"...καμία δεν έχει το πρόσωπο της καλής μου.
Ένα πρόσωπο όπου τα πουλιά πεταρίζουν τα πρωινά.
Καμιά δεν έχει τα χέρια της καλής μου.
Καμιά δεν έχει τα μάτια της καλής μου.
Δυο μάτια που μέσα τους ψάρια κολυμπούν ελεύθερα
ξεχνώντας το αγκίστρι και τις ξέρες,
ξεχνώντας εμένα που τα προσμένω
ξεχνώντας το αγκίστρι και τις ξέρες,
ξεχνώντας εμένα που τα προσμένω
σαν το αρχαίο ψαρά της ελπίδας.
Καμιά δεν έχει τη φωνή της καλή μου.
Μια φωνή που δεν αγγίζει τις λέξεις, σαν να 'ταν ένα
ατέλειωτο τραγούδι.
Καμιά δεν έχει το φως που την περιβάλλει
ούτε εκείνη την απουσία του ήλιου που βυθίζεται.
ούτε εκείνη την απουσία του ήλιου που βυθίζεται.
Κάποιες φορές σκέφτομαι πως κανείς δεν τα έχει όλα αυτά,
κανείς,
ούτε καν αυτή η ίδια. "
"Βασίσου πάνω μου", του Χόρχε Μπουκάι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου