«Ο μόνος ορισμός του σοσιαλισμού που αποδεχόμαστε είναι η
απουσία εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο», (Τσε Γκεβάρα). Κι αυτή η ιδέα
ανήκει ουσιαστικά στη θεωρία του Μαρξ. Αν όλοι οι αριστερο-αναρχικοί σύντροφοι
(και όχι μόνον αυτοί) είχαν την απλή ιδέα να εξετάσουν τον άνθρωπο σε συνδυασμό
με το συνολικό γήινο βιοσύστημα στο οποίο εντάσσεται, θα διαπίστωναν γιατί αυτό
τους το όνειρο είναι θερινής νυκτός.
Η ενεργειακή εκμετάλλευση είναι το βασικό στοιχείο της ζωής
στη Γη. Τα φυτά εκμεταλλεύονται το χώμα, το νερό, και τον ήλιο για να παράξουν
την απαραίτητη ενέργεια, και είναι τα μόνα που… κερδίζουν (σχετικά) τίμια τη
ζωή τους, δίχως σκοτωμούς κι αίματα! Από εκεί και μετά υπάρχει ένα άθλιο κι
αιματηρό πυραμιδικό σύστημα κλοπής κι εκμετάλλευσης της απαραίτητης, για την
επιβίωση όλων των όντων, ενέργειας.
Τα φυτοφάγα κλέβουν κι εκμεταλλεύονται την ενέργεια των
φυτών, τα σαρκοφάγα εκείνη των φυτοφάγων (και άλλων σαρκοφάγων), τα παμφάγα την
ενέργεια φυτών και ζώων. Και στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας βρίσκεται (μάλλον) ο
παμφάγος πίθηκος, ο άνθρωπος, που εκμεταλλεύεται ολόκληρο το ορυκτό, φυτικό,
και ζωικό βασίλειο της Γης καθώς και τους ομοίους του.
Όποιος συνειδητοποιήσει αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός, δεν
έχει την παραμικρή αμφιβολία κατά πόσο μπορεί να υπάρξει, μέσα σε αυτό το
σύστημα γενικευμένης λεηλασίας, ένας ανθρώπινος κόσμος χωρίς εκμετάλλευση – ο
οποίος μάλιστα αιτιολογείται από τους οπαδούς του βάσει της… ορθολογικής
ικανότητας του ανθρώπου!
«Η μεγάλη παγκόσμια οικογένεια των ανθρώπων αποτελεί
μια ουτοπία αντάξια και της πιο μέτριας λογικής» (Λωτρεαμόν)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου