Οι γλυκείς καρποί της πιπεριάς, είναι μεγαλύτεροι από τους καυτερούς, αυλακωτοί και διογκωμένοι. Μαζεύονται 60–80 μέρες μετά από την μεταφύτευση του φυταρίου από το φυτώριο και όταν έχουν ζωηρό πράσινο χρώμα, πριν ωριμάσουν.
Ο καρπός της πιπεριάς είναι πολύσπερμος πράσινος ή κιτρινοπράσινος, που γίνεται κόκκινος ή κίτρινος όταν ωριμάσει. Το σχήμα του, ανάλογα με την ποικιλία, είναι κωνικό και μακρύ έως σφαιρικό ή τοματόμορφο. Πλούσιοι σε βιταμίνη C και βιταμίνη Α, τρώγονται σε σαλάτες ή μαγειρεμένοι. Αποτελούν ένα από τα κύρια υλικά της Ελληνικής κουζίνας, καθώς χρησιμοποιούνται στην χωριάτικη σαλάτα, στα γεμιστά, αλλά και ως συμπλήρωμα σε σάλτσες κ.λ.π.
O όρος «γλυκιά πιπεριά» χρησιμοποιείται συχνά για τις μεγάλες φλάσκες πιπεριές που έχουν σχήμα καμπάνας, ανεξάρτητα από το χρώμα τους. Είναι το μόνο μέλος της οικογένειας capsicum, που δεν παράγει καψαϊκίνη την λιπόφιλη χημική ουσία που μπορεί να προκαλέσει ισχυρή αίσθηση καψίματος όταν έρχεται σε επαφή με βλεννογόνους. Το χρώμα τους μπορεί να είναι πράσινο, ανοιχτό και σκούρο, κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί και πιο σπάνια ακόμα και λευκό και μωβ, ανάλογα με το πότε είναι η συγκομιδή και ποια είναι η συγκεκριμένη ποικιλία.
Οι πράσινες πιπεριές είναι λιγότερο γλυκές και ελαφρά πιο πικρές από τις κόκκινες, τις κίτρινες ή τις πορτοκαλί πιπεριές. Οι κόκκινες πιπεριές έχουν τις περισσότερες βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά και περιέχουν το αντιοξειδωτικό λυκοπένιο σε σύγκριση με τις πράσινες πιπεριές. Το επίπεδο του καροτένιου, ενός άλλου αντιοξειδωτικού, είναι εννέα φορές υψηλότερο στις κόκκινες πιπεριές. Οι κόκκινες έχουν επίσης δύο φορές την περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που έχουν οι πράσινες πιπεριές.
Οι καυτεροί καρποί χρησιμοποιούνται ψητοί ως ορεκτικό ή γίνονται σκόνη και χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό. Η καυστικότητα των καρπών οφείλεται σε μία ουσία, την καψαϊκίνη, ένα αλκαλοειδές που βρίσκεται στο εσωτερικό τους.
Οι πιπεριές περιέχουν επίσης πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Ένα φλιτζάνι (250 ml) ψιλοκομμένες πιπεριές, έχει το 36% της ημερήσιας ποσότητας βιταμίνης Β6 και το 10% φυλλικού οξέος. Η βιταμίνη Ε που έχουν οι πιπεριές βοηθά τον οργανισμό να επουλώνει τις πληγές, τις εκδορές και τους μώλωπες. Τέλος, είναι πλούσια πηγή βιταμίνης Α (β-καροτένιο), που δημιουργεί πιο ανθεκτικούς ιστούς και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα κατά του κοινού κρυολογήματος και των καταρροϊκών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, των ιγμορείων, της ουροδόχου κύστης, του δέρματος και του πεπτικού σωλήνα. Η βιταμίνη Α συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην ευεξία.
Χαρακτηρίζει πολλές κουζίνες της Ανατολής, της Ινδίας, της Άπω Ανατολής και Λατινικής Αμερικής, ενώ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ισπανία και το Μεξικό. Στα θερμά κλίματα η καυτερή πιπεριά καταναλώνεται κατά κόρον, καθώς ερεθίζει ορισμένα κέντρα του υποθαλάμου, προκαλώντας εφίδρωση και μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Γνωστότερα από τα μπαχαρικά που παράγονται από την καυτερή πιπεριά είναι το τσίλι και το καγιέν, από ξηραμένους καρπούς των ποικιλιών Frutescens και Annum, και η καυτερή σάλτσα Ταμπάσκο. Η γλυκιά πάπρικα προέρχεται από μία ποικιλία με ιδιαίτερο άρωμα αλλά μη καυτερή.
