Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του
Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί, τζιν παντελόνι,
φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος ...
Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο:
- Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ;
- Ο Μητσάρας να 'ουμ'. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα
Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά.
- Έλα, τέκνο μου, λέει ο άγιος Πέτρος. Πάρε αυτή τη μεταξωτή
ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών...
Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά
του ιερέα.
- Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της
Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς.
- Πάρε, τέκνων μου, λέει ο άγιος Πέτρος, αυτή τη βαμβακερή
ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών.
- Μα γιατί, απορεί ο ιερωμένος. Γιατί μετάξια και χρυσάφια
στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό;
- Κοίταξε τέκνων μου, του λέει ο άγιος Πέτρος, Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν....! Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή
τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου