Σε βλέπω μόνη, λέω, "δεν είναι στα καλά της"

Πώς το κάνεις, πώς το κάνεις κι εδώ μένω;
Άλλα απ` τα μάτια σου δεν έχω πιο δικό μου
μα ούτε απ` το βλέμμα σου πιο ξένο.

Πόσα ζητάς για να φωνάξεις τ` όνομά μου;
Να με κοιτάς σαν να με θέλεις
και να με παίζεις όπως ξέρεις;

Ξέρεις τι θέλω να σου πω;

Κάτι που μάλλον θα γελάσεις.

Άμα δε μάθεις να χαϊδεύεις τις πληγές

δε θα σου φτάσει όλη η ζωή σου για να κλαις.

Σε βλέπω μόνη, λέω `'δεν είναι στα καλά της''

Ποιοι σε παράτησαν και θέλεις να τους δείξεις;

Μια πεταλούδα που δαγκώνει τα φτερά της

σε πλησιάζω και πεθαίνω να μ` αγγίξεις

Μα η εικόνα σου παγώνει,

μετά σε βλέπω πάλι μόνη.