Ζήσε και άσε και τους άλλους να ζήσουν.

Συχνά χρησιμοποιούμε: Ζήσε και άσε και τους άλλους να ζήσουν. Φιλοσοφία που δεν επεκτείνεται πάντα στα σοβαρά θέματα, ή σε εκείνα τα θέματα που αποφασίσαμε να κάνουμε σοβαρά. Εάν θέλετε να πάτε πιο πέρα  από τη γλώσσα και τις ετικέτες, θα βρείτε τον εαυτό σας να συνδιαλλάσσεται με  τις αντιλήψεις, τις εντυπώσεις, και τις αισθήσεις-συναισθήματα. 

Κοιτάξτε  γύρω σας και οποιοδήποτε /οτιδήποτε βλέπετε, πετάξτε  τις ετικέτες λέξεις μακριά απ’ όλους και όλα. Μπορείτε να το κάνετε. Βγάλτε τις ετικέτες λέξεις από όλα.

Αυτή είναι η σφαίρα των καθαρών μορφών. Μερικοί άνθρωποι θεωρούν αυτό ως την τελευταία αντικειμενικότητα. Αλλά παρατηρήστε ότι χρησιμοποιώ ακόμα τη λέξη, «θεωρούν».  Μερικοί άνθρωποι θεωρούν… «Θεωρώ»  είναι μια υποκειμενική διαδικασία. Έτσι έχετε ακόμα αυτό το μικρό κομμάτι υποκειμενικού ακόμη και σε αυτήν την σφαίρα των καθαρών μορφών. Αυτή η επόμενη δήλωση μπορεί να σας εκπλήξει: Το μικρό κομμάτι υποκειμενικού που δεν μπορεί να αποβληθεί από τη σφαίρα των καθαρών μορφών είναι εσύ.


Είστε υποκειμενικοί; Είναι το «Εγώ Είμαι» υποκειμενικό; Καλά, δεν είστε ένα αντικείμενο, είστε; Και δεν είστε μια ποιότητα σχετικά με την οποία ο καθένας συμφωνεί.

Ένα βήμα ακόμα και να σκάψουμε λίγο πιο βαθειά , σε αυτό το « εσένα-εγώ». Πάρτε όλες τις ετικέτες λέξεις μακριά από εσένα.  Ακριβώς ! ρίξτε κάθε εκτίμηση ή καθορισμό που έχετε για τον εαυτό-πράγμα σας. Ο πυρήνας του θέματος είναι ότι είστε πέρα από τη διχοτομία υποκειμενικός και αντικειμενικός. Υπάρχει μια συνειδητοποίηση των διανοητικών μορφών που διαμορφώνονται από τη συνειδητοποίηση.

Μπορεί κάποιος να προχωρήσει περισσότερο; Η παραίσθηση που διαλύετε είναι ότι η συνειδητοποίηση είναι μέσα στο μυαλό, και ότι  κάτι άλλο είναι έξω από το μυαλό. Αυτό το κάτι έξω από το μυαλό – αντικειμενική πραγματικότητα – εμφανίζεται να είναι ανεξάρτητο από σας. Αλλά είναι εσείς που το  καθιστάτε ανεξάρτητο. Αποφασίζετε υποκειμενικά αυτό που είναι αντικειμενικό.

Εάν παύσετε να χωρίζετε τις έννοιες από τις μορφές, πετάξτε έξω όλους τους ορισμούς και τις άκρες, όλα είναι ένα αδιαφοροποίητο σύνολο. Πετάξτε  έξω το υποκειμενικό «εγώ» και το αντικειμενικό «αυτό» και υπάρχει μόνο μια δυνητική Ενέργεια, αυτή της  ενότητας  εν αναμονή να αυτοκαθοριστεί.