Ο Κομφούκιος (551-479 π.κ.ε.) ήταν Κινέζος σοφός και
εισηγήθηκε δικό του φιλοσοφικο-ηθικο-κοινωνικό σύοτημα, τον κομφουκιανιομό. Το
όνομα του αποτελεί εκλατινισμένη εκδοχή του Κουνγκ φου τζου, που σημαίνει ο
δάσκαλος Κουνγκ. Καταγόταν από ευγενή οικογένεια και έμεινε ορφανός σε μικρή
ηλικία και μεγάλωσε μέσα σε δύσκολες οικονομικές συνθήκες.
Αν και αυτοδίδακτος, κατόρθωσε να γίνει ο πιο μορφωμένος
άνθρωπος του τόπου του. Στη νεότητα του ακολούθησε διάφορα επαγγέλματα, όπως
φύλακας σε σιταποθήκη και επόπτης σε ποίμνιο, τα οποία, λόγω των συγκρούσεων
του με τους προϊσταμένους του, δεν άσκησε επί μεγάλο χρονικό διάστημα. Από
νωρίς, επίσης, άρχισε να διδάσκει και έδειξε ενδιαφέρον για την πολιτική.
O
τρόπος της διδασκαλίας του βασιζόταν στην ενεργό συμμετοχή του μαθητή· «αν»,
έλεγε χαρακτηριστικά, «όταν δείχνω μία πλευρά του θέματος, ο μαθητής δεν μπορεί
να υπολογίσει τις άλλες τρεις μόνος του, δεν συνεχίζω». Σε ηλικία πενήντα ενός ετών ο Κομφούκιος έγινε υπουργός
δικαιοσύνης, στην ιδιαίτερη πατρίδα του – θέση την οποία εγκατέλειψε ύστερα από
πέντε περίπου χρόνια, όταν δεν του προκαλούσε πλέον ενδιαφέρον. Αποφάσισε,
τότε, με ορισμένους μαθητές του να ταξιδέψει σε εννέα επαρχίες της Κίνας.