Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014

Βασικές αρχές της φυσικής φιλοσοφίας του Επίκουρου

Σήμερα γνωρίζουμε ότι αυτές οι απόψεις, τις οποίες είχε προσεγγίσει διαισθητικά ο Επίκουρος, δεν απέχουν σημαντικά από τα επιστημονικά ευρήματα και τη σημερινή γνώση μας για τα ουράνια σώματα και τη φύση γενικότερα.

 Δεν είχε, λοιπόν, άδικο ο Νίτσε που διαπίστωνε στα τέλη του 19ου αιώνα ότι: «Η επιστήμη έχει βαλθεί να επιβεβαιώσει τον Επίκουρο!»

* Τίποτα δεν δημιουργείται ποτέ από το τίποτα.
* Ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από θεία παρέμβαση.
* Ακόμα και αν υπάρχουν θεοί, αυτοί δεν επιδρούν στο φυσικό κόσμο.
* Η ύλη δεν καταστρέφεται σε τίποτα.

Αιώνιοι Εργάτες στον Πύργο της Βαβέλ

‘Ολα αρχίζουν κάπου εκεί μετά τον κατακλυσμό του Νώε. Οι απόγονοί του,όπως αναφέρει ο μύθος στο βιβλίο της Γένεσης, βρήκαν καταφύγιο στην πεδιάδα της Σεναάρ και αφού εγκαταστάθηκαν και ανέπτυξαν μια σταθερή κοινότητα,θέλησαν να κατασκευάσουν ένα κτίριο τόσο ψηλό που η κορυφή του να φτάσει τον ουρανό. 

Στόχος τους ήταν να μείνουν ονομαστοί στις επόμενες γενιές αφήνοντας παρακαταθήκη αυτό το τιτάνιο έργο. Γι’αυτή τους την αλαζονεία ο Θεός τους τιμώρησε συγχέοντας τις γλώσσες των εργατών έτσι ώστε να μην μπορούν να συνεννοηθούν και να καταστεί αδύνατη η τελειοποίηση του έργου. Εκείνο,όμως, που κεντρίζει το ενδιαφέρον και ίσως αξίζει μια περαιτέρω ανάλυση και προσοχή είναι το βαθύτερο νόημα και η διαχρονική συμβολικότητα του μύθου,πέρα από την απλή ανάγνωσή του.

Η Δυνατότητα Υπέρβασης Των Νόμων

Υπάρχουν δύο ειδών πολιτισμοί, οι στατικοί - ρευστοί (ζωντανοί) και οι προοδευτικοί -παγωμένοι  (νεκροί). Ο Ισλαμικός, ο Χριστιανικός, είναι στατικά δόγματα, γι’ αυτό και στις χώρες της επικράτειάς τους, τίποτα δεν έχει αλλάξει τα τελευταία 1000 χρόνια, αν εξαιρέσουμε τις επιβεβλημένες ξένες επιδράσεις, προς τις οποίες όμως οι πιστοί τους αντιδρούν.

 Οι στατικοί πολιτισμοί μάχονται τις αλλαγές, διότι απειλούν το νόμο!. Στερούνται λοιπόν της δυνατότητας να κρίνουν αν κάποιες αλλαγές ωφελούν την κοινωνία τους, διότι το ωφέλιμο, έχει εκ των προτέρων ταυτιστεί με το νόμιμο. Για να διατηρήσουν απαραβίαστη την ισχύ των νόμων τους, ισχυρίζονται, ότι έχουν δοθεί από τους θεούς.

Τα κοινωνικά δίκτυα δεν «γεννούν» φίλους

Τα κοινωνικά δίκτυα δεν «γεννούν» φίλους. Μπορεί να ζούμε στην εποχή του Διαδικτύου στην οποία ο βομβαρδισμός κοινωνικών επαφών είναι καταιγιστικός, ωστόσο σύμφωνα με νέα μελέτη Βρετανών επιστημόνων η αλήθεια είναι ότι ο στενός μας κοινωνικός κύκλος παραμένει σταθερός.

Τα νέα ευρήματα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δείχνουν ότι οι περισσότεροι χρήστες τείνουν να έχουν πέντε με οκτώ στενούς φίλους στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Ο φιλικός αυτός κύκλος διατηρείται σταθερός, καθώς κάθε φορά που οι δεσμοί με παλαιότερους φίλους χαλαρώνουν, προστίθενται νέοι φίλοι με τους οποίους οι δεσμοί αντίστοιχα συσφίγγονται.

Αν σου συμβαίνουν αυτά, τότε είσαι Έλληνας!

Δεν τρως ποτέ βραδινό πριν τις 10µµ.

* Πρέπει τουλάχιστον πέντε φορές το χρόνο να τραβηχτείς στον σταθµό των ΚΤΕΛ για να παραλάßεις έναν τενεκέ λάδι, έναν τενεκέ µέλι, έναν τενεκέ φέτα, ρίγανη, τσάι ßουνού, ελιές και λεµόνια.

* Στη γειτονιά σου υπάρχει τουλάχιστον µια οδός που λέγεται Ελευθερίου Βενιζέλου.

* Όποτε ταξιδεύεις στο εξωτερικό απορείς πως ο κόσµος ζει χωρίς περίπτερα.

* Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πέσεις σε µποτιλιάρισµα στις 6 π.µ. της Κυριακής.

Περί ορέξεως ...Ευτυχία

*Την ευτυχία την απολαμβάνουν εκείνοι που έχουν χαρακτήρα και πνεύμα καλό και σε μικρό βαθμό τα υλικά αγαθά. 

*Κανένα μην θεωρείς ευτυχισμένο, πριν δεις το τέλος του. 

*Το να ζητούμε σ' αυτόν τον κόσμο επίμονα την ευτυχία, θα πει πως κατεχόμαστε από την αποτυχία. 

Στο τέλος τέλος ευτυχία είναι ό,τι σε κάνει να νοιώθεις καλά ...και Περί Ορέξεως ...Ευτυχία !

Ο ρόλος της ζωής μας

Οταν κάποιος ζει καθημερινά σ'ένα τόπο δίχως προβλήματα σιγά σιγά ξεχνά την έννοιά του. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να θυμάται την αξία του χώματος πάνω στο οποίο ζει. Η καθημερινότητα σβήνει τη μνήμη. Όλες οι μέρες είναι ίδιες. Όλες οι μέρες είναι μια. Κι αυτή η μέρα είναι ζωή. Όταν όμως κάποιος άλλος διεκδικεί τον ίδιο τόπο, το ίδιο χώμα, αυτή η μέρα γίνεται κατοχή.

 Σ'ένα ελεύθερο και δημοκρατικό πλαίσιο, κάθε γνώμη έχει την έκφρασή της. Όλες έχουν την ίδια αξία διότι τελικά ο κόσμος παραμένει αδιάφορος σ'αυτές Ο καθένας έχει το κόμμα του, την εφημερίδα του και τη ζωή του. Ο καθένας δεν είναι παρά ένα στοιχείο μιας ανώνυμης μάζας και θεωρεί τον εαυτό του ελεύθερο διότι κανείς δεν ασχολείται μ'αυτά που λέει. Σε περίοδο κρίσης όμως όλα παίρνουν μιαν άλλη σημασία. 

Στην Κύπρο, οι ακροδεξιοί μιλούν για την πατρίδα και οι ακροαριστεροί για την ιδέα. Οι υπόλοιποι γεμίζουν το κενό της πολιτικής ζωής έτσι ώστε να υπάρχει ένα ευρύ φάσμα επόψεων όταν τελικά δεν το έχουμε ανάγκη. Ο καθένας μας δεν υπάρχει παρά μόνο δίνοντας την άποψή του για έναν κόσμο που ζει δίχως αυτήν. Όμως τι σημαίνει αυτό το κενό; Τι σημαίνει η ιδέα της πατρίδας και η πατρίδα της ιδέας; Βλέπουμε ότι αν δεν υπάρξει καταλυτικό στοιχείο, οι ουσίες παραμένουν σ'ένα στάδιο αδράνειας. Δεν υπάρχει ανάγκη σκέψης, η ζωή φτάνει.