Η αυτογνωσία οδηγεί στη διαπίστωση ότι το πολυτιμότερο
πράγμα στον άνθρωπο είναι η ψυχή, η οποία κατά τον Σωκράτη (Άπομν., IV. 3. 14)
«μετέχει του θείου περισσότερο από κάθε άλλο ανθρώπινο πράγμα»· γι’ αυτό και
υποστήριζε ότι το ύψιστο καθήκον των ανθρώπων, είναι να μεριμνούν για την ψυχή τους
και με επιμονή προέτρεπε τους Αθηναίους να καταβάλλουν κάθε προσπάθεια
προκειμένου να την κάνουν όσο γίνεται καλύτερη (Άπολ. 29d-30b).
Η ψυχή εξάλλου
είναι ο πραγματικός εαυτός, δηλαδή ο καθαυτό άνθρωπος, όπως διατείνεται ο
Σωκράτης στον πλατωνικό διάλογο Αλκιβιάδης (130e).
Ο Σωκράτης παρουσιάζεται στο διάλογο αυτόν, όσον αφορά την
ανθρωπολογία του, ως εκφραστής ενός ιδιότυπου δυϊσμού, αφού δηλώνει
κατηγορηματικά ότι ούτε σώμα, ούτε «συναμφό-τερου» σώματος και ψυχής είναι ο
άνθρωπος, παρά μόνο ψυχή (130 c).
Το σώμα που εξουσιάζεται από την ψυχή δεν
είναι τίποτε άλλο παρά ένα απλό εργαλείο στη διάθεση της ψυχής. Η σχέση με άλλα
λόγια μεταξύ ψυχής και σώματος είναι η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον τεχνίτη
και στα εργαλεία που χρησιμοποιεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου