Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι

«Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιός είσαι» το ‘χεις ξανακούσει έτσι;

«Αν κάνεις παρέα με τσακάλια θα μάθεις δουλικότατα να τρως ψοφίμια. Αν κάνεις παρέα με τον αετό θα μάθεις περήφανα να πετάς. Αν κάνεις παρέα με σαλιγκάρια θα μάθεις γλοιωδώς να σέρνεσαι»

Τόσο απλό. Αλλά αυτό που είναι πραγματικά καταπληκτικό, είναι πως από τους πλέον ακατάλληλους ανθρώπους, που Εσύ έχεις αφήσει να είναι στην ζωή σου, ζητάς συμβουλές, γνώμες, απόψεις, καθοδήγηση, βοήθεια, συμπαράσταση. Αυτό που εισπράττεις ενώ δεν σε ικανοποιεί, πάντα, το δέχεσαι και λες το βαρύγδουπο “Έτσι είναι η ζωή” . Δεν είναι έτσι η ζωή, οι άνθρωποι που συναναστρέφεσαι είναι έτσι κι ΕΣΥ, επιτρέπεις σε ασήμαντους να καθορίζουν τις επιλογές σου, την ζωή σου, την Ενέργεια σου.

Είναι γεγονός ό,τι με κάποιους ανθρώπους θα περάσεις ένα βράδυ, με άλλους θα περάσεις περισσότερα βράδια, με άλλους μια ζωή, με κάποιους θα επενδύσεις τα χρήματα σου, τα συναισθήματα σου, το μέλλον σου. Κοίτα προσεκτικά που θα σταματήσεις να ζητήσεις οδηγίες για τον δρόμο της ζωής σου. 

Οι ελληνικές ρίζες της μελαγχολίας

Από τον Ιπποκράτη ως τον Αριστοτέλη, οι αρχαίοι Ελληνες θεωρούσαν την ψυχική νόσο των µοντέρνων καιρών αναπόσπαστο στοιχείο της ζωής, της τέχνης και της ποίησης.

«There is no saying». Με αυτά τα λόγια περιγράφει ο Φρόιντ σε µια επιστολή του τη θλίψη του για τον θάνατο της µητέρας του: «∆εν υπάρχουν λόγια».

Τώρα που η µελαγχολία βρίσκεται στο επίκεντρο της ζωής µας, τα λόγια αυτά αποκτούν µια παράξενη οικειότητα. Η µελαγχολία κρύβει µέσα της ένα κοµµάτι που αντιστέκεται στην ανάλυση. Ο µαύρος ήλιος όµως, αυτή η «σκοτεινή ύλη» που είναι η θλίψη, µοιάζει να είναι αναπόσπαστο κοµµάτι κάθε σκέψης, κάθε δηµιουργίας. Θα µπορούσαµε να πούµε ότι πλαστήκαµε θλιµµένοι. 

Η ανθρώπινη ύπαρξη, µας θυµίζει ο Τζορτζ Στάινερ, σηµαίνει εµπειρία αυτής της µελαγχολίας και µια ζωτική ικανότητα να την ξεπερνάµε. Μέσα από τον λόγο, τις σκέψεις, τα συναισθήµατα, µέσα από τις πολύµορφες διαδικασίες δηµιουργίας και µετουσίωσης. Και όµως, σήµερα η βίαια επιβεβληµένη εισβολή της µελαγχολίας στη ζωή µας µας βρίσκει ανέτοιµους από κάθε λυτρωτική διεργασία.

Η φιλοσοφία είναι τρόπος ζωής

«Η φιλοσοφία δεν είναι θεωρητική επιστήμη, αλλά τρόπος ζωής» μας απαντάει σε άπταιστα ελληνικά. «Δεν υπάρχει "φιλοσοφία 9 με 5". Ο φιλόσοφος δεν ασκεί απλώς ένα ακαδημαϊκό επάγγελμα. Στην αρχαιότητα, κάθε σχολή – επικούρειοι, στωικοί κτλ. – είχε τον δικό της τρόπο ζωής, αλλά όλες οι σχολές μοιράζονταν κάτι κοινό: αντιμετώπιζαν τη φιλοσοφία ως κάτι πραγματικό και όχι αφηρημένο. Ο φιλόσοφος έπρεπε να ζει ως φιλόσοφος. Πρόκειται για μια ιδέα που σήμερα πολλοί την (ξανα)ανακαλύπτουν». Σαν παράδειγμα για το πόσο σύγχρονη μπορεί να είναι η αρχαία ελληνική φιλοσοφία, αναφέρεται στα «Ηθικά» του Αριστοτέλη:

