Άλλαξε η αγάπη…

Από την ποίηση στην εκποίηση: Ένα θέμα που απασχόλησε και θα απασχολεί φιλόσοφους, ψυχολόγους, λογοτέχνες, σκεπτικιστές, εραστές και ανέραστους.

Κάποτε η αγάπη ήταν ανίκητη στην μάχη, εξίσωνε όλες τις κοινωνικές τάξεις και έδινε στην γη ό,τι περιμέναμε στον ουρανό. Σήμερα όμως όλη αυτή η μαγεία αυτής της διαχρονικής αξίας, έχει αρχίσει να εξασθενεί, σαφώς και υπάρχει αλλά για πόσο ακόμη;

Η αγάπη συντίθεται από την ελευθερία και την δοτικότητα, η ελευθερία διότι αν εξετάσουμε τους μεγάλους έρωτες τις ιστορίες, θα δούμε ανθρώπους να αδιαφορούν για τις συνέπειες των πράξεων τους, να θυσιάζουν την ίδια τους την ζωή αλλά θα δούμε και ανθρώπους που σεμνά κάνανε την επανάσταση της ζωής τους, έρωτες που ίσως δεν γνωρίζουμε βέβαια γιατί δεν προκάλεσαν…

Μεγάλες αγάπες, διότι η μεγαλύτερη αγάπη είναι η ανεκπλήρωτη…

Οι άνθρωποι όμως σήμερα έχασαν και την ελευθερία και την δοτικότητα, γιατί αυτά τα δύο προϋποθέτουν ανάληψη ευθύνης και οι περισσότεροι άνθρωποι τρέμουν την ανάληψη ευθύνης. Καθώς επίσης και η ανιδιοτέλεια αντικαταστάθηκε από την ιδιοτέλεια. Σε μια κερδοσκοπική κοινωνία το συμφέρον εισχώρησε και στην αγάπη, με αποτέλεσμα να εξευτελίζεται ακόμη και η ίδια.

Κάποιοι θα πουν πως υπήρχε πάντα… Ναι, αλλά σε αυτό το βαθμό;

Έτσι έχουμε κατασκευάσει δύο κόσμους, η ρουτίνα της καθημερινότητας, ο κόσμος δηλαδή που είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε μέσα στις κακουχίες, το συμφέρον και την μισαλλοδοξία.

Και τον παράδεισο, τον κόσμο της διαφυγής, ένα μέρος που θέλουμε να υπάρχει, αλλά ουσιαστικά είναι η καθημερινότητα στην οποία συνεχώς προβάλουμε ψευδαισθήσεις επάνω σε καταστάσεις, ανθρώπους και πράγματα που έχουμε επινοήσει.

Γι’ αυτό πλέον η αγάπη σχετίζεται με την καλοπέραση, δηλαδή νοιαζόμαστε οι άνθρωποι να περνάμε καλά, και αν κάτι μας εμποδίζει την χαρά μας αυτή, παύει να υπάρχει ο έρωτας ανάμεσα μας…

Άλλαξε η αγάπη…

«Η αγάπη πλέον είναι ελεύθερη πτώση, κάποιοι τυχεροί παραμένουν στα σύννεφα για μέρες, γι’ αυτό ας περάσουμε καλά προτού χτυπήσουμε στο έδαφος.» Sean Lennon

Στάθη Μπολεράκη