Η Αρχή του Κενού

Πρακτικά πως σε βοηθάει η έννοια του Κενού στην καθημερινότητα σου; Ας δουμε ένα απόσπασμα από την «Η Αρχή του κενού» του JOSEPH NEWTON

[...Έχεις τη συνήθεια να φυλάς άχρηστα πράγματα, πιστεύοντας πως μια μέρα (άγνωστο πότε) θα τα χρειαστείς; Έχεις τη συνήθεια να κρατάς χρήματα, μόνο και μόνο για να μην τα ξοδέψεις, γιατί μπορεί να σου λείψουν στο μέλλον;

Έχεις τη συνήθεια να φυλάς ρούχα, παπούτσια, έπιπλα, οικιακές συσκευές και άλλα πράγματα του νοικοκυριού που δεν χρησιμοποιείς εδώ και πολύ καιρό; Και μέσα σου; Έχεις τη συνήθεια να κρατάς κακίες, στεναχώριες, φόβους και άλλα; Αυτό να μην το κάνεις ποτέ! Είναι αντίθετο με την ευημερία σου!

Ο ύπνος της λογικής γεννάει τέρατα

Μέσα στη διάχυτη βουβαμάρα εγκλείεται φόβος. Φόβος για το παρόν, φόβος για το μέλλον. Οσα συμβαίνουν, κι όσα δεν συμβαίνουν, τροφοδοτούν διαρκώς αυτό τον φόβο του παρόντος, μια σταθερή δυσφορία, μια αίσθηση ανοικειότητας με την ίδια μας τη ζωή. Διότι απλούστατα δεν γνωρίζουμε πού μάς βγάζει ο δρόμος, δεν έχουμε καμία βεβαιότητα, αισθανόμαστε ανήμποροι να προγραμματίσουμε στοιχειωδώς τον βίο. Αισθανόμαστε να μας πλακώνει ένα ανοίκειο παρόν.

Κοιτάμε λοιπόν διαρκώς προς τα πίσω, στα τετελεσμένα, για να αντλήσουμε ολίγο νόημα, μήπως και με το νόημα του παρελθόντος φωτίσουμε τον ζόφο του παρόντος και φωτίσουμε τη σκολιά οδό προς το μέλλον.

Το ξαναδιάβασμα του παρελθόντος μπορεί να είναι προωθητικό το ίδιο και η επαναπροσέγγιση της παράδοσης, η οικείωσή της στη συγχρονία. Ετσι προχωρούν κοινωνίες και πολιτισμοί συναναστροφή με τους νεκρούς το έλεγε ο Ιωάννης Συκουτρής.

Λόγος και Νόημα

Κάθε λέξη έχει ένα νόημα, κάτι σημαίνει. Η λέξη πένα και η λέξη μολύβι είναι συγγενείς, αλλά η κάθε μια έχει το δικό της νόημα. Πένα, σημαίνει γράψιμο με μελάνι, καλλιγραφία, σοβαρότητα και προσοχή. Μολύβι σημαίνει πρόχειρο γράψιμο, που μπορείς να κάμεις λάθη, να σβήσεις και να ξαναγράψεις. Είναι λέξεις που σου δημιουργούν σαφείς εικόνες. Προσπάθειας, σκοπού, συγκέντρωσης, αυτοπειθαρχίας.

Κάποτε η εξέλιξη έφερε το στυλό. Γεμίζεις με μελάνι, δεν βουτάς συνέχεια στο μελανοδοχείο, λιγότερες μουτζούρες και περιορισμένη δυνατότητα καλλιγραφίας. Ακολούθησε το στυλό διαρκείας και καταλήξαμε στο «bic». Τυποποίηση χωρίς πολλές απαιτήσεις, γρήγορο γράψιμο σε βάρος του αποτελέσματος, γιατί η ευκολία καταγραφής, περιορίζει τα νοήματα.

Ἀνυπόφορη ὀμορφιὰ

Τὸ ἔχω προσέξει καὶ σὲ ἄλλες περιπτώσεις, χωρὶς νὰ μπορῶ νὰ προσδιορίσω ἀκριβῶς τὴν αἰτία του. Ὅταν δὲν εἶσαι καλὰ μὲ τὸν ἑαυτό σου, μὲ τὴν ἐσωτερική σου ζωή, τὸ νὰ βρεθεῖς σὲ περιβάλλον ὡραῖο, σὲ καταστάσεις εὐτυχισμένες, ἀκόμη καὶ σὲ ἐπιτυχίες δικές σου ποὺ δὲν αἰσθάνεσαι πὼς δίκαια ἐσὺ πέτυχες, πὼς ἄξια σοῦ ἀνήκουν, περισσότερο γκρεμίζεσαι ψυχολογικὰ παρὰ ἀνυψώνεσαι. Μιὰ χαμηλὴ φωνὴ ἐντός σου ὑποβάλλει τὴν ἐρώτηση: «Μὰ τί θέλω ἐγὼ ἐδῶ; Πῶς συνταιριάζομαι;»

Θυμᾶμαι ἕνα ταξίδι στὸ Ζάλσμπουρκ τῆς Αὐστρίας, στὸ τέλος κάποιου Μαΐου μαζὶ μὲ οἰκογένεια φίλων. Τὸ Ζάλσμπουρκ εἶναι πόλη γοητευτική, θαυμάσια καὶ παράξενα φορτισμένη. Κουβαλάει ἕναν περίπλοκο ψυχισμὸ στοὺς παραμυθένιους δρόμους του, στὰ σκιερὰ σοκάκια καὶ στὰ γραφικὰ ἀλπικὰ δάση ποὺ τὸ περιβάλλουν.

Σιτάρι: Aπό την αρχαιότητα εώς σήμερα

Η Διατροφη στην αρχαια Ελλαδα: Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων χαρακτήριζε η λιτότητα, κάτι που αντικατόπτριζε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγετο η ελληνική γεωργική δραστηριότητα. Θεμέλιο τους ήταν η λεγόμενη «μεσογειακή τριάδα»: σιτάρι, λάδι και κρασί.

Στη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων συναντούμε τα δημητριακά, ζεία και σε περιπτώσεις ανάγκης μείγμα κριθαριού με σιτάρι, από το οποίο παρασκευαζόταν ο άρτος.  Με το σιτάρι που χρησιμοποιείται σήμερα οι αρχαίοι τάιζαν τα ζώα. Τα δημητριακά συνοδεύονταν από οπωροκηπευτικά (λάχανα, κρεμμύδια, φακές και ρεβίθια).

Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν  τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά αντί αυτού γινόταν χρήση κυρίως του ελαιόλαδου. Το φαγητό συνόδευε κρασί (κόκκινο, λευκό ή ροζέ) αναμεμειγμένο με νερό.

Ηδονική Πείνα

Έχετε ποτέ παρατηρήσει πώς η επιβράβευση για κάτι και η υπερβολική κατανάλωση φαγητού πάνε χέρι χέρι; Οι άνθρωποι διασκεδάζουν σε γιορτές, αναπάντεχες επιτυχίες και άλλες ευχάριστες αφορμές συνήθως με την κατανάλωση άφθονης τροφής. Εν μέρη για να ικανοποιήσουν το εγώ τους και εν μέρη για να ικανοποιήσουν τις ανασφάλειες τους και λιγότερο για να ικανοποιήσουν την πείνα τους, να τραφούν για να επιβιώσουν.

Σήμερα έρευνες δείχνουν ότι ο εγκέφαλός είναι συνδεδεμένος με χημικό τρόπο ώστε να επιβραβεύει συνεχώς τον εαυτό του ο άνθρωπος, με υπερβολική τροφή ανεξάρτητα από το πόσο πεινασμένος είναι. Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετούν τα εκατοντάδες σουπερ μάρκετ και οι λαχταριστές βιτρίνες με τα ψεύτικα γλυκά, οι διαφημίσεις και ο μιμητισμός. 

