Για την ελευθερία

Η ελευθερία όχι μόνο ως αξία ή ως στόχο αλλά σαν αναπόσπαστο στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης που συνεπάγεται την κοινωνική υπευθυνότητα.

«Ο άνθρωπος ισούται με τη λέξη άγχος. Ο άνθρωπος, συνεπώς, που εκλέγει και δεσμεύει και που έχει την συναίσθηση πως δεν είναι μόνο αυτό που διάλεξε να είναι, αλλά κι ένας νομοθέτης που εκλέγει για τον εαυτό του και την ανθρωπότητα ολόκληρη, δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει από το συναίσθημα της πλήρους και βαθιάς του ευθύνης…»

«Είμαι καταδικασμένος να είμαι ελεύθερος.»

«Αυτό που μου αρέσει στην τρέλα μου είναι που με προστάτεψε, από την πρώτη μέρα, από τους πειρασμούς της «Ελίτ» : δεν πίστεψα ποτέ τον εαυτό μου ευτυχή κάτοχο ενός ταλέντου, μόνη μου έγνοια ήταν να σωθώ -με άδεια τα χέρια κι άδειες τις τσέπες – χάρη στην δουλειά και την πίστη.

Μεμιάς, η καθαρή μου αυτή εκλογή δεν με ύψωνε πάνω από κανέναν : δίχως εξοπλισμό, δίχως σύνεργα, ρίχτηκα ολόκληρος στη δουλειά για να σωθώ ολόκληρος. Αν βάλω την αδύνατη Σωτηρία στην αποθήκη των αχρήστων, αυτό που απομένει είναι ένας ακέραιος άνθρωπος, καμωμένος από όλους τους ανθρώπους, που αξίζει όσο όλοι και που είναι ίσος με τον οποιονδήποτε…»

«Στην Αγάπη, ένα κι ένα κάνουν ένα.»

Jean-Paul Sartre