για να δούμε τι πραγματικά είναι αυτός ο τόσο σπουδαίος εαυτός μας.
Ο νέος άνθρωπος έρχεται σ αυτό τον κόσμο, μέσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο κοινωνικό περιβάλλον, ένα περιβάλλον δηλαδή με ήδη υπάρχουσες αξίες και πρότυπα, παραδόσεις και συνήθειες.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μέσα στο στενό του κυρίως περιβάλλον, την οικογένεια, τους γονείς… το νέο άτομο αρχίζει να έχει ερεθίσματα από τον κόσμο που βρέθηκε, αρχίζει να συλλέγει ασυνείδητα εικόνες, λόγια, έννοιες…αρχίζει δηλαδή να συλλέγει τις συνήθειες, τα πρότυπα και το αξιακό περιβάλλον των άλλων…
Όλα αυτά, και αφού ακόμα δεν έχει αναπτύξει κριτική ικανότητα και σκέψη, τα «αποθηκεύει» στη μνήμη του. Νοιώθει μονάχα πρωτοεμφανιζόμενα συναισθήματα και έχει την αίσθηση που του αφήνουν όλα αυτά τα ερεθίσματα, αν του είναι δηλαδή ευχάριστα ή δυσάρεστα. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται μέχρι την ηλικία των πρώτων χρόνων του στο σχολείο.