Μου αρέσουν οι όρθιες σκέψεις
Σαν τις κολώνες στιβαρές
κρατούν στο επιστύλιο ολόκληρους ναούς
και μεγαλοπρεπή οικοδομήματα
Αλλά ξεχνάμε πως αντίθετα με τις κολώνες
εμείς έχουμε το σαράκι που ροκανίζει από μέσα
και δεν είναι μολύβι, όχι
είναι εύπλαστος μυελός
ζεστός χυλός που τη ζωή κραδαίνει
ζεστός χυμός που τη ζωή γεννά.
Μα κείνη σαν κορίτσι που κρυφτό παίζει
κρύβεται χαχανίζοντας σε μικροσκοπικούς μαιάνδρους
κι έπειτα λέει «Φτου!» και βγαίνει
από μια γωνιά που δεν περίμενες
σου βγάζει γλώσσα και πετιέται αλλού.
Σκέψου μονάχα πόσα κτίρια έχουν πέσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου