«Μεταξωτοί άνθρωποι» Το είχε πει σε μια συνέντευξή του ο αείμνηστος Νίκος
Καρούζος. Μιλούσε για κάποιους χωρικούς που είχε
συναντήσει στη Λέσβο. Αγράμματοι ήταν, αλλά σοφοί και, προπάντων, τρυφεροί με
τους άλλους. Απαλοί, χωρίς γωνίες που κόβουν, χωρίς καχυποψία, δίχως έπαρση και
επιθετική ειρωνεία που πληγώνει. Μεταξωτοί άνθρωποι... Μού 'μεινε αυτός ο χαρακτηρισμός. Χαράχτηκε μέσα μου. Κι από
τότε ένα νέο κριτήριο λειτουργεί στις αξιολογήσεις μου για τους ανθρώπους: η
συμπεριφορά και η στάση τους σε «ασήμαντα» πεδία της καθημερινότητας.
