Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Υπάρχει γυναικεία φιλία;

Ειρωνικά σχόλια, ανέκδοτα, φήμες, ταπεινωτικές κριτικές από το άλλο φύλο, άλλοτε αποθαρρύνουν τις γυναίκες και άλλοτε τις βγάζουν εκτός εαυτού στην προσπάθεια τους να πείσουν για το αντίθετο. 

Μια εύλογη απορία που προκύπτει είναι η εξής, αφού αμφισβητείται η φιλία μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά μεταξύ γυναικών ,τελικά το προνόμιο της φιλίας το έχουν μόνο οι άνδρες; Ή μήπως εκεί ακριβώς βρίσκεται και η απάντηση;

Δεν υπάρχει περίπτωση, κάπως πρέπει να αποδεικνύεται πώς υπάρχει και φιλία μεταξύ των γυναικών. Ίσως αν παραδεχόμασταν τα λάθη μας; Ίσως αν σταματούσαμε να συμμεριζόμαστε την ανδρική άποψη, πώς δεν υπάρχουν γνήσιες γυναικείες φιλίες;

Σε κάθε περίπτωση πάντως αυτή η «παραδοσιακή» κατηγορία πρέπει να σταματήσει να συντηρείται κάποια στιγμή. Πώς θα γίνει αυτό;


Ας δούμε τα πράγματα πιο ξεκάθαρα. Κάποιος «έξυπνος» άνδρας πριν αιώνες οραματίστηκε πώς δύσκολα μπορεί να τα βγάλει πέρα με μία έξυπνη γυναικά, πόσο μάλλον με μια γυναικεία συμμαχία. Για το λόγο αυτό προσπάθησε να βρει τρόπο να σταματήσει το κακό από την αρχή. Πώς δεν θα απειλείται ένας άνδρας από μια πιθανή γυναικεία συμμαχία; Όταν θα είναι ο ίδιος το λάφυρο. Μεγαλειώδες ε;

Οι γυναίκες λοιπόν έρχονται σε σύγκρουση για να διεκδικήσουν την προσοχή και την εύνοια ενός άνδρα. Σκεφτείτε λίγο,οι κοινωνίες υπήρξαν για χιλιάδες χρόνια πατριαρχικές, συντηρητικές και ιεραρχημένες, έτσι ώστε στην κορυφή της όποιας ιεραρχίας να βρίσκεται πάντα ένας άνδρας. Αυτός καθόριζε και νοηματοδοτούσε την κατάλληλη συμπεριφορά των μελών της ιεραρχίας, μοίραζε ρόλους και επέβαλλε την αναγκαία διαφορετικότητα στην ανατροφή αγοριών και κοριτσιών.

Όπως σε κάθε ιεραρχία, ο ηγέτης της επιδιώκει και απολαμβάνει τα προνόμια και τις υπηρεσίες των μελών της, με αντάλλαγμα μια προνομιακή θέση ή μια ευνοϊκότερη μεταχείριση μέσα στην ομάδα. Έτσι λοιπόν η ανεκτικότητα των γυναικών στις ανδρικές εντολές και το ενοχικό άγχος των γυναικείων συμμορφώσεων που μετέφερε το πεδίο σύγκρουσης στις γυναικείες σχέσεις, καθιστώντας τις γυναίκες άοπλες απέναντι στους άνδρες τους και πάνοπλες μεταξύ τους, με όπλο τους τα στερεότυπα.

Σκεφτείτε λίγο τα παραμύθια που έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές κοριτσιών, όπου το τραγικό της υπόθεσης είναι ότι τους τα διαβάζουν οι ίδιες τους οι μαμάδες και οι γιαγιάδες. Τα αθώα κοριτσάκια, η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα, η Ωραία Κοιμωμένη, απειλούνται από στριμμένες γυναίκες, μητριές και μάγισσες, που θέλουν να τις βλάψουν. Στο τέλος φυσικά, τιμωρείται το κακό, ενώ οι καλές και όμορφες πριγκιποπούλες «κάνουν την τύχη τους» με κάποιον πρίγκιπα.

