Πώς αντιλαμβάνονται οι σοφιστές τον άνθρωπο, δηλ. τα
κοινωνικά του προβλήματα και την πολιτική του ζωή; Όπως είναι γνωστό, οι
σοφιστές γι’ αυτά τα θέματα ενδιαφέρονται και γι’ αυτά δηλώνουν αρμόδιοι. Κατά την αντίληψη των σοφιστών ο άνθρωπος δεν είναι
παθητικός δέκτης των επιδράσεων του φυσικού κόσμου, π.χ. του κλίματος ή των
άλλων επιδράσεων του κοινωνικού χώρου, αλλά μπορεί να γίνει ο ίδιος με την
επέμβασή του δύναμη δια- μορφωτική του κοινωνικού γίγνεσθαι. Η αντίληψη αυτή απηχεί το πνεύμα του αρχαίου
ελληνικού Διαφωτισμού, που στην πρώτη γραμμή τον εκφράζουν οι σοφιστές με τις
ιδέες και τη διδασκαλία τους.
Το συμπέρασμα αυτό εξάγεται έμμεσα αλλά σαφώς τόσο από τον αποσπασματικό λόγο των σοφιστών που μας διέσωσε η παράδοση, όσο και από την «εικόνα» που μας παρέδωσε ο Πλάτων μέσα στους διαλόγους του, στην προσπάθειά του να αντικρούσει τις προτάσεις και να καταπολεμήσει τις ιδέες των σοφιστών.
Το συμπέρασμα αυτό εξάγεται έμμεσα αλλά σαφώς τόσο από τον αποσπασματικό λόγο των σοφιστών που μας διέσωσε η παράδοση, όσο και από την «εικόνα» που μας παρέδωσε ο Πλάτων μέσα στους διαλόγους του, στην προσπάθειά του να αντικρούσει τις προτάσεις και να καταπολεμήσει τις ιδέες των σοφιστών.