Γιατί μπορεί οι έρευνες επίσημα να ανακοινώνονται σήμερα, αλλά οι επικυρίαρχοι ξέρουν από χιλιάδες χρόνια πριν, τι να κάνουν για να κρατήσουν τον άνθρωπο υπό έλεγχο και να παίζουν μαζί του. Άλλωστε δημιουργήματα τους είμαστε και είναι εξπέρ στην γεννετική. Μία Ιταλική ομάδα επιστημόνων έκανε μία πολύ μικρή έρευνα σε αυτό που ονομάζεται «ηδονική πείνα.» Στην έρευνα συμμετείχαν μόνο οκτώ άτομα και επομένως και οι ίδιοι οι ερευνητές παραδέχονται ότι τα συμπεράσματά τους είναι ακόμα στο αρχικό στάδιο. 

Ένας δηλητηριώδης κήπος.

Ο κήπος Poison Garden Alnwick ανήκει στο ομώνυμο κάστρο που βρίσκεται στο Northumberland της Βρετανίας και διαθέτει στο εσωτερικό του μερικά από τα πιο επικίνδυνα φυτά στον κόσμο, εξ ου και η ονομασία του!

Πάνω από 100 ποικιλίες διάφορων φυτών, που η καλλιέργειά τους θεωρείται παράνομη ή είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο, προκαλώντας ακόμη και θάνατο, μπορούν οι επισκέπτες να βρουν σε αυτόν τον παράξενο κήπο, συμπεριλαμβανομένων ναρκωτικών ουσιών και γνωστων δηλητηρίων.

Καφετέρια με… χρονοχρέωση στη Γερμανία!

Ένα νέο café άνοιξε τις πύλες του στο γερμανικό κοινό και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Βισμπάντεν με το όνομα «Slow Café», παρουσιάζοντας στους επισκέπτες ένα πραγματικά ευρηματικό concept: χρεώνει τον χρόνο που περνά κάποιος στην καφετέρια και όχι τον καφέ που θα πάρει.

Όταν ο πελάτης επισκέπτεται το café, παίρνει ένα βραχιολάκι, όπου αναγράφεται η ώρα που μπήκε στον χώρο και χρεώνεται στη συνέχεια για 2 ευρώ περίπου την πρώτη μισή ώρα που θα παραμείνει εκεί.

Βασικές Συμβουλές Ζωής

Αναγνώριση, επαγγελματική επιτυχία, οικονομική εξασφάλιση. Όποιες και αν είναι οι προσωπικές μας φιλοδοξίες, υπάρχει ένας πλούτος γνώσης για να μας βοηθήσει να τις κατακτήσουμε. Αν, ωστόσο, ο υπέρτατος στόχος μας είναι να έχουμε μια ισορροπημένη και ήρεμη ζωή, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναζητήσουμε τη σοφία που θα μας βοηθήσει να καλλιεργήσουμε στενές και υγιείς σχέσεις.

Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν στενούς κοινωνικούς δεσμούς με τους φίλους και την οικογένειά τους είναι πιο ευτυχισμένοι, έχουν λιγότερα προβλήματα υγείας και διαχειρίζονται καλύτερα το άγχος των καιρών μας.

Οι καλές κοινωνικές σχέσεις είναι σημαντικές σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, αφού όταν στερούμαστε ένα σταθερό και υποστηρικτικό περιβάλλον αυξάνονται οι πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε προβλήματα, όπως η κατάθλιψη, που μπορούν να μας επηρεάζουν σε κάθε τομέα. Επιπλέον, οι κοινωνικοί δεσμοί προσφέρουν ευκαιρίες για εξέλιξη και προσωπική ανάπτυξη, αφού κάθε σχέση μπορεί να αποτελέσει μια ευκαιρία για να πειραματιστούμε και να μάθουμε κάτι για τον εαυτό μας, τον σύντροφό μας και τις δυνατότητες που υπάρχουν μεταξύ μας.

Ευτυχία δεν νοείται κάθε τι που προσφέρει ευχαρίστηση

Εφόσον οι προσωπικές σου αξίες καθορίζονται από την πραγματικότητα της ύπαρξής σου σαν λογικός άνθρωπος, ο αγώνας για να τις πετύχεις είναι ο ίδιος ο αγώνας για τη ζωή σου. Αλλά η φιλοδοξία και η προσπάθεια να βιώσεις τη ζωή σου ως άνθρωπος, είναι απλώς η υπαρξιακή μορφή της φιλοδοξίας (σε μορφή ψυχολογική) για να είσαι ευτυχισμένος.

"Ευτυχία δεν νοείται κάθε τι που προσφέρει ευχαρίστηση. Το προσωπικό συμφέρον πρέπει να διακατέχεται από τη λογική (κι όχι τον λογισμό) και μόνον. Γιατί μόνο αυτό που είναι κατάλληλο για ένα λογικό ον είναι καλό και η βάση της πραγματική ευτυχίας. Για αυτό το λόγο είναι αντίθετο στον παραδοσιακό ηδονισμό ο οποίος πρεσβεύει λανθασμένα, ότι αυτό που έχει αξία είναι ό,τι σου δίνει ευχαρίστηση." 

Βάσει αυτού του ορισμού, αντιλαμβανόμαστε και ότι η προσωπική ευτυχία είναι ο υψηλότερος ηθικός στόχος του ανθρώπου.

«Ευτυχία, είναι μια κατάσταση μη αντιφατικής χαράς, μιας χαράς, χωρίς καμία τιμωρία ή ενοχή, μια χαρά που δεν συγκρούεται με κάποια από τις αξίες σου και δεν λειτουργεί για τη δική σου καταστροφή».

Αυτό επίσης δεν σημαίνει ότι κάθε συναίσθημα υψώνεται πάνω από τη φύση της πραγματικότητας καθοδηγώντας τις επιλογές μας.

Εξελίξου Όπως η Κάμπια που Γίνεται Πεταλούδα

Καθημερινά υιοθετούνται νόμοι και διατάξεις που λαμβάνουν λίγο ή καθόλου υπόψη την απώλεια της ελευθερίας των επιμέρους πολιτών. Κυβερνήσεις και λαοί προσηλώνουν εξίσου το βλέμμα στους διακηρυγμένους στόχους τους και ελάχιστη σημασία δίνουν στις ελευθερίες που καταπατούνται στη διάρκεια της πορείας τους προς τον εκάστοτε στόχο.

Ο ωφελιμιστικός τρόπος σκέψης των κυβερνώντων, απανταχού του πλανήτη μας, όσον αφορά στην επιλογή των μέσων για την επίτευξη κάθε στόχου θεωρούν ότι πρόκειται για θέμα μόνο υπολογιστικό, αποκλείοντας έτσι κάθε έννοια διαφορετικής βούλησης ή ρύθμισης και αλληλεγγύης. Δρουν σαν κάπως από την θεωρία του Τόμας Χομπς (1588-1679), ο οποίος στο έργο του Λεβιάθαν περιγράφει τη «φυσική κατάσταση της ανθρωπότητας» ως μια συνθήκη «πολέμου όλων εναντίον όλων»

…καθώς το εγωιστικό, ιδιοτελές και ωφελιμιστικό άτομο επιδίδεται σε αγώνα ζωής ή θανάτου για την προστασία των συμφερόντων του. Για να επιτύχει αυτό το στόχο αδιαφορεί για τα άλλα άτομα εφόσον δεν του είναι χρήσιμα και σε αντίθετη περίπτωση προσπαθεί είτε δια της βίας και του εξαναγκασμού είτε δια της απάτης και του προσωρινού προσεταιρισμού του –«διαίρει και βασίλευε»– να προωθήσει και να προστατέψει τα συμφέροντά του.

Ποιός Φταίει για όλα; ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΟΥ

«Ταράσσει τους ανθρώπους ου τα πράγματα,
αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα».
«δεν ευθύνονται τα γεγονότα για ό,τι μας συμβαίνει
αλλά οι απόψεις μας για αυτά».

Επίκτητος Περίπου 2.500 χρόνια μετά τους Στωικούς Φιλοσόφους και τον Επίκτητο αναδύθηκε η γνωσιακή θεωρία, κεντρική θέση της οποίας είναι ότι  «δεν ευθύνονται τα γεγονότα για ό,τι μας συμβαίνει αλλά οι απόψεις μας για αυτά».