Το κακό είναι ότι τα στερεότυπα δεν σταματούν εκεί, διαπερνούν άρρηκτα την κοινωνική ζωή, επιβάλλουν στάσεις και συμπεριφορές, δημιουργώντας ένα αίσθημα κοινωνικής ανεπάρκειας των γυναικών. Μη πάτε μακριά, σκεφτείτε λίγο πόσες φορές οι ίδιες έχετε πέσει στην παγίδα να σχολιάσετε αρνητικά μια γυναίκα οδηγό. Συγκεκριμένα, η φράση που ακούγεται από γυναίκα προς γυναίκα «Μα τι περίμενες, γυναίκα οδηγεί» είναι κωμικοτραγική για να μην χρησιμοποιήσουμε το εύστοχο μότο της εποχής «Με ξεπερνά».

Η αλήθεια είναι πώς τα πράγματα δεν είναι και τόσο απαισιόδοξα. Έχουν αρχίσει να συμβαίνουν αλλαγές. Η ισότητα των δύο φύλων, η ανεξαρτησία των γυναικών, η εδραίωση τους σε υψηλές θέσης εξουσίας κτλ δίνουν την εντύπωση πώς κάτι έχει αλλάξει ή μήπως όχι;

Μια γυναικά λοιπόν που κατακτά την εξουσία, που επικροτείται από τους άνδρες σε χώρους κυρίως ανδροκρατούμενους, η πρώτη σκέψη που της έρχεται στο μυαλό είναι «Τα κατάφερα, μπράβο μου», «Αχ! Μπήκα στο μάτι όλων αυτών των συναδέλφων μου που με θεωρούσαν ανίκανη» ή «Επιτέλους, ο πατέρας μου θα είναι περήφανος για μένα»; Τα συμπεράσματα δικά σας!

Παρ’ όλα αυτά, όσο βαθιά ριζωμένα κι αν είναι αυτά τα στερεότυπα, που θέλουν την ήρεμη και ήσυχη κοπέλα, με αρχές και αξίες, που ξέρει πότε να κράτα το στόμα της κλειστό και πότε να κάνει τα στραβά μάτια, ως την ιδανική σύζυγο, αρχίζουν σταδιακά να αλλάζουν. Γιατί συγνώμη κιόλας, ποιος λέει ότι η δυναμική και ανεξάρτητη γυναικά, που ξέρει τι ζητά από τη ζωή της, αν αποφασίσει να δημιουργήσει μια όμορφη οικογένεια, δεν μπορεί;

Εκεί ακριβώς είναι ο λόγος που ενώ οι κοινωνικές συνθήκες αλλάζουν με γρήγορους ρυθμούς καθυστερούν να αλλάξουν οι εσωτερικές στάσεις και τα πιστεύω απέναντι σ’ αυτά τα στερεότυπα. Το σημείο αυτό είναι που πρέπει να δουλέψουμε. Και σίγουρα θα τα καταφέρουμε. Εξάλλου, σύγχρονες έρευνες δείχνουν ότι σήμερα οι γυναικείες φιλίες και τα υποστηρικτικά δίκτυα ανάμεσα στις γυναίκες διαδραματίζουν ένα σπουδαίο ρόλο στη ζωή της.

Η σπουδαία συναισθηματική ικανότητα της γυναικείας φύσης, η ενσυναίσθηση, η ήρεμη αγκαλιά μιας γυναίκας, ο ωκεανός της γλυκύτητας εμφανίζεται πλούσια στις γυναικείες σχέσεις. Με άλλα λόγια φυσικά και μπορεί να υπάρξει γνήσια φιλία μεταξύ των γυναικών και μάλιστα κράτα και χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: