Η χαρακτηριστική μυρωδιά της θάλασσας ίσως δεν διαρκέσει για πάντα. Απειλείται από την κλιματική αλλαγή καθώς έρευνες συσχετίζουν το φαινόμενο της οξίνισης των ωκεανών με την εξαφάνισή της.
Σύμφωνα με το econews.gr, η μοναδική μυρωδιά της θάλασσας οφείλεται στην υψηλή συγκέντρωση διμεθυλοθειαιθέρα ή DMS, ένωσης του θείου που παράγεται από την αποσύνθεση του φυτοπλαγκτόν.
Πρόκειται για μια αρωματική χημική ένωση που αντιδρώντας με τoν ατμoσφαιρικό αέρα παράγει θειικό οξύ, το οποίο συμβάλλει στη διαμόρφωση των νεφών.
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 25 Αυγούστου στην επιθεώρηση Nature Climate Change προειδοποιεί ότι η οξίνιση των ωκεανών θα μειώσει τις εκπομπές του DMS κατά 18% ως το 2100 σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή.
Οι επιπτώσεις από την επακόλουθη μείωση των νεφώσεων θα είναι δραματικές: τα σύννεφα δεν προκαλούν μόνο βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις. Αντανακλούν επίσης το ηλιακό φως και τη θερμότητα διατηρώντας τη θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά επίπεδα.
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Μετεωρολογίας Μαξ Πλανκ επιβεβαιώνουν ότι η εντεινόμενη οξίνιση των ωκεανών μειώνει τη νεφοκάλυψη του πλανήτη και οδηγεί σε αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Οι θαλάσσιες εκπομπές DMS αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή θείου στην ατμόσφαιρα και αλλαγές στα επίπεδά τους ίσως μεταβάλλουν τη δυνατότητα του πλανήτη να εκπέμπει πίσω στο διάστημα τη θερμότητα» υποστηρίζουν.
Το συντηρητικό σενάριο της έκθεσης του IPCC για το Κλίμα που υποθέτει αμετάβλητες εκπομπές αερίων προβλέπει αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 2,1-4,4 βαθμούς Κελσίου ως το 2100.
Σύμφωνα με το econews.gr, η μοναδική μυρωδιά της θάλασσας οφείλεται στην υψηλή συγκέντρωση διμεθυλοθειαιθέρα ή DMS, ένωσης του θείου που παράγεται από την αποσύνθεση του φυτοπλαγκτόν.
Πρόκειται για μια αρωματική χημική ένωση που αντιδρώντας με τoν ατμoσφαιρικό αέρα παράγει θειικό οξύ, το οποίο συμβάλλει στη διαμόρφωση των νεφών.
Πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε την Κυριακή 25 Αυγούστου στην επιθεώρηση Nature Climate Change προειδοποιεί ότι η οξίνιση των ωκεανών θα μειώσει τις εκπομπές του DMS κατά 18% ως το 2100 σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή.
Οι επιπτώσεις από την επακόλουθη μείωση των νεφώσεων θα είναι δραματικές: τα σύννεφα δεν προκαλούν μόνο βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις. Αντανακλούν επίσης το ηλιακό φως και τη θερμότητα διατηρώντας τη θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά επίπεδα.
Επιστήμονες του Ινστιτούτου Μετεωρολογίας Μαξ Πλανκ επιβεβαιώνουν ότι η εντεινόμενη οξίνιση των ωκεανών μειώνει τη νεφοκάλυψη του πλανήτη και οδηγεί σε αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Οι θαλάσσιες εκπομπές DMS αποτελούν τη μεγαλύτερη πηγή θείου στην ατμόσφαιρα και αλλαγές στα επίπεδά τους ίσως μεταβάλλουν τη δυνατότητα του πλανήτη να εκπέμπει πίσω στο διάστημα τη θερμότητα» υποστηρίζουν.
Το συντηρητικό σενάριο της έκθεσης του IPCC για το Κλίμα που υποθέτει αμετάβλητες εκπομπές αερίων προβλέπει αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά 2,1-4,4 βαθμούς Κελσίου ως το 2100.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου