Βλέπουμε με τα μάτια και όχι μέσα από τα μάτια

Όταν βλέπουμε τον κόσμο σε έναν κόκκο άμμου...

και τον ουρανό σε ένα αγριολούλουδο, 
Όταν κρατάμε το άπειρο στην παλάμη του χεριού μας... 
και όλη την αιωνιότητα σε μια στιγμή 

Είμαστε πια έτοιμοι να πιστέψουμε ένα ψέμα
Αφού βλέπουμε με τα μάτια και όχι μέσα από τα μάτια 
Αυτό που γεννήθηκε και χάθηκε την ίδια νύχτα 
Όταν η ψυχή κοιμόταν σε μια αχτίνα φωτός. 

Ναι μας διαβάζουν τις σκέψεις

Διαβάζοντας τις σκέψεις: Το 2008 ίσως θα αναφέρεται από τους ιστορικούς του μέλλοντος ως «Ετος πρώτο της ανάγνωσης σκέψης»... Πράγματι, για πρώτη φορά και με τη βοήθεια υπολογιστή, άνθρωποι κατάφεραν να «διαβάσουν» τις σκέψεις συνανθρώπων τους.

Πού θα μας οδηγήσει αυτή η πρωτιά; Από την ώρα που συλλαβίζουμε την πρώτη μας λέξη συνηθίζουμε στην ιδέα ότι το στόμα εκφράζει μέρος μόνο των σκέψεών μας. Τώρα... ίσως τα λόγια γίνουν περιττά! Κάτω δεξιά, οι δύο ερευνητές του εγκεφάλου Τομ Μίτσελ και Μαρσέλ Τζαστ «Προμηθείς της σκέψης» ή... Πανδώρες;

Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση ...

Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικότητας και της ψυχής. 

Πολλές φορές ... 

Το κρυολόγημα "στάζει" όταν ο οργανισμός δεν κλαίει. 

Ο πονόλαιμος «φράζει», όταν δεν μπορεί να επικοινωνήσει τις αγωνίες. 

Το στομάχι καίει όταν ο θυμός δεν μπορεί να βγει. 

Ο διαβήτης εισβάλει όταν η μοναξιά πονάει. 

Το σώμα παχαίνει όταν η δυσαρέσκεια πιέζει.

Ο πονοκέφαλος καταθλίβει όταν αυξάνουν οι αμφιβολίες. 

Η καρδιά χαλαρώνει όταν το νόημα της ζωής φαίνεται να τελειώνει. 

Οι αλλεργίες συμβαίνουν όταν η τελειομανία είναι ανυπόφορη. 

Τα νύχια σπάνε όταν απειλούνται οι άμυνες. Τ

Το στήθος σφίγγει όταν η υπερηφάνεια σκλαβώνει. 

Η πίεση αυξάνεται όταν ο φόβος φυλακίζει.

Πώς να μην ερωτευτείς τη νύχτα;

Πώς να μην ερωτευτείς τη νύχτα; Πώς να μην εμπιστευτείς τη σιωπή της; Χώνομαι στην αγκαλιά της. Της μιλάω δίχως λόγια. Της εξομολογούμαι τα πάντα. Όσο πιο σκοτεινή τόσα περισσότερα της λέω.

Κρύβω λόγια μόνο αν φανεί κάποιο μακρινό φως. Μ’ αφήνει να ταξιδεύω μέσα της. Πάνω στο ψηλότερο κατάστρωμα ενός πλοίου. Μέσα σ’ ένα λαγούμι που κρύβομαι. Κάτω από πεύκα.

Στη νύχτα μπορώ να κλάψω. Είναι η μόνη που αφήνω να με δει έτσι. Κι εγώ κρύβω την καύτρα του τσιγάρου μέσα στην παλάμη για να μην την ενοχλήσω. Η νύχτα με ανέχεται. Να της λέω ασυνάρτητα πράγματα. Ξέρω ότι με καταλαβαίνει. Αλλιώς, δε θα μου χάιδευε τα μαλλιά.

Ισορροπία

Κάποιος που ήθελε να απαλλαγεί από τα βάσανα της καθημερινότητας, πήγε σε ένα βουδιστικό ναό κι αναζήτησε τη βοήθεια ενός δασκάλου. «Δάσκαλε», του είπε, «αν κάνω τέσσερις ώρες διαλογισμό την ημέρα, σε πόσο καιρό θα πετύχω την υπέρβαση; 

Ο δάσκαλος τον κοίταξε κι αποκρίθηκε: «Με τέσσερις ώρες διαλογισμό την ημέρα, ίσως πετύχεις την υπέρβαση σε δέκα χρόνια».

Με τη σκέψη ότι μπορεί να αφιερώσει περισσότερο ακόμα χρόνο για την επίτευξη του σκοπού του, ο άνδρας είπε: «Δάσκαλέ μου, με οχτώ ώρες διαλογισμό την ημέρα, σε πόσο χρόνο θα πετύχω την υπέρβαση;»

Ο δάσκαλος τον κοίταξε πάλι κι αποκρίθηκε: «Με οχτώ ώρες διαλογισμό την ημέρα, ίσως πετύχεις την υπέρβαση σε είκοσι χρόνια».

Αλήθειες για το νόημα της ζωής

Το κακό δεν είναι η επιθυμία και ο στόχος του ανθρώπου να ξεπεράσει τα μειονεκτικά του αισθήματα και να γίνει σημαντικός στον κόσμο. Το κακό είναι να σχηματίζει λάθος άποψη για τα πράγματα, για τη θέση του στον κόσμο, για τον προορισμό της ζωής και τελικά να έχει πλάνη για τον εαυτό του.

Με άμεση συνέπεια, ο άνθρωπος να προσπαθεί να γίνει κάτι που δεν είναι τόσο σημαντικό και τόσο απαραίτητο, όπως το φαντάζεται και το κακό να γίνεται πιο μεγάλο, αφού οι επιδιώξεις του απαιτούν να ζημιώσει τους άλλους, προκαλούν τη καταστροφή και τελικά το κακό επιστρέφει πίσω στον ίδιο και στα αγαπημένα του πρόσωπα.

Μερικές από τις καθοριστικές αλήθειες για το νόημα της ζωής είναι απίστευτα απλές και μπορεί να τις σκεφτεί οποιοσδήποτε άνθρωπος. Φαίνονται ιδιαίτερα απλές για να θεωρηθούν σωστές και σημαντικές. Το κυριότερο, είναι ό,τι δεν ευνοούν τις θεωρίες και τα φανταστικά σενάρια των εγωκεντρικών μορφών ζωής !

Η αξία της ζωής.

Για τον Νίτσε, η πιο ισχυρή θέληση για δύναμη είναι η πιο πνευματική, δηλαδή εκείνη που χαρακτηρίζει τους «μεγάλους εφευρέτες καινούργιων αξιών» ή δημιουργούς. Τέτοιοι άνθρωποι προβαίνουν, μαζί με τους μαθητές/οπαδούς τους, σε καινούργιες αξιολογήσεις των ανθρώπινων αξιών, ιδεών και πραγμάτων και έτσι προτείνουν ένα καινούργιο «αγαθό» για την πλειονότητα των ανθρώπων (για τον λαό), αναπόσπαστο από έναν πίνακα «υπερνικήσεων», δηλαδή έναν πίνακα που περιέχει όλα εκείνα που πρέπει να ξεπεραστούν τη δεδομένη στιγμή.

Οι δημιουργοί μπορούν να εκφράζουν μια «θετική» ή μια «αρνητική» θέληση για δύναμη. Θετική είναι κάθε θέληση για δύναμη που είναι καταφατική προς τη ζωή, που «ευλογεί τα πράγματα και τον άνθρωπο», και αρνητική κάθε θέληση για δύναμη που δεν σέβεται, δεν εκτιμά και δεν αναδεικνύει την αξία της ζωής.