Είμαστε το προϊόν μιας νοθείας. Καθημερινής, βάρβαρης, ανεξέλεγκτης. Νοθεύουμε τα συναισθήματά μας γιατί έχουμε μάθει να είμαστε αφύσικοι, αποκλεισμένοι από τις ισορροπίες της γης. Νοθεύουμε τη σκέψη μας ανταλλάσοντας την ελευθερία της με την ιδιοτέλεια των προσωπικών κινήτρων.
Νοθεύουμε τις σχέσεις μας για να μπορέσουμε να τις διατηρήσουμε άρρωστες, τις βλέπουμε να παραπαίουν, να αποσύρονται, ακόμα και κατά την διάρκεια της ερωτικής τους ένωσης σε μια ηδονή της σιωπής. Και ευχαριστιόμαστε.
Νοθεύουμε τον αέρα που αναπνέουμε, την τροφή που καταναλώνουμε, τα ραντεβού που πραγματοποιούμε, την αγάπη που δίνουμε, το χρόνο που υπολείπεται ως το τέλος.
Τι ψάχνουμε; Είμαστε εμείς οι ίδιοι; Εμείς οι άλλοι; Τι;
Νοθεύουμε τις σχέσεις μας για να μπορέσουμε να τις διατηρήσουμε άρρωστες, τις βλέπουμε να παραπαίουν, να αποσύρονται, ακόμα και κατά την διάρκεια της ερωτικής τους ένωσης σε μια ηδονή της σιωπής. Και ευχαριστιόμαστε.
Νοθεύουμε τον αέρα που αναπνέουμε, την τροφή που καταναλώνουμε, τα ραντεβού που πραγματοποιούμε, την αγάπη που δίνουμε, το χρόνο που υπολείπεται ως το τέλος.
Τι ψάχνουμε; Είμαστε εμείς οι ίδιοι; Εμείς οι άλλοι; Τι;