The amber room: το χαμένο δωμάτιο από κεχριμπάρι

Το κεχριμπάρι ονομάζεται  «Χρυσός της Βαλτικής». Το 90 % των παγκοσμίων αποθεμάτων αυτού του μοναδικού πολύτιμου λίθου, που σχηματίστηκαν 50 εκατομμύρια χρόνια πριν από ρητίνη κωνοφόρων δένδρων, βρίσκονται στο δυτικότερο τμήμα της Ρωσίας, την Περιφέρεια του Καλίνινγκραντ. Σε ένα χαντίθ του προφήτη Μωάμεθ αναφέρεται ότι ο Παντοδύναμος δημιούργησε φάρμακα για κάθε ασθένεια. Το κεχριμπάρι είναι ένα από αυτά τα φάρμακα, που χαρίστηκαν από το Δημιουργό στον άνθρωπο. Ο πολύτιμος αυτός λίθος χρησιμοποιούνταν από αρχαιοτάτων χρόνων στην ιατρική.

Αναφορές στο κεχριμπάρι βρίσκουμε στο φιλόσοφο και γιατρό του 10ου αιώνα, τον Αμπού Αλί Ιμπν Σίνα (Avicenna) στο βιβλίο του «Θεραπεία». Η σύγχρονη Φαρμακευτική επίσης δεν μπορεί να κάνει χωρίς την «πέτρα του ήλιου», λέει ο Ρώσος επιστήμονας Nικολάι Ζλόμπιν.

Οι πραγματείες των παλαιών θεραπευτών λένε ότι το κεχριμπάρι γιάτρευε περισσότερα από 40 διαφορετικά είδη ασθενειών. Η αξία του λίθου έγκειται στο σουκινικό οξύ, το οποίο αποτελεί βιοδιεγέρτη του ανθρώπινου οργανισμού και ρυθμίζει αποτελεσματικά τόσο την καρδιακή λειτουργία, όσο και εν γένει όλα τα ανθρώπινα όργανα.

Σε αυτόν τον πολύτιμο λίθο έχουν αποδοθεί μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες. Η ικανότητα του κεχριμπαριού να δημιουργεί ηλεκτρομαγνητικό πεδίο και να έλκει μικρά αντικείμενα προκαλούσε αυξημένο ενδιαφέρον γι’ αυτό. Ωστόσο συχνότερα το κεχριμπάρι χρησιμοποιείται όχι στην ιατρική -πως να πατεντάρεις την φύση και να τα κονομήσεις εις βάρος των ανθρώπων;- αλλά στην κοσμηματοποιία.

Στις ακτές της Βαλτικής Θάλασσας είναι εγκατεστημένη η μοναδική στον κόσμο βιομηχανική μονάδα για την εξόρυξη αυτού του μοναδικού πολύτιμου λίθου. Περισσότερο από το 70% του κεχριμπαριού, που εξορύσσεται στον κόσμο, έχει υποστεί επεξεργασία στο εργοστάσιο κεχριμπαριού του Καλίνινγκραντ.

Πολλά αντικείμενα από κεχριμπάρι έχουν μεγάλη ζήτηση μεταξύ εκπροσώπων διαφόρων θρησκειών. Πιο δημοφιλή είναι τα κεχριμπαρένια κομπολόγια και τα επιστόμια για ναργιλέ, λέει η επικεφαλής του τμήματος κοσμημάτων του εργοστασίου κεχριμπαριού Γελένα Κοτσετκόβα: "Αυτά τα προϊόντα έχουν πρωτίστως ζήτηση μεταξύ των μουσουλμάνων. Τα αγοράζουν οι αραβικές χώρες, οι χώρες της Ασίας."

Πολύ ασυνήθιστοι είναι και οι πίνακες από κεχριμπάρι. Η σκόνη από κεχριμπάρι αντικαθιστά το χρώμα. Στο εργοστάσιο κατασκεύασαν μια μικρή παρτίδα από κεχριμπαρένια shamails, πίνακες, που βασίζονται στην τέχνη της αραβικής καλλιγραφίας. Τα έργα αυτά κοσμούν τώρα το τζαμί στο Καλίνινγκραντ.

Το δωματιο απο κεχριμπαρι-The Amber Room: To Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο είναι ένας από τους εντυπωσιακότερους θησαυρούς που φτιάχτηκαν από τον άνθρωπο- και ένα από τα πιο μυστηριώδη ιστορικά αινίγματα.  Σφυρηλατημένο από εξαίσιο πετράδι και υποστηριγμένο από καθρέφτες με φύλλο χρυσού, το δωμάτιο αυτό ήταν δώρο του Φρειδερίκου Γουίλιαμ της Πρωσίας στον τσάρο Μεγάλο Πέτρο το 1717 μετά την υπογραφή της ρωσό-πρωσικής συμμαχίας. Το 1755 μεταφέρθηκε στα ανάκτορα της Μεγάλης Αικατερίνης, όπου έμεινε για εκατόν εβδομήντα χρόνια.

