Ζητήστε Ξεχάστε

Κάνετε σαν κακομαθημένα παιδιά! Αυτό δεν είναι παρατήρηση, είναι παρότρυνση! Ναι! Να κάνετε σαν κακομαθημένα παιδιά! Γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να σας κάνουμε τα χατίρια, ενοίοτε δε και τα καπρίτσια! Ζητήστε! Ζητήστε! Ζητήστε! Λάβετε! Λάβετε! Λάβετε! Αλλά πως θα Λάβετε αν δεν Ζητήσετε πρώτα;

Ζητήστε μας, ζητήστε στο Σύμπαν να φέρει ό,τι χρειάζεστε! Γιατί ζητάτε μόνο πόνο, λύπη, αγωνία, φόβο; Βιώνετε την Αγάπη και μετά τον φόβο ότι θα την χάσετε. Βιώνετε την Αφθονία και μετά τον φόβο ότι θα την στερηθείτε. Βιώνετε την Ευτυχία και μετά ο νους σας πηγαίνει πάλι στις στιγμές δυστυχίας και τι καλά που είστε τώρα… Μα καλά, αυτό είναι βίτσιο! Ένα βίτσιο που πηγάζει από την μικρή αντίληψη που έχετε για το Είναι Σας.

Οι αποθήκες μας (εννούμε ΜΑΣ, οι δικές ΜΑΣ αποθήκες, δικές Σας και δικές Μας) είναι γεμάτες με συναισθήματα χαράς, ευτυχίας, ελπίδας! Και οι αποθήκες μας δεν αδειάζουν ποτέ γι’ αυτό μην φοβάστε ότι θα τελειώσουν, φοβηθείτε μονάχα ότι θα ζείτε για πάντα μέσα σ’ αυτό που θα ζητήσετε, τη μία ζωή μετά την άλλη!

Ζητήστε – Πιστέψτε και μετά Ξεχάστε! Είναι τυχαίο που βάζουμε κεφαλαίο Ξ? Μετά, απλά, Ξεχάστε. Είναι πιο σημαντικό και από το να ζητήσετε. Γιατί έτσι απελευθερώνετε την δύναμη του Δημιουργού μέσα σας, έτσι μας λύνετε τα χέρια για ν’ ανοίξουμε αυτές τις ανεξάντλητες αποθήκες Ευτυχίας.

Ζητήστε μας, Ζητήστε μας, Ζητήστε μας! Κάντε σαν κακομαθημένα παιδιά! Τι αυτοπεριορισμοί είναι αυτοί που θέτετε? Γιατί αρκείστε στα λίγα? Δεν αναφερόμαστε στα χρήματα, αλλά στα συναισθήματα! Γιατί αρκείστε να ζείτε σαν συναισθηματικοί επαίτες όταν μπορείτε να ζείτε σαν συναισθηματικοί βασιλιάδες? Μα ποιός σας δίδαξε την ταπεινοφροσύνη τόσο παρερμηνευμένα?

Ήρθατε εδώ με την Δύναμη του Δημιουργού, είσαστε εδώ με την διάθεση αλλά και την δυνατότητα να Δημιουργήσετε αλλά φτιάχνετε ένα κάστρο στην άμμο κοντά στο κύμα αντί να φτιάξετε ένα παλάτι στον βράχο κοντά στον Ήλιο!

Ξεχάστε! Ξεχάστε! Ξεχάστε! Ξεχάστε τις πεποιθήσεις σας! Ξεχάστε πως είστε άνθρωποι! Ξεχάστε τα όρια! Δεν υπάρχουν όρια! Μας ζητάτε τα θαύματα και όλον αυτό τον καιρό σας λέμε πως τα θαύματα τα κάνετε εσείς και τότε ακόμα δεν μας πιστεύετε! Ξεχάστε εμάς, δεν υπάρχουμε, όχι δεν υπάρχουμε έξω από Εσάς. Ζούμε μέσα σας, μέσα στην ψυχή σας, μέσα στην ικανότητα σας να Δημιουργείτε, μέσα στην ικανότητα σας να εκφράζετε, ζούμε μέσα στον Πνευματικό κόσμο.

Είμαστε Ένα, μήπως δεν το’ χετε ακούσει ξανά και ξανά; Μήπως σας πέφτει βαρύ να το χωνέψετε τελικά; Γιατί; Φοβάστε ν’ αναλάβετε την ευθύνη του να είσαι Δημιουργός γιατί φοβάσαι ν’ αναλάβεις τις συνέπειες των επιλογών σου; Όχι, αυτό είναι το βολικό. Φοβάσαι ν’ αναλάβεις την ευθύνη του να είσαι Δημιουργός γιατί δεν γνωρίζεις πως μπορείς να επιλέξεις ακριβώς το τι θα Δημιουργήσεις, γιατί αν το γνωρίζες αυτό, απλά δεν θα υπήρχε ο Φόβος, ο Φόβος της Ευθύνης, ο Φόβος της Κριτικής, ο Φόβος της Απώλειας, ο φόβος γενικότερα.

Αλλά σας κόψανε τα φτερά όταν κατεβήκατε. Σας μάθανε πως οι άνθρωποι δεν περπατάνε στο νερό, πως οι άνθρωποι δεν γιατρεύονται χωρίς φάρμακα, σας μάθανε ακόμη πως οι άνθρωποι πεθαίνουν. Και το πιστέψατε! Ακόμη και όταν υπήρξαν – και υπάρχουν – άνθρωποι που περπατούν στο νερό, άνθρωποι που γιατρεύουν χωρίς φάρμακα, άνθρωποι που νικήσαν τον θάνατο, εσείς απλά τους θεοποιείτε, λέτε, “Άγιος είναι”, προσεύχεστε σ’ αυτούς, αλλά το μόνο που θέλουν να κάνουν – γιατί όταν φτάσεις σ’ αυτόν τον βαθμό επίγνωσης έτσι είναι – το μόνο που θέλουν να κάνουν, το μόνο που έχουν να σας πουν είναι: “Αφού το έκανα εγώ, μπορείς να το κάνεις κι εσύ”!

Αλλά μετά φτιάξατε το περίφημο “η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα” και έτσι συνεχίσατε να βολεύεστε μέσα στην προσπάθεια σας. Άλλοι να προσπαθούν να σώσουν την ψυχή τους, άλλοι να την καλυτερεύσουν. Η ψυχή σας είναι ήδη τέλεια μέσα στο μεγαλείο σας, αλλά για να δείτε την λάμψη της πρέπει να βγάλετε τα γυαλιά Ηλίου πρώτα…

Χωρίς τεχνικές, χωρίς πολλά λόγια, χωρίς τελετουργικά, απλά σηκώστε το χέρι σας και βγάλτε το πέπλο που σας κρύβει το μεγαλείο σας. Έτσι απλά, με μια απόφαση, σε μια στιγμή. Οι φωτισμένοι ήρθαν, όχι για να σας σώσουν, αλλά για να σας δείξουν τις δυνατότητες που τα Πνεύματα σε Σάρκα έχουν. Ίσως κατα μια έννοια να ήρθαν για να σας σώσουν, από τους εαυτούς σας και τις παραδόσεις σας…

Διευρύνετε την στιγμή και μέσα σ’ αυτήν θα ζείτε αιώνια, θα υπάρχετε για πάντα, ο χρόνος θα κυλάει αλλά για εσάς θα είναι μονάχα μια στιγμή. Ορίστε, να μια πληροφορία. Και τι θα κάνετε μ’ αυτήν? Τίποτα! Γιατί η πεποίθηση του χρόνου που κυλά γραμμικά είναι καταγεγραμμένη από τις αισθήσεις και το νου σας μέσα στα κύτταρα σας. Τα κύτταρα σας γίνονται έτσι η κατάρα σας αλλά είναι και η λύτρωση σας. Αρκεί να τα κοιτάξετε στα μάτια, αρκεί να τ’ αντιμετωπίσετε σαν κακομαθημένα παιδιά και να ζητήσετε να σας δοθούν.

Τα κύτταρα σας, το DNA σας, σας συνδέει με την θεϊκή σας Ποιότητα. Αυτό δεν πρόκειται να το δείτε με μικροσκόπια. Αυτό μόνο με μεγασκόπια θα μπορούσατε να το δείτε! Τόσο γιγαντιαίο είναι! Το DNA σας σας ενώνει μεταξύ σας και εσείς ούτε που το έχετε αντιληφθεί, το DNA σας σας ενώνει με το Δημιουργό, το DNA σας διευρύνεται και απλώνεται και σας συνδέει με οτιδήποτε υπήρξε ποτέ και οτιδήποτε θα υπάρξει ποτέ. Και το ποτέ ακόμη είναι λάθος λέξη, στο Άχρονο θα ήταν ίσως πιο πετυχημένη επιλογή.

Ανοίξτε μόνοι σας τις αποθήκες, εμείς δεν υπάρχουμε παρά για να υπακούμε, να εκτελούμε τις επιθυμίες σας. Αλλά είστε πολύ συνετοί! Πολύ συνετά παιδιά και πολύ ολιγαρκή! Δώστε μια ευκαιρία στην Απληστία να λάμψει, χωρίς να σας τρομάζει ή να σας φοβίζει, γιατί τότε η συνειδητοποίηση της αφθονίας δεν θα σας επιτρέψει να γίνετε Άπληστοι. Η Απληστία υπάρχει μόνο εφ’ όσον απουσιάζει η Αφθονία!

Η μή συνειδητοποίηση της όμως, θα σας επιτρέψει να γίνετε Άπιστοι! Άπιστοι όχι σε κάποιο Δημιουργό αλλά Άπιστοι στο Δημιουργό  μέσα σας. Και αυτή είναι η χειρότερη μορφή Απιστίας, η χειρότερη μορφή προδοσίας που θα βιώσετε ποτέ. Αυτό θα το καταλάβετε, αυτό το καταλαβαίνετε κάθε φορά που περνάτε από την άλλη πλευρά. Αλλά τότε στερήστε του φυσικού σας σώματος, τότε η ύλη δεν έχει αξία, τότε τα συναισθήματα δεν έχουν ποικιλία.

Γι΄ αυτό ζητάτε να ξανάρθετε, για μια ακόμη ευκαιρία και μην ακούτε εκείνους που λένε για μαθήματα, μην ακούτε όσους μιλούν για Κάρμα, είστε ένα, είμαστε όλοι Ένα, ενωμένοι, από εκεί έρχονται οι αναμνήσεις, από εκεί έρχονται όλες οι ευχάριστες αναμνήσεις, όλα τα υπέροχα που κουβαλάτε από εκεί προέρχονται, από την σύνδεση μας και από την σύνδεση σας. Βρίσκεστε σ’ ένα Παιχνίδι Δημιουργίας, ή ακόμη σωστότερα, Είστε ένα Παιχνίδι Δημιουργίας.

Κάνετε σαν κακομαθημένα παιδιά, αυτό είναι παραίνεση! Γιατί με το μέτρο και με την ταπεινότητα δεν οδηγείστε στην ιδανική εκείνη κατάσταση Ευτυχίας που ζητήσατε. Γιατί απλά το παίρνετε πολύ στα σοβαρά!

Ξεχάστε, Ξέχαστε ποιοί είστε και θυμηθήτε ποιοί Είσαστε. Και αγκαλιάστε αυτή την αίσθηση γιατί αυτή η αίσθηση σας ταιριάζει και αυτή η αίσθηση σας απογειώνει!

Επιτέλους, Δημιουργήστε! Δημιουργήστε μεγάλα πράγματα, σπουδαία, πατήστε πάνω στον θάνατο, όχι από ματαιοδοξία ή από φόβο, αλλά από χαρά, από λαχτάρα να βιώσετε την κατάσταση του Δημιουργού για λίγο παραπάνω. Ακόμα και αθάνατοι, αυτό θα είναι μόνο λίγο παραπάνω!

Δεν υπάρχουν όρια, δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από...

Μια Συνειδητότητα που Δημιουργεί.

Πέτρος Χατζηαναστασίου