Οι παρενέργειες του νυχτερινού φωτός

Για το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας του, ο άνθρωπος ξυπνούσε την αυγή και έπεφτε για ύπνο με το ηλιοβασίλεμα. Ύστερα όμως ήρθε ο γλόμπος, η τηλεόραση και οι υπολογιστές.

Έρευνα του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς σε πειραματόζωα έρχεται τώρα να προστεθεί στις ενδείξεις για τις παρενέργειες της ζωής μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες: η έκθεση στο φως στη διάρκεια της νύχτας φαίνεται ότι αυξάνει τα επίπεδα μιας ορμόνης του στρες, η οποία με τη σειρά της μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και μαθησιακές δυσκολίες.

Η μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο βρετανικό περιοδικό Nature, αφορά τα εξειδικευμένα κύτταρα του αμφιβληστροειδή τα οποία αντιλαμβάνονται το φως και βοηθούν στη ρύθμιση του βιολογικού ρολογιού. Τα κύτταρα αυτά, γνωστά ως γάγγλια ipRGC, δεν σχετίζονται με τη λειτουργία της όρασης, ωστόσο είναι γνωστό ότι επικοινωνούν με περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη διάθεση, τη μνήμη και τη μάθηση.

Οι ερευνητές γνώριζαν εξάλλου ορισμένοι άνθρωποι εμφανίζουν τη λεγόμενη εποχική κατάθλιψη λόγω της μειωμένης διάρκειας της ημέρας το χειμώνα. Ορισμένοι από τους ασθενείς αυτούς βελτιώνονται μάλιστα με φωτοθεραπεία σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας.

Πως πάμε στο διάστημα;

Οι 5 πιο απίστευτοι τρόποι με τους οποίους η ανθρωπότητα έχει προσπαθήσει και προσπαθεί ακόμη να ταξιδέψει στο διάστημα.

Ενδεχομένως να μην είναι γνωστό στη μεγάλη μάζα των αναγνωστών, αλλά η χρήση πυραύλων με σκοπό την πρόσβαση στο διάστημα και τη θέση επανδρωμένων και μη διαστημικών σκαφών σε τροχιά γύρω από τη γη θεωρείται και είναι ο χειρότερος και πιο κοστοβόρος τρόπος μετάβασης! Οι αρμόδιες υπηρεσίες ανά τον κόσμο (συμπεριλαμβανομένης της NASA) το γνωρίζουν εδώ και χρόνια, πιο συγκεκριμένα από τότε που η ανθρωπότητα ξεκίνησε να ταξιδεύει στο διάστημα.

Από το σύστημα Skylon μέχρι το περίφημο Project Orion και από εκεί στην επαναστατική ιδέα του μεξικανού φυσικού Μιγκέλ Αλκουμπιέρε (Miguel Alcubierre) που το 1994 είχε δείξει ότι είναι δυνατή η επίτευξη υπερφωτεινής ταχύτητας στο πλαίσιο της Θεωρίας της Σχετικότητας ακόμη και χωρίς το τρικ του «συντομότερου δρόμου» της κοσμικής σήραγγας – συνεπώς ότι μπορούμε να ταξιδέψουμε στο διάστημα μέσω σκουληκότρυπας ή στρέβλωσης του χωροχρόνου – ιδού οι πέντε πιο παράξενοι τρόποι με τους οποίους η ανθρωπότητα έχει προσπαθήσει και προσπαθεί ακόμη να στείλει τεχνολογικό υλικό στο διάστημα.

Δείτε το πολύ ενδιαφέρον βίντεο που ακολουθεί:

Η αξία των "άνευ υποδημάτων" χώρων

Η δημιουργία χώρων άνευ υποδημάτων είναι ιδιαίτερα ευνοική για την υγεία και ευεξία των χρηστών, ειδικά στον οικιακό χώρο. Τα οφέλη είναι ποικίλα, σε διαφορετικά επίπεδα, και σχετίζονται με τα παρακάτω:

1. Μειωμένη έκθεση σε τοξίνες. Τα υποδήματα μεταφέρουν τοξίνες και χημικές ουσίες από τον εξωτερικό στον εσωτερικό χώρο, όπως τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και οι βιομηχανικοί ρύποι.

Αυτά τα υπολείμματα αποτελούν πηγές επανειλημμένης έκθεσης σε παιδιά ή κατοικίδια ζώα που παίζουν στο πάτωμα. Η EPA (Environmental Protection Agency) διεξήγαγε μια "μελέτη doormat", που έδειξε ότι ο καθαρισμός των υποδημάτων σε χαλάκι εισόδου μείωσε τη σκόνη, το μόλυβδο και άλλες επιβλαβείς χημικές ουσίες που εισέρχονται στο σπίτι, κατά 60%. Φυσικά αφήνοντας τα υποδήματα εκτός χώρου εξασφαλίζεται η εξάλειψη των τοξικών καταλοίπων στον χώρο κατά το μέγιστο δυνατό βαθμό.

Το ένστικτο του κοπαδιού κυριαρχεί στο…πέρασμα του δρόμου !

Οι άνθρωποι διασχίζουν το δρόμο ακολουθώντας τυφλά τους άλλους σαν τις…πάπιες!

Όταν φτάσει η στιγμή να κατέβουν από το πεζοδρόμιο και να διασχίσουν το δρόμο, οι περισσότεροι άνθρωποι συμπεριφέρονται μάλλον σαν πάπιες παρά σαν ορθολογικά όντα, καθώς τείνουν ενστικτωδώς να ακολουθούν τυφλά τους άλλους πεζούς που είναι δίπλα ή μπροστά τους, σύμφωνα με μια νέα βρετανογερμανική επιστημονική μελέτη, η οποία αναδεικνύει τους κινδύνους (ακόμα και για τη ζωή) που πηγάζουν από αυτή τη νοοτροπία κοπαδιού.

Η Δύναμη του Λόγου

Ο άνθρωπος μπορεί να καταλάβει την δύναμη που έχει η αύρα, ο νους, τα συναισθήματα. Τις ενέργειες τους τις βλέπει να υλοποιούνται στο γύρω περιβάλλον του ή ακόμα και μέσα στον ίδιο του τον εαυτό, οπότε ως ένα βαθμό έχει την επίγνωση των αποτελεσμάτων τους.

 Ίσως εκείνο που ακόμα δεν έχει αντιληφθεί είναι η δύναμη του λόγου, όλων αυτών που εκφράζει και λεκτικοποιεί προς τα έξω για να πάρουν σάρκα και οστά κάποια στιγμή. Η φωνή και η ικανότητα ομιλίας θεωρείται κάτι δεδομένο και καθημερινό, τόσο που έχει χάσει πια την πραγματική του ουσία αλλά και την ενεργειακή δύναμη που προσφέρει ο λόγος.

Η φωνή του καθενός είναι ο άμεσος τρόπος να εκφραστεί η ποικιλλομορφία των εσωτερικών καταστάσεων που βιώνονται κάθε στιγμή. Κάθε τι που επιλέγει ο άνθρωπος να μοιραστεί έχει συνήθως μία σύνδεση με ένα συναίσθημα, μία σκέψη ή μία ποιότητα που έχει μεγαλύτερη δυναμική την εκάστοτε στιγμή.

Η πηγή του φόβου βρίσκεται στο μέλλον...

Η πηγή του φόβου βρίσκεται στο μέλλον, και όποιος απελευθερώνεται από το μέλλον δεν έχει να φοβηθεί τίποτα

Ο άνθρωπος που σκύβει πάνω στη μοτοσυκλέτα του δεν μπορεί να συγκεντρωθεί παρά μόνο στην παρούσα στιγμή της πτήσης του. Γαντζώνεται πάνω σ'ενα κλάσμα χρόνου αποκομμένο και από το παρελθόν και από το μέλλον. Αποσπάται από τη συνέχεια του χρόνου, είναι εκτός χρόνου - με άλλα λόγια, βρίσκεται σε κατάσταση έκστασης. Σ'αυτη την κατάσταση, δεν ξέρει τίποτα για τη γυναίκα του, τίποτα για τα παιδιά του, τίποτα για τις σκοτούρες του, και ως εκ τούτου δεν φοβάται - διότι: η πηγή του φόβου βρίσκεται στο μέλλον, και όποιος απελευθερώνεται από το μέλλον δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.

Η ταχύτητα είναι μορφή έκστασης που την έκανε δώρο στον άνθρωπο η τεχνολογική επανάσταση. Σε αντίθεση με τον μοτοσικλετιστή, ο δρομέας είναι πάντοτε παρών στο σώμα του, αφού είναι αναγκασμένος να σκέφτεται ασταμάτητα τις φουσκάλες του, το λαχάνιασμα του όταν τρέχει. Αισθάνεται το βάρος του, την ηλικία του, έχοντας όσο ποτέ άλλοτε συνείδηση του εαυτού του και του χρόνου της ζωής του.