Το "Συναίσθημα" στο έργο της Αyn Rand.

"Πρέπει κάποιος να απορρίψει εντελώς τα συναισθήματα από τη ζωή του;" Φυσικά όχι. Κάποιος πρέπει απλώς να τα κρατήσει στη θέση που τους αρμόζει.

Ένα συναίσθημα είναι μια αυτόματη αντίδραση, μία αυτόματη επίδραση στο σύνολο αυτών που αποτελούν αξίες για τον άνθρωπο. Ένα αποτέλεσμα, όχι η αιτία.

Δεν υπάρχει καμία απαραίτητη σύγκρουση, δεν υπάρχει διχοτομία μεταξύ της λογικής του ανθρώπου και των συναισθημάτων του--με την προϋπόθεση ότι τηρεί μία σωστή μεταξύ τους σχέση.

Ένας λογικός άνθρωπος γνωρίζει—ή αποτελεί για αυτόν σκοπό να ανακαλύψει—ποια είναι η πηγή των συναισθημάτων του και ποιες οι παραδοχές του από τις οποίες προέρχονται αυτά. Αν οι παραδοχές του είναι λανθασμένες, τότε τις διορθώνει.

Ποτέ δεν ενεργεί ορμώμενος από συναισθήματα για τα οποία δεν μπορεί εξηγήσει και των οποίων το νόημα δεν μπορεί να αντιληφθεί.  Όταν εκτιμά μία κατάσταση, γνωρίζει τον λόγο που αντιδρά όταν αυτό γίνεται, και αν είναι σωστός σε αυτό που κάνει.

Δεν έχει εσωτερικές συγκρούσεις, το μυαλό του και τα συναισθήματά του ενσωματώνονται, η συνείδησή του είναι σε τέλεια αρμονία. Τα συναισθήματά του δεν είναι οι εχθροί του, είναι μέσα για να απολαύσει τη ζωή, αλλά δεν είναι ο οδηγός του. Ο οδηγός είναι το μυαλό του. 

Αυτή η σχέση ωστόσο δεν μπορεί να αντιστραφεί. 

Αν ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει τα συναισθήματά του ως αιτία και το μυαλό του ως την παθητική τους δράση, αν αυτός καθοδηγείται από τα συναισθήματα του και χρησιμοποιεί το μυαλό του μόνο για τον εξορθολογισμό ή την αιτιολόγηση τους με κάποιο τρόπο—τότε ενεργεί ανήθικα, αυτοκαταδικάζεται στη μιζέρια, την αποτυχία, την ήττα, και δεν θα καταφέρει τίποτα άλλο αλλά την καταστροφή, όχι μόνο τη δική του, αλλά και των άλλων.

~~~Απόσπασμα από συνέντευξη της συγγραφέα Ayn Rand (O Άτλας Επαναστάτησε, Εμείς οι Ζωντανοι, κτλ.)  στο περιοδικό Playboy (1964)