Το "Συναίσθημα" στο έργο της Αyn Rand.

"Πρέπει κάποιος να απορρίψει εντελώς τα συναισθήματα από τη ζωή του;" Φυσικά όχι. Κάποιος πρέπει απλώς να τα κρατήσει στη θέση που τους αρμόζει.

Ένα συναίσθημα είναι μια αυτόματη αντίδραση, μία αυτόματη επίδραση στο σύνολο αυτών που αποτελούν αξίες για τον άνθρωπο. Ένα αποτέλεσμα, όχι η αιτία.

Δεν υπάρχει καμία απαραίτητη σύγκρουση, δεν υπάρχει διχοτομία μεταξύ της λογικής του ανθρώπου και των συναισθημάτων του--με την προϋπόθεση ότι τηρεί μία σωστή μεταξύ τους σχέση.

Συναισθηματικοί εκβιασμοί στα παιδιά

Συναισθηματικοί εκβιασμοί στα παιδιά

    «Έκανα τα πάντα για σένα και εσύ δεν μ’ αγαπάς»

    «Αν κάνεις αυτό που θέλω, θα συνεχίσω να σε αγαπάω»

Αναγνωρίζετε τις παραπάνω φράσεις; Μήπως τις έχετε πει στα παιδιά σας ή κάποιες παρόμοιες; Αν όχι, μπράβο σας. Αν ναι – θα πρέπει να πούμε ότι – δεν είστε οι μόνοι αφού πολλοί είναι οι γονείς που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους εκφράσεις-κλισέ, οι οποίες υπονομεύουν και δημιουργούν άσχημο αντίκτυπο στον ψυχισμό των παιδιών τους. Και οι περισσότεροι γονείς – η αλήθεια είναι – δεν προβοκάρουν εσκεμμένα. Όμως, τέτοιες «λεκτικές παρεμβάσεις» ασκούν ύπουλες, συγκεκαλυμμένες πιέσεις στα παιδιά σας και πρέπει να τις σταματήσετε.

Από δωμάτιο σε δωμάτιο

Περνάμε τη ζωή μας μετακινούμενοι από “δωμάτιο σε δωμάτιο” από ρόλο σε ρόλο σε ένα τεράστιο “κτίριο”. Κάθε δωμάτιο και ένας ρόλος, κάθε δωμάτιο και μια αίθουσα διδασκαλίας.

Εκεί μέσα αναλαμβάνουμε έναν ρόλο που πρέπει να μάθουμε να παίζουμε. Μέσα από την επαφή με άλλους ανθρώπους παίρνουμε και δίνουμε μαθήματα. Βελτιώνουμε συνεχώς την βασική μας ύπαρξη (ψυχή, πνεύμα) μέσα από το παίξιμο των ρόλων.

Καμιά φορά σε ένα δωμάτιο πρέπει να μείνει κανείς περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα με το μάθημα και τη φάση-σκαλοπάτι που βρίσκεται. Γι αυτό και η ερώτηση της ισορροπίας ανάμεσα στην εργασιακή ζωή και την υπόλοιπη ζωή δεν έχει νόημα.

Χρειάζεται να είμαστε καλά σε όλα τα δωμάτια για να αντλούμε από όλους τους χώρους και να προσφέρουμε σε όλους ανεξάρτητα σε ποιο δωμάτιο βρίσκονται.

Αν είσαι ολιγαρκής, ποτέ σου δε θα ντροπιαστείς

ΤΑΟ: Είναι το πνευματικό ρεύμα της Κίνας, το οποίο επέδρασε σε διάφορους τομείς της, όπως η φιλοσοφία, η τέχνη, η λογοτεχνία ή η θρησκεία. Ειδικότερα, ο ταοϊσμός συνιστά μία από τις βασικές αρχαίες σχολές της κινεζικής φιλοσοφίας, η οποία ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.κ.ε. από το Λάο Τζου, ενώ σημαντικός εκπρόσωπος της διδασκαλίας του ταοϊσμού υπήρξε και ο Τσουάννκ Τζου, ο οποίος έζησε κατά τον 40 αιώνα π.κ.ε. Ο Λάο Τζου θεωρείται σύγχρονος του Κονφούκιου, μολονότι υπάρχουν επιφυλάξεις αν πράγματι έζησε κατά τον 6ο αιώνα π.κ.ε. και όχι δυο τρεις αιώνες μετά.

Ο Ταοϊσμός, θεωρούμενος ως φιλοσοφικό σύστημα κάνει ένα είδος υπέρβασης. Δεν ασχολείται με τον ίδιο τον θεό ως υπέρτατη Αρχή, αλλά με τις αρχές που διέπουν την παρουσία του στην εκδήλωση. Από αυτή την άποψη θα μπορούσαμε με φιλοσοφικούς όρους να τον περιγράψουμε ως προσπάθεια συγκεκριμενοποίησης της δομής και των νόμων τους οποίους μπορεί η ανθρώπινη ύπαρξη να χρησιμοποιήσει ως οδοδείκτες στον Ορθό δρόμο.

Το παράλογον του Θετικισμού

Ο Θετικισμός ( Positivismus) είναι ένα φιλοσοφικό δόγμα σύμφωνα με το οποίο οτιδήποτε υπάρχει (το υπαρκτό) προέρχεται από την εμπειρία και είναι θετικά εξακριβωμένο. O όρος θετικό γενικά ταυτίζεται με το καταφατικό, δηλαδή το αντίθετο του αρνητικού, μολονότι στη Φιλοσοφία ο όρος «θετικό» έχει την έννοια ενός πράγματος που τέθηκε σε αντιδιαστολή με το φυσικό. Χωρίς την μεταφυσική μέχρι σήμερα έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό με απόλυτα Θετικιστικό τρόπο ξεχνώντας σκόπιμα ή από εντολές πως δεν υπάρχει φυσική χωρίς μεταφυσική.

Ως φιλοσοφική ιδεολογία και κίνημα ο Θετικισμός προπαρασκευάστηκε από τον Βρετανό εμπειριστή και σκεπτικό φιλόσοφο Ντέιβιντ Χιουμ, αλλά τα κυριότερα χαρακτηριστικά του προέρχονται από το έργο του Γάλλου φιλοσόφου Αύγουστου Κοντ (Auguste Comte), αφού αποτελεί και τον τίτλο του γνωστότερου βιβλίου του Μαθήματα Θετικής Φιλοσοφίας (Cours de Philosophie Positive, 1830-1842). 

O Κοντ επέλεξε τον όρο Θετική Φιλοσοφία θέλοντας να δείξει ότι αυτή η λέξη (positive) φανέρωνε την πραγματικότητα και την εποικοδομητική τάση που ο ίδιος απαιτούσε για τη θεωρητική πτυχή της φιλοσοφικής θεωρίας του.

Χωρίς χρόνο για να Σκέφτεσαι Καθαρά

«Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία. Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται και να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα».

Ο εχθρός σου είναι ο πολιτισμός σου, όταν χρησιμοποιείται για τον έλεγχο και την ύπνωση σου και όχι για την ανεξαρτησία σου.

Χωρίς χρόνο για να Σκέφτεσαι Καθαρά. Για να σκεφτείς Καθαρά πρέπει να σταματήσεις να σκέφτεσαι.

Πως μπορείς να το καταφέρεις αυτό όταν οι σκέψεις σου δεν είναι δικές σου;