Για μια ευτυχισμένη ζωή

«Αδελφέ μου Γαλλίωνα, όλοι επιθυμούν να ζήσουν μια ευτυχισμένη ζωή, όταν όμως πρόκειται να διαγνώσουν τι είναι εκείνο που κάνει τη ζωή ευτυχισμένη, εκεί τυφλώνονται· και, χωρίς να είναι βέβαια εύκολο να επιτύχει κανείς ευτυχισμένη ζωή, είναι πάντως γεγονός ότι, όσο πιο πολύ αγωνίζεται να την πλησιάσει, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από αυτή, αν κάπου έχει κάνει λάθος στο δρόμο του. Και, ακριβώς επειδή οδηγείται στην αντίθετη κατεύθυνση, η ίδια η ταχύτητα του πολλαπλασιάζει και την απόσταση που τον χωρίζει από τον στόχο του.

Πριν από οτιδήποτε άλλο, λοιπόν, θα πρέπει να δούμε τι είναι αυτό προς το οποίο στοχεύουμε· ύστερα, θα πρέπει να εξετάσουμε από ποιο δρόμο θα μπορούσαμε να το πλησιάσουμε γρηγορότερα, ενώ στο ίδιο το ταξίδι-υπό την πρϋπόθεση πάντοτε ότι έχουμε πάρει το σωστό δρόμο-θα ανακαλύψουμε πόση απόσταση διανύουμε καθημερινά και πόσο πλησιάζουμε το στόχο μας, προς τον οποίο μας έλκει φυσική ανάγκη.

Οι πρωτότοκοι είναι πιο έξυπνοι!

Μια νέα έρευνα υποστηρίζει ότι τα πρωτότοκα παιδιά είναι και πιο έξυπνα, κάτι που οφείλεται στους… γονείς τους.Οι μαμάδες και οι μπαμπάδες χαλαρώνουν όταν αποκτούν τα επόμενα παιδιά τους, υποστηρίζουν οι οικονομολόγοι Joseph Hotz και Juan Pantano, κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα πρωτότοκα παιδιά να απολαμβάνουν τόσο «τον καλύτερο εαυτό» των γονιών τους, όσο και… καλύτερους βαθμούς τα ίδια.

Πολλοί βέβαια θα σκεφτούν ότι με την εξάσκηση και την εμπειρία, βελτιώνεται κανείς, και άρα ο παραπάνω ισχυρισμός δεν ισχύει. Αντίθετα, οι γονείς όταν αποκτούν το πρώτο τους παιδί… «δεν ξέρουν που παν’ τα τέσσερα».

Σύμφωνα με δημοσίευμα του The Atlantic, ανά τον κόσμο, τα παιδιά που γεννιούνται πρώτα έχουν υψηλότερο IQ, έχουν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο και θεωρούνται πιο ολοκληρωμένα από τους γονείς τους. Παρακάτω παρατίθενται μερικές θεωρίες, στις οποίες ανέτρεξαν οι οικονομολόγοι, και οι οποίες υποστηρίζουν ότι τα «πρωτότοκα παιδιά είναι πιο έξυπνα»…

Τίμιοι και άτιμοι φόροι

Οι τίμιοι φόροι επιβάλλονται στο κέρδος. Ακόμα και κατά την αρχαιότητα, όταν δεν υπήρχαν φόροι εισοδήματος, οι εύποροι πολίτες της Αθήνας και της Ρώμης έπρεπε να χορηγούν αγώνες και θεατρικές παραστάσεις.

Μετά υπάρχουν τα τέλη και οι δασμοί που το κράτος επιβάλλει σε είδη πολυτελείας και υπηρεσίες, στη λογική «αφού το θέλεις, θα το πληρώσεις» - άλλο το ότι ελλείψει ανταγωνισμού η τιμή επιβάλλεται αυθαίρετα και κανένας δεν έχει ιδέα πόσο πραγματικά κοστίζει. Για παράδειγμα, το γιατί για να αγοράσεις το βιβλιαράκι του διαβατηρίου πρέπει να δώσεις 53 ευρώ, αλλά και 22 ευρώ χαρτόσημο που επιβαρύνεται με 20% ΟΓΑ κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να το εξηγήσει. Κάνει 53 ευρώ η εκτύπωση, 22 η εργασία και δίνεις και 20% στον ΟΓΑ επειδή τα αεροπλάνα πετάνε πάνω από χωράφια;

Να εμπιστεύεσαι το ένστικτο σου

"Να εμπιστεύεσαι το ένστικτο σου. Συνήθως οι άνθρωποι βασίζονται σε δεδομένα αρχειοθετημένα λίγο κάτω από το επίπεδο της συνείδησης, γι αυτό πάντα σφάλλουν"  Joyce Brothers

Η Θλίψη κι η Οργή

Σ΄ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν …Σ΄ ένα βασίλειο μαγεμένο όπου τα αφηρημένα πράγματα γίνονται χειροπιαστά …

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό μια πανέμορφη λίμνη.  Ήταν μια λίμνη με νερά κρυστάλλινα και καθαρά όπου κολυμπούσαν ψάρια όλων των χρωμάτων, κι όπου όλες οι αποχρώσεις του πράσινου λαμπύριζαν διαρκώς…Σε εκείνη τη μαγική και διάφανη λίμνη έφτασαν η θλίψη και η οργή για να κάνουν μπάνιο παρέα.  Κι οι δυο έβγαλαν τα ρούχα τους και, γυμνές, μπήκαν στη λίμνη.