Γιατί συνεχίζεις;

Κοίτα γύρω σου. Κανείς δε ξυπνάει. Όλοι συνεχίζουν ατάραχοι τον αιώνιο ύπνο τους. Κανείς δεν αλλάζει. Κανένας δ.ε θ.έ.λ.ε.ι να αλλάξει. Τους βολεύει ο γνώριμος, ταλαίπωρος, δυστυχισμένος, κακόμοιρος εαυτός τους. Και το μόνο που θέλουν είναι να συνεχίσουν να γκρινιάζουν επαναλαμβάνοντας ασταμάτητα τα ίδια και τα ίδια.

Τι κούραση θεέ μου… Μα δε βλέπεις λοιπόν τη ματαιότητα; Πέρα από μια εγωιστική ψευτοικανοποίηση σε νοητικό επίπεδο κανείς δεν ενδιαφέρεται να ακούσει πραγματικά. Κανείς δε βελτιώνεται. Ούτε οι κοντινότεροι συγγενείς και φίλοι σου. Γιατί συνεχίζεις να σπαταλάς την ενέργειά σου; Γιατί συνεχίζεις ακούραστα να μιλάς αφού κανείς δε φαίνεται να αλλάζει;

Έμεινε για αρκετή ώρα να στοχάζεται σιωπηλά. Τη θλίψη στα μάτια του γρήγορα αντικατέστησε μια φλόγα χαράς. Κι απάντησε:

Μια αρωματική ιστορία!

Όλες μας, αγαπάμε ένα καλό άρωμα και οι περισσότερες από εμάς έχουμε τουλάχιστον ένα που φοράμε για χρόνια και μας χαρακτηρίζει! Γνωρίζουμε όμως από πού προήλθαν αυτά τα αρώματα ή πως τα συγκεκριμένα συστατικά επιλέχθηκαν για το άρωμα που φοράμε ; Μάθετε την ιστορία τους!

Η λέξη ''perfume'' που την βρίσκουμε στα περισσότερα αρώματα προέρχεται από την λατινική λέξη ''per fumum''που κυριολεκτικά σημαίνει μέσα από τον καπνό.

Στην Αρχαία Αίγυπτο, τα αρώματα χρησιμοποιούνταν ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων και Θεών. Η τέχνη της αρωματοποιίας ανήκε εξολοκλήρου σε ιερείς και μόνο βασιλικές οικογένειες και αριστοκρατικές τάξεις είχαν πρόσβαση στα αρώματα. Η μορφή των τότε αρωμάτων ήταν συνήθως μια μίξη από έλαια με κερί και ήταν συμπαγής.

Λέγεται ότι οι Έλληνες, ήταν ο πρώτος λαός που κατασκεύασε υγρό άρωμα, παρότι ήταν πολύ διαφορετικό από την μορφή που ξέρουμε σήμερα.Το πρώτο άρωμα με οινόπνευμα, δημιουργήθηκε το 1371, για την Βασίλισσα της Ουγγαρίας από έναν ιερέα. Φήμες υποστηρίζουν ότι σε αυτό οφείλονταν η διατήρηση της νεανικότητας της βασίλισσας για όλη την διάρκεια ζωής της.

Η ευτυχία "αγοράζεται" με 27.000 ευρώ

Τα χρήματα μπορούν να φέρουν την ευτυχία. Αρκεί να είναι μέχρι 27.000 ευρώ. Γιατί αν βγάζει κανείς παραπάνω τότε όχι μόνον δεν αυξάνεται η ευτυχία του αλλά αντίθετα μειώνεται, όπως δείχνει μια -αμφιλεγόμενη- αμερικανική και βρετανική έρευνα.

Η μελέτη υποστηρίζει ότι υπάρχει ένα εισοδηματικό πλαφόν μέχρι το οποίο όσο περισσότερα χρήματα έχει κανείς, τόσο πιο ευτυχισμένος είναι, αλλά πάνω από αυτό το όριο, τα παραπάνω μπορεί να τον κάνουν και πιο δυστυχισμένο!

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "PLoS ONE". Το πόρισμα της μελέτης δείχνει ότι όταν μια χώρα είναι ακόμα φτωχή, η ικανοποίηση - ευτυχία των πολιτών της αυξάνεται αναλογικά με την άνοδο των εισοδημάτων, καθώς αυτή τους επιτρέπει να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες και υποχρεώσεις τους. Όταν όμως μια χώρα περνάει ένα όριο ανάπτυξης, εισερχόμενη στην ομάδα των πλούσιων κρατών, τότε αρχίζει να αποσυνδέεται το αίσθημα της ευτυχίας των πολιτών από το επίπεδο του εισοδήματός τους. Μάλιστα, η ευτυχία μπορεί και να μειώνεται, παρόλο που οι αριθμοί φαίνεται να ευημερούν.

Από που προέρχονται τα ονόματα των οπωροφόρων

Την προέλευση της ονομασίας των οπωροφόρων η οποία ξεκινά από την ελληνορωμαική αρχαιότητα και φθάνει μέχρι τα νεώτερα χρόνια με έκταση από την λεκάνη της Μεσογείου μέχρι την Κίνα και την Ιαπωνία επιχειρεί να εξακριβώσει ο γλωσσολόγος Νίκος Σαραντάκος στο νέο του βιβλίο.

Μήλα, αχλάδια, ρόδια, κυδώνια, μούσμουλα, σύκα, φραγκόσυκα, κεράσια, φράουλες, βερίκοκα, δαμάσκηνα, κορόμηλα, τζάνερα, ροδάκινα, πεπόνια, καρπούζια, λεμόνια, κίτρα, πορτοκάλια, νεράντζια, μανταρίνια, φράπες, γκρέιπ-φρουτ, κουμκουάτ, σταφύλια, σταφίδες, μπανάνες, ανανάδες, ακτινίδια, μούρα, βατόμουρα, αλλά και καρύδια, βελανίδια, φιστίκια και χουρμάδες: Το βιβλίο  «Οπωροφόρες λέξεις. Η χυμώδης ιστορία των καρπών και των ονομάτων τους» του Νίκου Σαραντάκου φιλοξενεί όλα τα είδη των φρούτων και των καρπών που ξέρουμε και μας ανοίγει διπλά και τρίδιπλα την όρεξη, αλλά ο συγγραφέας δεν είναι, όπως εύκολα μπορούμε να υποθέσουμε, ούτε μάγειρας ούτε γευσιγνώστης.

Εκείνο το οποίο τον απασχολεί είναι να εντοπίσει και να αποκαλύψει την καταγωγή των οπωροφόρων του λέξεων: πότε άρχισαν να χρησιμοποιούνται στα ελληνικά και κάτω από ποιες ακριβώς περιστάσεις, από ποιες γλώσσες προήλθαν αν δεν γεννήθηκαν στους κόλπους της ελληνικής γλώσσας, σε ποιες γλώσσες μεταφυτεύτηκαν αν δεν έμειναν εντός των συνόρων του ελληνικού λεξιλογίου.

Η φτώχεια θέλει καλοπέραση !

Mία εικόνα, χίλιες λέξεις: Την Τρίτη στις 26 Νοεμβρίου, ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας David Cameron μίλησε σε επίσημο δείπνο του δημάρχου του Λονδίνου και με μπόλικη εγωπάθεια έβγαλε λόγο !! κάπως σαν του δικού μας του Μπένυ, του Τονυ, του Γιώργη και των υπόλοιπων ξεφτεριών.

Στην ομιλία του ανακοίνωσε -ούτε λίγο ούτε πολύ- με απάθεια και το γνωστό "πανέξυπνο" χαμόγελο, ότι έρχονται «δύσκολες αποφάσεις και επώδυνα μέτρα λιτότητας» και για τους Βρετανούς πολίτες.

Επειδή ως γνωστόν η φτώχεια θέλει καλοπέραση δείτε με μία προσεκτική ματιά το ντεκόρ της αιθούσης, απ' όπου ο κ. Cameron ανακοίνωνε τις περικοπές για την φτωχοποίηση και την ένδεια των ανθρώπων.

Στη φωτογραφία διακρίνονται:

Ο Αστερίξ και η ανεξαρτησία της Σκωτίας

Είναι γνωστός για το ανεξάρτητο πνεύμα και την υπερήφανη αντίσταση στον ρωμαίο κατακτητή. Για τη νέα περιπέτειά του ο Αστερίξ ο Γαλάτης ταξιδεύει στη Σκωτία, λίγους μήνες πριν από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία από το Ηνωμένο Βασίλειο. Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι αυτό;

Το ερώτημα απασχολεί, μεταξύ σοβαρού και αστείου, τον βρετανικό Τύπο. Στο κάτω κάτω, το 35ο άλμπουμ της σειράς είναι εκδοτικό γεγονός. «Ο Αστερίξ στους Πίκτες» κυκλοφόρησε πριν από έναν μήνα σε 15 χώρες και σε 23 γλώσσες, μεταξύ των οποίων στη γαελική και στα καταλανικά. Η ελληνική έκδοση αναμένεται γύρω στα Χριστούγεννα.

Το υπογράφει ένα νέο δίδυμο, ο σεναριογράφος Ζαν-Ιβ Φερί και ο σκιτσογράφος Ντιντιέ Κονράντ, διάδοχοι του Ρενέ Γκοσινί (πέθανε το 1977) και του 86χρονου σήμερα Αλμπέρ Ουντερζό. Κατά γενική ομολογία, αποδείχθηκαν άξιοι συνεχιστές των μεγάλων δημιουργών. Ο Φερί επιστρέφει στα βασικά, με μια ιστορία που στέλνει τον Αστερίξ και τον Οβελίξ σε μια περιπέτεια στην ξενιτιά, όπου ο κίνδυνος καραδοκεί και αδικίες πρέπει να διορθωθούν.

Το θαύμα του ανθρώπινου δέρματος

Το ανθρώπινο σώμα είναι προικισμένο με πολλές ασπίδες που δεν τις αντιλαμβανόμαστε – εκτός από μια, που όλοι μας την βλέπουμε, την περιποιούμαστε και την παινεύουμε για την ομορφιά της: το δέρμα μας. Τόνοι από μελάνι έχουν ξοδευτεί για να γραφτούν οδηγίες για τη σύσφιξη και την αντιγήρανσή του. Ολόκληρη επιστήμη – η Κοσμετολογία- είναι αφιερωμένη στη φροντίδα του. Η ιατρική το κατατάσσει στα ανθρώπινα όργανα. Είναι απίστευτο, αλλά πρόκειται για το μεγαλύτερο όργανο που διαθέτει το σώμα μας, το οποίο δε θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει με τον θαυμαστό σχεδιασμό του.

Το δέρμα έχει εκπληκτικές ιδιότητες, που εμείς βέβαια τις θεωρούμε αυτονόητες. Είναι αδιάβροχο, εύκαμπτο, μονωτικό, ανθεκτικό και αδιαπέραστο από μικρόβια. Το πάχος του ποικίλει από 0,5 έως 7 χιλιοστά, που είναι αρκετά για να προστατέψουν τον οργανισμό από μολύνσεις και ξηρότητα. Μας προφυλάσσει από τις βλαπτικές ακτινοβολίες (με τη μελανίνη), δροσίζει το σώμα (με τον ιδρώτα) και αμύνεται κατά των εξωτερικών εισβολέων (με αμυντικά κύτταρα). Με τους αισθητήρες του ενημερώνει τον εγκέφαλο για ό,τι συμβαίνει ανά πάσα στιγμή στο περιβάλλον. Όμως το πιο θαυμαστό γεγονός είναι ότι αλλάζει και ανανεώνεται συνέχεια.

Η Ψυχολογία της Ευτυχίας

Ζητάμε από την καθημερινότητά μας άμεσα αποτελέσματα και γρήγορη ικανοποίηση. Θέλουμε απαντήσεις πιο γρήγορα, χωρίς να εξετάζουμε εάν είμαστε έτοιμοι να τις πάρουμε..!

Όταν πεινάμε, παραγγέλνουμε delivery και ό,τι φαγητό θέλουμε έρχετε στο χώρο μας. Μέσα από το διαδίκτυο, δεν χρειάζεται ούτε καν να παμε στο βιβλιοπωλείο για να παραγγείλουμε το βιβλίο που μας αρέσει! Δεν χρειάζεται να μετακινηθούμε για βρούμε σπίτι όταν θέλουμε να αγοράσουμε: μπαίνουμε στο internet και εκεί είναι όλα τα σπίτια στη διάθεσή μας προς πώληση.

Το ξεκίνημα της διαδικασίας της αφύπνισης είναι μία πράξη μεγαλείου.

Το ξεκίνημα της διαδικασίας της αφύπνισης είναι μία πράξη μεγαλείου. Δεν μπορείς να την κάνεις να συμβεί ούτε μπορείς να προετοιμαστείς γι’ αυτήν ή να συγκεντρώσεις «πόντους» προς την απόκτησή της. Δεν υπάρχει κάποια νοικοκυρεμένη αλληλουχία λογικών βημάτων που οδηγούν προς αυτήν, αν και ο νους θα λάτρευε κάτι τέτοιο. 

Δεν χρειάζεται να γίνεις πρώτα αντάξιός της. Μπορεί να έρθει στον αμαρτωλό πριν έρθει στον άγιο, αλλά όχι απαραίτητα. Γι’ αυτό η φιλοσοφία τη συνέδεε με όλων των ειδών τους ανθρώπους κι όχι μόνο με τους αξιοσέβαστους. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορείς να κάνεις για την αφύπνιση.

Ό,τι κάνεις θα  είναι το Εγώ που προσπαθεί να προσθέσει αφύπνιση ή φώτιση στο εαυτό του, ως το πιο πολύτιμο απόκτημά του, και να κάνει έτσι τον εαυτό του πιο σημαντικό και πιο μεγάλο. Αντί για αφύπνιση προσθέτεις την έννοια της αφύπνισης στο νου σου ή τη νοητική εικόνα του πώς είναι ένα φωτισμένο άτομο, κι έπειτα προσπαθείς να φανείς αντάξιος αυτής της εικόνας. Το να φαίνεσαι αντάξιος μιας εικόνας που έχεις για τον εαυτό σου ή που έχουν οι άλλοι για σένα είναι μη αυθεντική ζωή- άλλος ένας ασυνείδητος ρόλος που παίζει το Εγώ.

Tα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα στη ζωή μας

Είτε το ξέρουμε είτε όχι, τα δύο πιο σημαντικά ερωτήματα στη ζωή μας είναι: « Ποιος είμαι; και Τι θέλω;» 

Ποιος είμαι; Η ερώτηση «Ποιος είμαι;» είναι σημαντική, διότι γνωρίζοντας το ποιοί είμαστε γνωρίζουμε και ποιός είναι ο σκοπός της ζωής μας. Οι σοφοί στο παρελθόν μας το έχουν πει αυτό με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αφού ήδη το έχουμε καταγράψει από τα λόγια τους ανά τους αιώνες.

Ο Σούφι Ibn Arabi, εξέφρασε αυτήν την αλήθεια όταν είπε: «Ήμουν ένας κρυμμένος θησαυρός που ήθελα να γίνει γνωστός προς τα έξω και έτσι, δημιούργησα τη δημιουργία, έτσι ώστε να γίνω γνωστός».

Ο Θεός είναι ένας κρυμμένος θησαυρός και λαχταρούσε να γίνει γνωστός και έτσι αυτός (αυτός -ή ο Θεός δεν έχει φύλο) δημιούργησε αυτόν τον κόσμο γεμάτο πλάσματα που ζουν και στα οποία έδωσε την ιδιότητα –δώρο, να καταφέρουν να συνειδητοποιήσουν την πραγματική τους ταυτότητα - που είναι ο Θεός-Θεϊκή προέλευση. Και γιατί ο Θεός να το κάνει αυτό;