Η Σκέψη είναι Θάνατος

Εχετε ζήσει μέσα στη σκέψη. Εχετε αποδώσει τεράστια σημασία στη σκέψη, αλλά η σκέψη είναι πάντα παλιά, είναι η συνέχεια της μνήμης. Ειναι μία συνεχεια που είναι νεκρή, φθαρμένη, τελειωμένη. Είναι κάτι το παλιό, και μόνο εκείνο που τελειώνει μπορεί να δώσει τη θέση του σε κάτι καινούργιο. Ο θάνατος λοιπόν είναι απαραίτητος για να καταλάβεις. Ο θάνατος όλων όσων γνωρίζει κανείς.

Να είστε ελεύθεροι από το γνωστό, από τη μνήμη σας έστω και για λίγες μέρες.

Να είστε ελεύθεροι απο κάθετι που σας προσφέρει ευχαρίστηση, χωρίς συζήτηση, χωρίς φόβο.

Να σβήσει η οικογένεια σας, το σπίτι σας, το ονομά σας.

Να γίνετε τελείως ανώνυμοι.

Να πεθάνεις για όλα όσα υπάρχουν μέσα σου.

Γιατί η αγάπη είναι πάντα αθώα και φρέσκια, νέα και καθαρή.

Τότε αν κανείς έχει εδραιώσει αυτή την τάξη, αυτήν την αρετή, αυτήν την ομορφιά, αυτό το φώς μέσα του, τότε μπορεί να πάει παραπέρα.

Αυτό σημαίνει ότι έχοντας βάλει ο νους τάξη, η οποία δεν ανήκει στη σκέψη,

ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΗΣΥΧΟΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗΛΟΣ

Φυσικά χωρίς καμία πίεση, χωρίς καμία πειθαρχία.

Κι όλες οι πράξεις γίνονται μέσα σε αυτό το φώς της σιωπής.

Αυτο το Φως μέσα μας. Κρισναμούρτι