Ο Μεγάλος Κίνδυνος του Πολιτισμού

Ο Μεγάλος κίνδυνος του πολιτισμού: Ολόκληρη η φιλολογία των ψυχοπαθών, η οποία με διάφορους επιστημονικοφανείς τίτλους της «μαρξιστικής ιδεολογίας» συγκινεί και σήμερα (ακόμη και μετά το αποτυχημένο πείραμα της Ρωσίας) μεγάλες μάζες ανθρώπων, μόνο ουτοπίες ηλιθίων περιέχει. Όλες αυτές χτίζονται πάνω στην πίστη για την ισότητα των ανθρώπων. (Ενώ ολόκληρη η φύση είναι άνιση)

Όταν ο ψυχοπαθής Ροβεσπιέρος διέταξε την καρατόμηση του μεγαλοφυούς φυσιοδίφη Λαβουαζιέ, στον οποίο τόσα οφείλει η Επιστήμη και η ανθρωπότητα, δικαιολόγησε την πράξη του αυτή ως εξής:

«Η Επιστήμη φέρει την σφραγίδα των ευγενών, η Δημοκρατία δεν έχει ανάγκη τους μορφωμένους». Εδώ θα ήθελα να γράψω για την Υπερηφάνεια της Αγνοίας, αλλά λέω να μην παρεκτραπώ κι ας το αφήσω προς το παρόν.

Ο φρενοβλαβής Μπαμπέφ, ο πρώτος που επιχείρησε να εφαρμόσει στην Γαλλία τον κομμουνισμό, έγραψε το περίφημο: «Ας χαθούν όλες οι τέχνες, αρκεί να επιτευχτεί η πραγματική ισότητα» Στον ίδιον οφείλεται και το εξής παραλήρημα: «Κατακρημνίστε αυτήν την κοινωνία, προς την οποία δεν μπορείτε να προσαρμοστείτε, αρπάξτε παντού ότι θέλετε». Ποιος πολιτισμός; Ούτε τα ζώα δεν ζουν με τέτοιον τρόπο.

Ιων Μάγγος / Η Γκρίζα Φυλή /  Πρακτικός Ιδεαλισμός του κόμη Coudenhove Kalergi

Πώς ο εγκέφαλός μας μιμείται τους άλλους

Πρωτοποριακή έρευνα, διεθνώς, για τον εγκέφαλο, από ερευνητική ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ινστιτούτου Υπολογιστικών Μαθηματικών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας (ΙΤΕ), αποδεικνύει για πρώτη φορά τον τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνουμε οι άνθρωποι τη συμπεριφορά συνανθρώπων μας, με νοητική προσομοίωση που πραγματοποιεί συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου μας. Δηλαδή επαναλαμβάνει ο εγκέφαλος τη συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων.

Τα πειράματα που έγιναν σε πιθήκους κατέρριψαν την παγιωμένη αντίληψη πως οι νευρώνες-κάτοπτρα του εγκεφάλου μόνοι τους κωδικοποιούν το νόημα της υπό παρατήρησης κινητικής συμπεριφοράς των άλλων ανθρώπων και απέδειξαν, αντιθέτως, ότι η λειτουργία αυτή πραγματοποιείται με το σύνολο του εγκεφαλικού κυκλώματος που υποστηρίζει την εκτέλεση της  κίνησης.

Η παπαρούνα το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας

Η παπαρούνα είναι το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας, καθώς σαν παράσιτο των σιτηρών συμβόλιζε με την παρουσία της τη Δήμητρα, στα ανοιξιάτικα σπαρτά. Απαραίτητη στα Ελευσίνια Μυστήρια όπου οι πομπές στόλιζαν τα αγάλματα της θεάς με άνθη παπαρούνας. Οι αρχαίοι γνώριζαν καλά τις υπνωτικές και ναρκωτικές ιδιότητες του φυτού, καθώς οι γιοι του Άδη ο Ύπνος και ο Θάνατος παριστάνονταν να κρατούν παπαρούνες στα χέρια τους.

Είναι προφανής ο συμβολισμός της χρήσης του φυτού καθώς από τον ύπνο που μπορεί να προκαλέσει η κοινή παπαρούνα (Μήκων η Ροιάς Papaver Rhoeas) φθάνουμε στον θάνατο που μπορεί να προκαλέσει η οπιούχος παπαρούνα (Μήκων η υπνοφόρος Papaver somniferum).

Φαρμακοβιομηχανία «H Φύση»

Από το σουπερ-στάρ αντιικό φάρμακο Tamiflu ως τα νέα σκευάσματα που υπόσχονται να μας «κόψουν την πείνα» μια τεράστια γκάμα φαρμάκων έλκουν την καταγωγή τους απευθείας από δημιουργήματα της φύσης. Οι ερευνητές που κάποτε θεοποίησαν τον εργαστηριακό αυτοματισμό στρέφονται τώρα και πάλι προς το ανεξάντλητο φαρμακολογικό οπλοστάσιο των φυτών και των ζώων, αναζητώντας αποτελεσματικές θεραπείες για τις σύγχρονες μάστιγες, μόνο που η φύση δεν πατεντάρεται !!!

Φαρμακοβιομηχανία, οι σύγχρονοι «βιοθήρες» και το φαρμακευτικό Ελντοράντο. Κινεζικά μυρωδικά, αφρικανικοί κάκτοι, θαλάσσιοι μικροοργανισμοί, εξωτικά έντομα και σαλιγκάρια ίσως κρατούν το μυστικό όπλο για την καταπολέμηση ασθενειών και βακτηρίων που απειλούν την ανθρώπινη υγεία και έχουν αποδειχθεί ως τώρα ανθεκτικά ακόμη και στις πλέον εξελιγμένες προσπάθειες της φαρμακευτικής βιομηχανίας. Οι θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων, γνωστές στον άνθρωπο από τους προϊστορικούς χρόνους, επανέρχονται στο προσκήνιο και προσελκύουν ξανά το ενδιαφέρον των ερευνητών. Απόδειξη για αυτό το Tamiflu - το μόνο αντιικό φάρμακο που σημείωσε επιτυχία στην αντιμετώπιση της γρίπης των πτηνών - το οποίο έχει ως βάση του τον αστεροειδή γλυκάνισο, ένα απόλυτα «φυσικό» κινεζικό μπαχαρικό.