Η εκθαμβωτική ομορφιά και η απροσπέλαστη πολυτέλεια του το έκαναν να χαρακτηριστεί ως "το Όγδοο Θαύμα του Κόσμου". Οι τσάροι το χρησιμοποιούσαν για να εντυπωσιάζουν τους ξένους πρέσβεις και για να εκθέτουν βασιλικούς θησαυρούς. Η σημερινή του αξία υπολογίζεται στα 250 εκατ. δολάρια. Κάλυπτε περισσότερο από 55 τετραγωνικά μέτρα και περιείχε πάνω από 6 τόνους κεχριμπάρι.

Τι απέγινε αυτό το κεχριμπαρένιο δωμάτιο;

Το 1941 τα ναζιστικά στρατεύματα εισβάλλουν στη Σοβιετική Ένωση. Κατόπιν εντολής του Χίτλερ το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο επιστρέφει στη Γερμανία και στο Κοnigsberg.

Το 1945 το Κεχριμπαρένιο Δωμάτιο εξαφανίζεται και οποιαδήποτε γνώση και πληροφορία για το πού βρίσκεται βυθίζεται μέσα στο χάος στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Προς το τέλος του πολέμου το Konigsberg βομβαρδίστηκε από τους Άγγλους ενώ αργότερα με την εισβολή των Σοβιετικών υπέστη ακόμα μεγαλύτερες ζημιές η πόλη. Με την πτώση της πόλης, οι Σοβιετικοί την μετονόμασαν σε Kalingrad ενώ ο Κόκκινος Στρατός αργότερα κατέστρεψε και το κάστρο.

Υπάρχουν πολλές θεωρίες και συνομωσίες για το τι απέγινε το δωμάτιο, ανάμεσα στις θεωρίες είναι:

πως καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών, βρίσκεται κρυμμένο σε κάποια υπόγεια αποθήκη στο Κonigsberg, θαμμένο σε μεταλλωρυχείο στα βουνά (Ore Mountains) ή μεταφέρθηκε σε κάποιο πλοίο ή υποβρύχιο το οποίο βυθίστηκε στη Βαλτική θάλασσα από τους Σοβιετικούς σε απόπειρα των Γερμανών να το σώσουν το δωμάτιο.

Πολλοί άνθρωποι και ομάδες ερευνητών από διάφορες χώρες προσπάθησαν να εντοπίσουν το Δωμάτιο αλλά χωρίς επιτυχία.

Το 1998 δύο ξεχωριστά group (από Λιθουανία και από Γερμανία) πίστεψαν πως το βρήκαν, οι πρώτοι βυθισμένο σε μια λιμνοθάλασσα και  οι δεύτεροι κρυμμένο σε ένα ορυχείο. Κανείς τους όμως δεν το βρήκε.

To 1997 βρέθηκε ένας λίθος μέρος ψηφιδωτού που διακοσμούσε το Δωμάτιο, στη Δυτική Γερμανία,  στην κατοχή ενός στρατιώτη που βοήθησε στη μεταφορά του.

Το Φεβρουάριο του 2008 έγινε η τελευταία πρόοδος προς τον εντοπισμό του Δωματίου. Στο Deutschneudorf, ένα χωριό κοντά στα γερμανό-τσεχικά σύνορα, σε μία βάθους 20 μέτρα ανασκαφή, βρέθηκαν κομμάτια χρυσού ή ασήμι, που φέρονται να είναι μέρος του Κεχριμπαρένιου Δωματίου, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες που έχουμε από επιζήσαντες που βοήθησαν στην μεταφορά του.

The Empress Elizabeth's inaugural gown graced one of the rooms. Without a doubt, the most famous room, which could not be photographed, is the Amber Room, which is a complete room of panels made of over 6 tons of amber, and backed with gold leaf and mirrors. So remarkable was the room that it was often called the "Eighth Wonder of the World." At the onset of  World War II, docents tried to remove the panels to preserve them, but they were so brittle by that point, that they feared destroying them, and chose instead to try to camouflage the panels by covering them with wall paper. 

The Germans were not duped however, and removed the entire room when they looted the palace. The mystery of where the original pieces of the Amber Room ended up remains today, and is an intriguing and ongoing search. The room was restored to its original appearance and reopened in 2003 at the cost of $12 million dollars,  taking 20 years to finish.