Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Τα ξωτικά του Ρέγκιαβικ

Το Ρέικιαβικ είναι το σπίτι 320.000 Ισλανδών και αναρίθμητων  ξωτικών, νεράιδων, νάνων και καλικάντζαρων! Στο απόκοσμο τοπίο με την παγωμένη λάβα, τους θερμοπίδακες από τις θερμαινόμενες πηγές του υπεδάφους και τα  αδρανή του ηφαίστεια, η Ισλανδία μοιάζει ιδανική για χώρα των περίεργων πλασμάτων, γνωστών ως Huldufοlk, που μεταφράζεται ως Hidden Folk, δηλαδή κρυμμένοι άνθρωποι. Όταν οι γηγενείς ερωτώνται για την ύπαρξή τους, δίνουν αόριστες απαντήσεις 

Προκειμένου να μάθει κάποιος όλα τα μυστικά των  hudufolk, μπορεί να εγγραφεί στη Σχολή Ξωτικών του Ρέικιαβικ, που βρίσκεται στα ανατολικά της πόλης και συστεγάζεται με ένα ψυχικό ίδρυμα! Στην είσοδο υποδέχεται τον επισκέπτη ένα αγαλματίδιο νάνου, ενώ στην αίθουσα υπάρχουν εκατοντάδες βιβλία και αγάλματα ξωτικών, τα οποία ωστόσο, σύμφωνα με τον καθηγητή της σχολής Magnus Skarphedinsson, δεν έχουν καμία ομοιότητα με τους "κρυμμένους ανθρώπους".

Ο διευθυντής της σχολής Magnus Skarphedinsson έχει αφιερώσει 30 χρόνια της ζωής του στη μελέτη των μυθικών αυτών πλασμάτων και έχει μιλήσει με εκατοντάδες ανθρώπους που ισχυρίζονται ότι έχουν συναντήσει ... ξωτικά! Αναφέρει τη μαρτυρία ενός κατοίκου της δυτικής Ισλανδίας, στην πόλη, Slettuhreppur, που εξομολογήθηκε στον επιστήμονα πως είδε έναν βράχο στο αγρόκτημά του να μετατρέπεται σε εκκλησία με έντονα φώτα και στην είσοδο να στέκεται ένας υπερβολικά όμορφος ιερέας ντυμένος με χρυσό ράσο. Επίσης, άλλη μαρτυρία είναι μίας γυναίκας που ισχυρίστηκε ότι τα ξωτικά δανείστηκαν το ψαλίδι της και της το επέστρεψαν μία εβδομάδα μετά.

Η πιο πρόσφατη λαογραφική μελέτη το 2006 απέδειξε ότι το 56% των Ισλανδών πιστεύουν στην ύπαρξη των Huldufolk. "Πολλοί λίγοι θα παραδεχθούν αμέσως ότι πιστεύουν, αλλά ούτε θα το αρνηθούν!" επιμένει ο συντάκτης της έρευνας. Ο πρόεδρος της χώρας, Σlafur Ragnar Grνmsson, θεωρεί πως οι Ισλανδοί επινόησαν τα πλάσματα αυτά προκειμένου να τους κρατούν συντροφιά μέσα στη μοναξιά τους. Άλλωστε, η Ισλανδία είναι μία από τις λιγότερο πυκνοκατοικημένες χώρες στον κόσμο.

Τα ξωτικά εμφανίστηκαν για πρώτη φορά με τη λογοτεχνική τους έννοια στα μεσαιωνικά έπη της Ισλανδίας, φανταστικές ιστορίες βαθιά ριζωμένες στην κουλτούρα της χώρας. Καθώς η χώρα είναι απομονωμένη από τη λοιπή Ευρώπη και Σκανδιναβία, η γλώσσα παρέμεινε αγνή κι έτσι οι γηγενείς Ισλανδοί μπορούν να διαβάσουν τα έπη με τους χιλιάδες ετών θρύλους σαν να είναι ιστορίες ή βιβλία σύγχρονα.

Και μπορεί οι κάτοικοι στην αγροτική χώρα να είναι πιο εύπιστοι αλλά και στην αστική δεν πάνε πίσω, καθώς υπάρχουν μαρτυρίες ότι οι "κρυμμένοι άνθρωποι" κινούνται στους κήπους τους, στους δρόμους και αλλού. Τους αντιμετωπίζουν ως φαντάσματα, δεν τους βλέπουν αλλά είναι πεπεισμένοι ότι υπάρχουν.

Όσο για τον Skarphedinsson δεν έχει καμία αμφιβολία για την ύπαρξή τους. Μάλιστα, επιμένει ότι υπάρχουν 13 τύποι ξωτικών, τέσσερα είδη νάνων, δύο είδη καλικάντζαρων και τρεις ποικιλίες νεράιδων. Τα ξωτικά διακρίνονται για τα μακριά, ψηλόλιγνα πόδια και τα μεγάλα αυτιά τους, Οι νάνοι φοράνε μυτερά καπέλα και παπούτσια με γυριστές μύτες. Τα καλικαντζαράκια είναι στρογγυλά και γελαστά. Ωστόσο, ο έμπειρος καθηγητής θεωρεί πως οι Huldufolk είναι ξεχωριστή φυλή και τους κατονομάζει "κρυμμένους ανθρώπους", αν και επιμένει ότι πρόκειται για υπερφυσικά όντα που έχουν ανθρώπινη μορφή με ... ντεμοντέ ρούχα. Όσον αφορά τα ξωτικά, λέει πως μοιάζουν με αλιείς ή αγρότες με αγάπη για τη μαντική τέχνη.

Τα ξωτικά συνάντησαν τους προγόνους των Ισλανδών και τους εξήγησαν τις διαφορές τους, αλλά εκείνοι τους αγνόησαν και γι» αυτό τα μυθικά αυτά πλάσματα έχουν την τάση να πειράζουν τους ανθρώπους, κάτι που είναι και το βασικό μάθημα στη σχολή: Ποτέ μην συναντήσεις ένα ξωτικό! Μάλιστα, λέγεται ότι όποιος έστω κι εν αγνοία του διαταράξει ένα σπιτικό ξωτικών, θα το πληρώσει! Για να κατευνάσουν την οργή τους, πολλοί Ισλανδοί τοποθετούν στις αυλές των σπιτιών τους σπιτάκια ξωτικών, ώστε να μπορούν να ξαποστάσουν οι μικροί επισκέπτες.

Η εθνική οδός στην Kopavogur περιορίσθηκε ώστε να τοποθετηθεί βράχος όπου λέγεται ότι κατοικούν νεράιδες, ενώ οδικά έργα στην Grasteinn σταμάτησαν μέχρι να μετακινηθεί βράχος που θεωρείται κατοικία ενός νάνου και ένα ξενοδοχείο μέσα στο Ρέικιαβικ κατασκεύασε έναν τοίχο γεμάτο πέτρες ώστε να αποτραπούν τα κακά συναισθήματα ξωτικών.

trelokouneli

Δεν υπάρχουν σχόλια: