Μείνε πολύ μακριά

Μια χρήσιμη συμβουλή. Να είσαι πολύ μακριά…»

Δεν θα πρέπει ποτέ να είσαι για πολύ εδώ. Να είσαι πολύ μακριά, έτσι ώστε να μην μπορούν να σε βρουν, να μην μπορούν να σε «πλησιάσουν» για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια, για να σε πλάσουν όπως θέλουν.

Να είσαι τόσο μακριά όσο και τα βουνά, όσο ο αμόλυντος αέρας.

Να είσαι τόσο μακριά ώστε να μην έχεις ούτε γονείς ούτε σχέσεις ούτε οικογένεια ούτε χώρα.

Να είσαι τόσο μακριά ώστε ούτε εσύ να ξέρεις που είσαι. Μην τους αφήσεις να σε βρουν.

Μην έρχεσαι σε πάρα πολύ κοντινή επαφή μαζί τους.

Μένε πολύ μακριά, εκεί όπου ούτε κι εσύ να μην μπορείς να σε βρεις.

Φοβερό πράγμα η Αλήθεια

Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα και την επιλογή να ζήσει όπως θέλει τη ζωή του, αρκεί οι πράξεις του να μην έχουν αντίκτυπο σε κανέναν άλλον Φοβερό πράγμα η Αλήθεια… (φοβερό γιατί εμπεριέχει δέος -ομορφιά, φόβο και τρόμο μαζί) ....γιατί είναι τόσο απλή και ταυτόχρονα τόσο δύσκολη.

Το νοστάλγησα κι έκατσα χθες να ξαναδώ το απέραντο γαλάζιο. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ άνθρωπος. Η φύσις του είναι πιο κοντά στη θάλασσα (απόλυτη ευτυχία αισθάνεται μόνο εκεί), κι αυτοί που αισθάνεται συγγενείς του είναι τα πλάσματά της.

Έτσι ακριβώς δουλεύει και το σύστημα πληρωμής των φόρων.

Δέκα συμμαθητές από το Γυμνάσιο ξαναβρέθηκαν μετά από 30 χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα. Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο καφενείο/ουζερί «Το Τηνιακό» όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό 100€.

Οι 10 φίλοι συμφώνησαν επίσης να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός, γεγονός που όλοι θεώρησαν δίκαιο. Έτσι πλήρωναν τον λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):

Προπόνηση στο γέλιο

Εάν είστε σε θέση να γελάτε με τα προβλήματα, τότε αυτά φθίνουν. Αν δεν σας προκύπτει πια τόσο απλά, κάντε αυτή την άσκηση. Το γέλιο μας ωφελεί!

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Northwestern διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι που μόλις είχαν δει μια κωμωδία τα πήγαν καλύτερη στη λύση σταυρολέξων από αυτούς που είχαν παρακολουθήσει μια ταινία τρόμου ή μια διάλεξη για τη Φυσική.

Εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό

Ακούω στο ράδιο σιγανά

τραγούδι που μιλά για όσα

εμείς δεν λέμε ανοιχτά

Μοιάζει το να’ μαστε μαζί

απάτητη κορφή και ποιος μπορεί

ν’ αντέξει ν’ ανεβεί.

Εδώ είναι το λάθος μα εδώ και το σωστό

ρούχο κλεμμένο σ’ έχω απάνω μου καιρό

εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό

Εδώ δε φεύγεις εύκολα από κάτι αληθινό

ούτε απ’ το ψέμα που έχω ανάγκη να σου πω

εδώ που φτάσαμε να παίζουμε κρυφτό

Μέρες περνώ και δεν περνώ

το στόμα μου στεγνό

και ίσως απ’ τη δίψα να πνιγώ

Κοίτα στη χούφτα σου χωρώ

με πίνεις πριν σε πιω

ένα θαύμα αξίζω πια κι εγώ

Έτσι θα ζήσεις για πάντα.

Γίνε ο πιο όμορφος, ο πιο τρυφερός, ο πιο συναρπαστικός άνθρωπος του κόσμου. Έτσι θα ζήσεις για πάντα. Όταν αναγνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι να επιστρέφει κανείς σ' ένα σεβασμό για τον εαυτό του, σε μια αγάπη για τον εαυτό του και σε μια συνειδητοποίηση ότι όλα προέρχονται από τον εαυτό του, τότε μπορούμε να δώσουμε στους άλλους. 

Τότε έχουμε φτάσει σ' ένα σημαντικό σταθμό γιατί, αν δε μας αρέσει ο εαυτός μας, μπορούμε πάντα να μάθουμε να μας αρέσει. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο εαυτό. Μπορούμε! Αν δε σας αρέσει το σκηνικό μέσα στο οποίο κινείστε, γκρεμίστε το και φτιάξτε ένα καινούργιο.

Αν δε σας αρέσουν οι συμπρωταγωνιστές σας, ξεφορτωθείτε τους και μαζέψτε καινούργιο θίασο. Αυτό όμως πρέπει να το κάνετε εσείς. Είναι δική σας δουλειά. Μια επιστροφή πίσω στον εαυτό σας...

Leo Buscaglia