Ποιά σκέψη διαμορφώνει τον κόσμο που ζούμε;

Σύμφωνα με τον John Wheeler , φυσικό του Πρίνστον και νομπελίστα "όσο χρήσιμο κι αν είναι να λέμε σε συνθήκες καθημερινότητας πως ο κόσμος υπάρχει εκεί έξω ανεξάρτητα από εμάς, η άποψη αυτή δε μπορεί πλέον να στηριχθεί". Σύμφωνα με τον ίδιο "δεν είμαστε απλώς θεατές που βρέθηκαν τυχαία σε μια κοσμική σκηνή, αλλά διαμορφωτές και δημιουργοί που ζουν σε ένα συμμετοχικό σύμπαν".

Έπειτα, ο φυσικός συγγραφέας Amit Goswami αναφέρει πως "όλοι έχουμε τη συνήθεια να σκεφτόμαστε πως τα πάντα γύρω μας είναι ήδη ένα πράγμα, που υπάρχει δίχως τη δική μας συμβολή, δίχως τη δική μας επιλογή". Προκειμένου να συγκλίνει με την κβαντική θεώρηση των πραγμάτων, ο ίδιος λέει ότι "εμείς πρέπει να εξοβελίσουμε αυτό το είδος της σκέψης. Αντ’αυτού, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ακόμα και ο υλικός κόσμος γύρω μας είναι όλα πιθανές κινήσεις της συνείδησης. Και πως κάθε στιγμή κάνω τις επιλογές μου από αυτές τις κινήσεις για να εκδηλώσω την πραγματική εμπειρία μου".

Όντως, ανορθόδοξο για τα εγκεφαλικά μας πρότυπα! Αναμφίβολα, όμως, προκύπτει θάνατος του δυϊσμού. Δεν πρόκειται πλέον για νου υπεράνω ύλης, αλλά για την εξίσωση του νου με την ύλη. Δεν δημιουργεί η συνείδηση πραγματικότητα, αλλά εξισώνεται με αυτή. Δεν υπάρχει σχέση αιτίου – αιτιατού. Είναι όλα το ίδιο, ένα και το αυτό, αλληλοεξαρτήσεις.

Cartier: Το στυλ και η Ιστορία

H Eλίζαμπεθ Tέιλορ ήταν πανικοβλημένη. Η Pelegrina, η πιο διάσημη πέρλα στον κόσμο, δώρο του Ρίτσαρντ Μπάρτον, είχε χαθεί μέσα στο σπίτι. Άρχισε να μπουσουλάει ψάχνοντας τη στο πάτωμα, ώσπου το βλέμμα της τράβηξε ένα από τα κουτάβια, που κάτι μασουλούσε. Ενστικτωδώς όρμησε και άνοιξε με τα χέρια της το στόμα του, όπου βρισκόταν το θρυλικό μαργαριτάρι.

 Η Pelegrina διασώθηκε και δόθηκε στον οίκο Cartier που σχεδίασε ένα αξεπέραστο κόσμημα, το οποίο σήμερα μπορούν να θαυμάσουν από απόσταση αναπνοής οι επισκέπτες της έκθεσης «Cartier: Style and History», στο περίφημο Grand Palais, στην καρδιά του Παρισιού, μαζί με άλλα 600 σπάνια εκθέματα.

Όλα ξεκίνησαν το 1847, όταν ο Λουί Φρανσουά Καρτιέ εγκαινίασε ένα εργαστήριο στο Παρίσι δημιουργώντας κοσμήματα εφάμιλλα έργων τέχνης. Ο οίκος συνδέθηκε άρρηκτα με τις βασιλικές οικογένειες του πλανήτη. Εξού και οι τιάρες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής έκθεσης.

Καρύδια, καθαρά πρωτεϊνική τροφή

Η λέξη πρωτεΐνη προέρχεται από την ελληνική λέξη "πρώτος", που σημαίνει το πρώτο στοιχείο. Οι πρωτεΐνες είναι απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη και ανακατασκευή των ιστών, την καλή λειτουργία και δομή όλων των ζωντανών κυττάρων. Ορμόνες, όπως η ινσουλίνη, ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου αίματος ένζυμα, όπως οι αμυλάσες, οι λιπάσες, οι πρωτεάσες, είναι απαραίτητες για την πέψη των τροφίμων  τα αντισώματα μάς βοηθούν να καταπολεμήσουμε τις λοιμώξεις, οι πρωτεΐνες των μυών επιτρέπουν τη συστολή, κ.λπ. Συνεπώς, πράγματι οι πρωτεΐνες είναι απαραίτητες για τη ζωή!

Τα καρύδια αποτελούν ένα από τα πιο δημοφιλή πρωτεϊνική είδη ξηρών καρπών. Τα καρύδια που ως γνωστόν αποτελούν μια αρκετά θερμιδογόνα και παρεξηγημένη τροφή, κρύβουν ένα τεράστιο διατροφικό θησαυρό.

Το καρύδι, είναι μια κατά βάση πρωτεϊνική τροφή. Περιέχει ω3 λιπαρά οξέα, ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, φυτικές ίνες, καθώς και μέτρια ποσότητα ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και ψευδαργύρου. Το Ελληνικό καρύδι παράγεται στην Ελλάδα με φυσικούς τρόπους. Η συγκομιδή γίνεται τέλη Σεπτεμβρίου, διαρκεί περίπου 15 ημέρες ακολουθεί μετά τη συγκομιδή η πλύση με καθαρό νερό και η ξήρανση στον ήλιο χωρίς χημικούς τρόπους, και έτσι μένουν όλα τα θρεπτικά συστατικά που μας παρέχει η μάνα γη.

Η σοφία της Coco Chanel

Τυπώστε αυτή τη σελίδα και κολλήστε τη στο εσωτερικό της ντουλάπας σας. Είναι επιγραμματικά η σοφία της Coco Chanel άρα θα σας φανεί χρήσιμη:

1. "Μία γυναίκα πρέπει να είναι κομψή, υπέροχη και να γνωρίζει δύο πράγματα: ποια είναι και τι θέλει." 

2. "Αν ντυθείτε άκομψα, θα θυμούνται το ρούχο. Αν ντυθείτε άψογα θα θυμούνται εσάς." 

3. "Η απλότητα είναι το κλειδί για την πραγματική κομψότητα." 

4. "Δεν με ενδιαφέρει τι σκέφτεσαι για εμένα. Δεν υπάρχεις στη σκέψη μου καθόλου." 

5. "Η ζωή μου δεν με ευχαριστούσε, οπότε τη δημιούργησα όπως ήθελα."

6. "Η μόδα αλλάζει, το στυλ μένει αναλλοίωτο."

Η Ανθρώπινη Ιστορία εν συντομία…

1. Η γυναίκα δεν θέλει πλέον να ζει στα δέντρα. Και κλαίει. Ο άνδρας ανακαλύπτει την σπηλιά.

2. Το σπήλαιο είναι κρύο. Η γυναίκα κλαίει. Ο άνδρας ανακαλύπτει την φωτιά.

3. Τα παιδιά ουρλιάζουν από την πείνα. Η γυναίκα κλαίει. Ο άνδρας ανακαλύπτει το τσεκούρι, την τοξοβολία, το ρόπαλο και πάει για κυνήγι.

4. Απ' το πολύ κρέας τα παιδιά αρρωσταίνουν. Η γυναίκα κλαίει. Ο άνδρας ανακαλύπτει τη γεωργία.

5. Επειδή το να σκοτώνεις μαμούθ είναι χρονοβόρο, ο άνδρας είναι αναγκασμένος να λείπει από το σπίτι πάρα πολύ. Η γυναίκα κλαίει. Ο άνδρας αρχίζει να εκτρέφει κατοικίδια ζώα: αγελάδες, πρόβατα, χοίρους, κοτόπουλα, κλπ.

Οι σκέψεις είναι πράγματα.

Πρόσεχε καλά τι ζητάς!

Γιατί σίγουρα θα το αποκτήσεις.

Ευτυχία ζητάς; Ευτυχία θα βρεις.

Μπελάδες ζητάς; Μπελάδες θα έχεις.

Οι σκέψεις είναι πράγματα.

Ο «Αγοραστικός Χαρακτήρας» καί ή «Κυβερνητική Θρησκεία»

Ο «Αγοραστικός Χαρακτήρας» καί ή «Κυβερνητική Θρησκεία» Τό πιό σημαντικό γεγονός γιά την κατανόηση τόσο τού χαρακτήρα όσο καί της μυστικής θρησκείας τής σύγχρονης ανθρώπινης κοινωνίας, είναι ή αλλαγή τού κοινωνικού χαρακτήρα πού έγινε από μιά παλιότερη εποχή τού καπιταλισμού ως τό δεύτερο μισό τού εικοστού αιώνα.

Ό αύταρχικός-μονομανής-άποθησαυριστικός χαρακτήρας,πού είχε αρχίσει ν’ αναπτύσσεται τό δέκατο έκτο αιώνα καί πού συνέχισε ν’ άποτελεϊ τήν κυρίαρχη χαρακτηροδομή τουλάχιστο των μεσαίων τάξεων μέχρι τό τέλος τού δέκατου ένατου αιώνα, συνδυάστηκε σιγά σιγά ή άντικαταστάθηκε μέ τόν αγοραστικό χαρακτήρα. (Περιέγραψα τούς συνδυασμούς των διάφορων τάσεων τού χαρακτήρα στό βιβλίο μου Ό ’Άνθρωπος γιά τόν Εαυτό του).

Όνόμασα αυτό τό φαινόμενο αγοραστικό χαρακτήρα γιατί βασίζεται στό ότι ό άνθρωπος βιώνει τόν εαυτό του σάν ένα εμπόρευμα καί τήν άξία του όχι σάν «αξία χρήσης» αλλά σάν «άξία ανταλλαγής». Ό άνθρωπος γίνεται ένα εμπόρευμα στήν «αγορά προσωπικότητας». Ή αρχή τής αξιολόγησης είναι ή ϊδια τόσο στήν αγορά προσωπικότητας όσο καί στήν αγορά εμπορευμάτων: στή μιά προσφέρονται γιά πούλημα προσωπικότητες, στήν άλλη εμπορεύματα. Καί στίς δυό περιπτώσεις, εκείνο πού μετράει σάν άξία είναι ή άξία ανταλλαγής τους, γι’ αυτό τό λόγο ή «άξία χρήσης» είναι μιά αναγκαία αλλά όχι αρκετή προϋπόθεση.

Βλέπουμε μόνο ό,τι κατανοούμε

Το βάρος των τερμιτών ..."διότι βλέπουμε μόνο ό,τι κατανοούμε".

Τα στρατηγικά μοντέλα αν και εφαρμόζονται σ’ ένα τεχνικό επίπεδο προέρχονται από νοητικά σχήματα που ανήκουν στο γνωστικό επίπεδο. Εκείνα εκ φύσης πιο βαθιά είναι γενικότερα και πολυμορφικά. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει αναγκαστικά ότι δεν είναι κατανοητά σ’ ένα ευρύ κοινό. Πολύ συχνά ο γενικός τρόπος σκέψης βασίζεται σε απλοϊκά μοντέλα που καλύπτουν τη κανονική ζωή, εκείνη που δεν περιέχει ακραία στοιχεία, δηλαδή πραγματικά και αναπόφευκτα προβλήματα για τα συγκεκριμένα μοντέλα. 

Συνεπώς, όταν όλοι σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο, δεν σημαίνει ότι αυτός ο τρόπος είναι καλός, απλώς συχνά είναι ο πιο απλός. Έτσι πιο γενικά, όταν μια κοινωνία έχει διαμορφώσει ένα μοντέλο που ισχύει για τα χρονικά της δεδομένα είναι πολύ δύσκολο να σκεφτεί μ’ έναν διαφορετικό τρόπο. Ενώ αυτός είναι σίγουρα αναγκαίος για την επίλυση του προβλήματος, όταν αυτό υπάρχει. Η έλλειψη στρατηγικής συχνά συμβαδίζει με το σύνδρομο της συνωμοσίας. Αφού δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα γεγονότα, τα ερμηνεύουμε μ’ έναν τρόπο που δεν προσφέρει επιλογές. Όμως το απρόβλεπτο δεν είναι αναγκαστικά μη προβλέψιμο.