Πώς γεννήθηκαν οι εποχές

Μια φορά, όταν ο κόσμος ήταν νέος, ζούσε ο Χρόνος. Ήταν μοναδικός στο είδος του και, έτσι τεράστιος που ήταν, δε χωρούσε σε καμία σπηλιά, όπως έκαναν όλα τα άλλα πλάσματα. Ωστόσο, για να μπορέσουμε σήμερα να τον φανταστούμε κάπως, ας πούμε ότι ο Χρόνος είχε τη μορφή ενός άντρα. Μη μπορώντας να κάνει αλλιώς λοιπόν, γυρνούσε από εδώ και από εκεί και σκέπαζε τα πάντα στο πέρασμά του.

Κανείς δεν ήξερε από πού είχε γεννηθεί ένα τέτοιο πλάσμα. Ούτε οι παλιότεροι από τους ανθρώπους, που ήξεραν όλα τα βότανα και τα ζωντανά και αράδιαζαν από εδώ και από εκεί τις πιο σπάνιες ιστορίες, ούτε καν εκείνοι που ζούσαν από εδώ και από εκεί και είχαν γνωρίσει όλα τα πλάσματα και φυτά αυτού του κόσμου. Ο Χρόνος ήταν μοναδικός στο είδος του, πιο ψηλός από το πιο ψηλό βουνό, πιο μεγάλος και από την πιο μεγάλη θάλασσα και μπορούσε να σκεπάσει τα πάντα με τη σκιά του, όταν στεκόταν όρθιος.

Sequoia το μεγαλύτερο δέντρο στον πλανήτη.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο δέντρο στον πλανήτη μας. Χρειάστηκε 126 λήψεις για να φωτογραφηθεί ολόκληρο. Είναι γνωστό ότι οι σεκόγιες είναι τα μεγαλύτερα δέντρα στον πλανήτη μας. Ωστόσο, ο συγκεκριμένος εκπρόσωπος του είδους πραγματικά ξεπερνάει κάθε προηγούμενο.

Ο επονομαζόμενος «Πρόεδρος» βρίσκεται στο Εθνικό Πάρκο της Νεβάδα, έχει ηλικία 3.200 ετών και ύψος 74 μέτρα, ενώ πάνω του βρίσκονται περίπου 2 δισεκατομμύρια φύλλα. Οι φωτογράφοι του National Geographic χρειάστηκε να τραβήξουν 126 διαφορετικές λήψεις για να το φωτογραφίσουν ολόκληρο και στη συνέχεια τις συνέθεσαν, σε ένα αφιέρωμα που χρειάστηκε πέντε σελίδες του περιοδικού, για να φιλοξενηθεί.

Ο νέος πόλεμος

Μαζί με τον Μάρτη και τα πολυπόθητα νερά του ήρθε και ο νέος πόλεμος. Ξανά από την ναζιστική Ευρώπη ξεκίνησε μόλις χθες. Μόλις χθες που έσπειρα σβόλους στη γη και ετοίμασα το χώμα για τα νέα φυτώρια.

Κοιτάζω τον άλλον Μάρτη, τον σκύλο μου, που είναι χαρούμενος επειδή ξυπνήσαμε πάλι και θα βγούμε βόλτες στα χωράφια, έστω και με βροχή και ντρέπομαι για λογαριασμό αυτού του ανυπόληπτου δίποδου κρέατος, του αναλώσιμου καταναλωτή της γης, που θεωρεί ανώτερο όλων πολιτισμένο ον το πλήρες τοξινών και ασθενειών κορμί του και θυσιάζει αθώο αίμα καθημερινά για να επιβιώνει, τώρα δε που θα αλληλοφαγωθεί για μια φορά ακόμα με τα όπλα, πάλι αθώο αίμα ανθρώπων και πλασμάτων άλλων θα θυσιάσει μαζί με το δικό του το πλαστικό, το άψυχο, το οποίο χαράμι πάει έτσι κι αλλιώς με τον τρόπο που διαχειρίζεται ο ίδιος τη Ζωή του.

Μάλλον δεν θα σωθεί τίποτα απ’ όλα αυτά που γράφουμε εδώ στο διαδίκτυο, ούτε και σε χαρτιά, μετά τον νέο πόλεμο που έφτασε εμπρός στη γενιά μας. Τώρα κατανοώ απόλυτα το αίσθημα απόλυτης ματαιότητας που νιώθω εδώ και μήνες όσον αφορά στο ζήτημα της συγγραφής έργου λογοτεχνίας.
Πιάστε πόστα καλού θανάτου συναγωνιστές.
Όπου θέλετε να παραμείνει η ψυχή σας, εκεί να πάτε. Ξεκινάτε.
Η κλεψύδρα αδειάζει.

Σταύρος Φυντικάκης

Κακοί χωρίς λόγο

"Σήμερα οι άνθρωποι ήταν κακοί χωρίς λόγο, ή μπορεί κι εγώ να μην ήμουν αντάξια της καλοσύνης τους, δεν έχει σημασία."

Ισιδα Βελοπούλου Μάρκος

Όταν εξαντληθούν τα λάθη

«Όταν εξαντληθούν τα λάθη.
Αντικρύ μας θα κάθεται
σαν τελευταίος σύντροφος το μηδέν»

Μπέρτολτ Μπρεχτ