«Το κυριότερο πρόβλημα είναι το "τέλος", ο σκοπός της ζωής. Εκεί ο Αριστοτέλης λέει πράγματα που ισχύουν σήμερα. Για παράδειγμα, όλοι αναζητούν την ευδαιμονία, αλλά τι ακριβώς σημαίνει; Υλικές απολαύσεις, δόξα, γνώση; Όσον αφορά τη δόξα, ο Αριστοτέλης λέει ότι δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της σωστής ευδαιμονίας γιατί εξαρτάται από άλλους. Αν κάποιος θέλει να είναι ευδαίμων, πρέπει να είναι με αυτάρκεια. Γι’ αυτό οι απασχολήσεις του πολιτικού δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της ευδαιμονίας».

Ο  Τζον Γκλούκερ διδάσκει και ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο Ρέθυμνο. «Όλο και λιγότεροι φοιτητές γνωρίζουν αρχαία ελληνικά» παρατηρεί, διευκρινίζοντας ότι η τελευταία φορά που θα χαρακτήριζε ικανοποιητικές τις γνώσεις των φοιτητών του στα αρχαία ήταν πριν από τουλάχιστον έξι χρόνια.

Negro Village: Ζωολογικοί κήποι για ανθρώπους

Ζωολογικοί κήποι για ανθρώπους, μια τραγική πραγματικότητα!  Εδώ τους είχαν - και τους έχουν- για σκλάβους το να τους εκθέτουν είναι το λιγότερο !! Οι ανθρώπινοι «ζωολογικοί» κήποι, που ονομάζονταν επίσης «εθνολογικές εκθέσεις» ή «Negro Villages», ήταν χώροι (περιφραγμένα θεματικά πάρκα) στα οποία εκθέτονταν δημόσια ζωντανοί άνθρωποι τον 180, τον 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα.

Αυτό συνέβαινε ώστε οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι να δείξουν και να τονίσουν τις πολιτιστικές διαφορές μεταξύ εκείνων δηλαδή του δυτικού πολιτισμού και των μη ευρωπαϊκών λαών. Όπως ήταν επόμενο αυτά τα θεματικά πάρκα χρησιμοποιήθηκαν συχνά ή μόνο για προπαγανδιστικούς σκοπούς και για να επιβεβαιώσουν έτσι την ηλίθια θεωρία του Δαρβίνου. Ανθρώπινους ζωολογικούς κήπους βρίσκουμε στη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Βαρσοβία, τη Βαρκελώνη, το Αμβούργο και άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ένα «Negro Village» ήταν ο πόλος έλξης για τους παριζιάνους το 1889. Πάνω από 28 εκατομμύρια τον επισκέφτηκαν.

Τα σταυρόλεξα ξανανιώνουν

Τα σταυρόλεξα ξανανιώνουν κατά 10 χρόνια τον εγκέφαλο των ηλικιωμένων: Η εξάσκηση του εγκεφάλου ενός ηλικιωμένου με σταυρόλεξα και μαθηματικά ή άλλα κουίζ μπορεί να ξανανιώσει τον εγκέφαλό του έως και δέκα χρόνια, απομακρύνοντας έτσι τα συμπτώματα της άνοιας, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, την μεγαλύτερη και πιο μακροχρόνια μέχρι σήμερα του είδους της. Με άλλα λόγια, το μυαλό ενός 80χρονου μπορεί να «δουλεύει» όπως ενός 70χρονου, αν έχει προηγηθεί η κατάλληλη άσκησή του.

Και άλλες έρευνες στο παρελθόν έχουν δείξει την αξία μιας τέτοιας νοητικής «γυμναστικής» στην τρίτη ηλικία, είναι όμως η πρώτη φορά που διαπιστώνεται ότι η ωφέλεια για τους ηλικιωμένους είναι δυνατό να εκτείνεται σε τόσο βάθος χρόνου και μάλιστα χωρίς να έχουν καταβάλει στο παρελθόν πολύχρονη προσπάθεια. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς της Βαλτιμόρης Τζορτζ Ρέμποκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Αμερικανικής Γηριατρικής Εταιρίας, σύμφωνα με τη βρετανική «Τelegraph», μελέτησαν επί μία δεκαετία 2.800 άτομα με μέση ηλικία 74 ετών.

Τα βιντεοπαιχνίδια αυξάνουν τον όγκο της φαιάς ουσίας

Τα βιντεοπαιχνίδια αυξάνουν τον όγκο της φαιάς ουσίας κυρίως σε περιοχές που σχετίζονται με την μνήμη. Το τελευταίο διάστημα ακούμε όλο και πιο συχνά για τις κακές παρενέργειες χρήστης του υπολογιστή και του διαδικτύου: απομόνωση, εθισμός, μη φυσιολογική ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων στα παιδιά.

Όπως όμως συμβαίνει με όλα τα πράγματα στη ζωή, μέσα σε κάθε αρνητικό υπάρχει και κάτι θετικό και το αντίστροφο. Εν προκειμένω, φαίνεται πως η ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια έχει εκτός από τις αρνητικές και κάποιες καλές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εγκεφάλου μας.

Τα ψέματα των αριθμών

Λυπάμαι, αλλά έχω χάσει την πίστη μου σε αυτή τη χώρα. Προσπαθώ να βρω κάτι ν’ αναθαρρήσω, αλλά δεν γίνεται. Η βελτίωση των οικονομικών δεικτών δεν είναι αποτέλεσμα εξυγίανσης της οικονομίας, αλλά ακρωτηριασμού. 

Το παλιό ελληνικό μοντέλο πεθαίνει, αλλά δεν αντικαθίσταται από ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, γιατί ούτε εμείς θέλουμε να το δημιουργήσουμε, ούτε οι κυβερνήσεις μας έχουν ιδέα πως να το φτιάξουν, ούτε η Τρόικα πολυενδιαφέρεται πλέον. Για όσα αναφέρω παρακάτω, παραθέτω και σχετικά στοιχεία σε links, που συστήνω στους ενδιαφερόμενους να ακολουθήσουν. Πράγματι, λοιπόν, τόσο το πρωτογενές αποτέλεσμα του προϋπολογισμού, καθώς και το κυκλικά διορθωμένο, αλλά και το γενικό δημοσιονομικό ισοζύγιο της χώρας θα είναι φέτος καλύτερα από κάθε άλλου μνημονιακού κράτους, και από τα καλύτερα στον κόσμο. 

Πως είναι να ζει κανείς με προσωποαγνωσία;

Ο εγκέφαλός μας είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο επιβίωσης με τόσο πολλούς και πολύπλοκους μηχανισμούς που πολλές φορές τους αγνοούμε έως ότου συναντήσουμε κάποιον με κάποια λειτουργική δυσλειτουργία σχετιζόμενη με κάποιο συγκεκριμένο μηχανισμό. Μία από τις πιο περίεργες περιπτώσεις εγκεφαλικής δυσλειτουργίας είναι η περίπτωση της προσωποαγνωσίας.

Σύμφωνα με το ICD-9 η προσωποαγνωσία είναι μια μορφή ψυχοφυσικής οπτικής διαταραχής στην οποία κάποιος, λόγω εγκεφαλικής βλάβης ή ανωμαλίας, δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα πρόσωπα τρίτων, αλλά δίχως αυτό να οφείλεται σε κάποια γενικότερη μνημονική διαταραχή (π.χ. κάποια μορφή αμνησίας). Με άλλα λόγια, το άτομο θυμάται πως έχει γνωρίσει το τάδε ή το δείνα πρόσωπο, αλλά εάν το δει μπροστά του δεν θα το αναγνωρίσει.

Η κοσμολογία σήμερα

Με αφορμή τις επιστημονικές απόψεις ενός ομοεθνή μου, του γνωστού φυσικού και ερευνητή Δημήτρη Νανόπουλου, ο οποίος είναι διευθυντής Αστροσωματιδιακής Φυσικής στο Κέντρο Προκεχωρημένων Ερευνών του Χιούστον (HARC) και διευθυντής ενός ερευνητικού τμήματος του World Laboratory στη Λωζάνη της Ελβετίας, όπως αυτές έχουν δημοσιευτεί, σε πολλές διαδικτυακές εφημερίδες (με αρχική πηγή πληροφοριών το ΑΠΕ-ΜΠΕ).

Με αφορμή τις δημοσιευμένες απόψεις του συγκεκριμένου φυσικού στις 10-03-11, οι οποίες υποστηρίζονται όπως είναι ή με μικρές διαφορές από μεγάλη μερίδα φυσικών, θα δούμε πόσο πιο κατανοητή, συνεπής και με προοπτική ανάπτυξης είναι η κοσμολογική θεωρία που ξεκινάει με τη θεμελιώδη σκέψη για ένα Σύμπαν πλήρες και πάντοτε ίδιο εντός των ορίων ενός μέγιστου χρονικού διαστήματος.