Στην Ελλάδα η πιπεριά καλλιεργείται σε όλη την χώρα σε λαχανόκηπους και θερμοκήπια. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Βόρεια Ελλάδα. Οι κυριότερες ποικιλίες είναι η πράσινη της Νέας Μαγνησίας με τους γλυκούς και σαρκώδεις καρπούς, Φλωρίνης με τους κόκκινους καρπούς γλυκούς ή καυτερούς, σχήματος κωνικού, μακριού, μετρίου μεγέθους που τρώγονται ψητές, γίνονται πάπρικα ή κονσερβοποιούνται, Τσούσκα με ελαφριά καυτερή γεύση και κιτρινοπράσινο χρώμα, κίτρινη Κουφαλίων, πιπερούδι, που γίνεται τουρσί και καλλιεργείται στις περιοχές της Θεσσαλονίκης, και άλλες. Η ξερή, τριμμένη κόκκινη πιπεριά σε ορισμένες περιοχές είναι γνωστή και σαν μπούκοβο.
Στην περιοχή των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, όπου αναφέρεται και η κίτρινη πιπεριά, "τσούσκα" λέγεται και η συνήθεια να σηκώνεις στην πλάτη σου κάποιον άνθρωπο σαν τσουβάλι/ γκαλιγκότσα-ι.
Γιατί οι πράσινες πιπεριές είναι πιο φτηνές;
Γιατί οι πράσινες πιπεριές είναι χειμώνα-καλοκαίρι πιο οικονομικές από τις κίτρινες, τις πορτοκαλί και τις κόκκινες; Όχι οι τελευταίες δεν έχουν πιο τσουχτερή τιμή λόγω γεύσης, αρώματος ή εντυπωσιακού χρώματος. Οι πράσινες είναι απλά πιο άγουρες!
Πιο συγκεκριμένα, η συγκομιδή τους γίνεται πριν ωριμάσουν πλήρως, επομένως το χρονικό διάστημα από το οποίο θα καλλιεργηθούν μέχρι να φτάσουν στα ράφια του σούπερ μάρκετ ή του μανάβη είναι πολύ πιο σύντομο. Οι κίτρινες, οι πορτοκαλί και οι κόκκινες πιπεριές χρειάζονται μαζεύονται αφού έχουν ωριμάσει (η καθεμιά και πιο πολύ) και έτσι χρειάζονται περισσότερη φροντίδα. Κατά συνέπεια, εκτός από καλύτερη, πιο γλυκιά γεύση, έχουν και πιο υψηλή τιμή.
Οι πράσινες, οι κίτρινες, οι πορτοκαλί και οι κόκκινες πιπεριές προέρχονται από το ίδιο ακριβώς φυτό, απλά βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα ωρίμασης! Ετσι λοιπόν για να απολαύσουμε όλες τις βιταμίνες του φυτού πρέπει να το παίρνουμε αφού ωριμάσει στο φυτό κι όχι νωρίτερα. Επομένως οι πράσινες πιπεριές είναι πιο βαριές για το στομάχι και δεν προσφέρουν όλα τα οφέλη τους.
@OWL
Ο καρπός της πιπεριάς είναι πολύσπερμος πράσινος ή κιτρινοπράσινος, που γίνεται κόκκινος ή κίτρινος όταν ωριμάσει. Το σχήμα του, ανάλογα με την ποικιλία, είναι κωνικό και μακρύ έως σφαιρικό ή τοματόμορφο. Πλούσιοι σε βιταμίνη C και βιταμίνη Α, τρώγονται σε σαλάτες ή μαγειρεμένοι. Αποτελούν ένα από τα κύρια υλικά της Ελληνικής κουζίνας, καθώς χρησιμοποιούνται στην χωριάτικη σαλάτα, στα γεμιστά, αλλά και ως συμπλήρωμα σε σάλτσες κ.λ.π.
O όρος «γλυκιά πιπεριά» χρησιμοποιείται συχνά για τις μεγάλες φλάσκες πιπεριές που έχουν σχήμα καμπάνας, ανεξάρτητα από το χρώμα τους. Είναι το μόνο μέλος της οικογένειας capsicum, που δεν παράγει καψαϊκίνη την λιπόφιλη χημική ουσία που μπορεί να προκαλέσει ισχυρή αίσθηση καψίματος όταν έρχεται σε επαφή με βλεννογόνους. Το χρώμα τους μπορεί να είναι πράσινο, ανοιχτό και σκούρο, κόκκινο, κίτρινο, πορτοκαλί και πιο σπάνια ακόμα και λευκό και μωβ, ανάλογα με το πότε είναι η συγκομιδή και ποια είναι η συγκεκριμένη ποικιλία.
Οι πράσινες πιπεριές είναι λιγότερο γλυκές και ελαφρά πιο πικρές από τις κόκκινες, τις κίτρινες ή τις πορτοκαλί πιπεριές. Οι κόκκινες πιπεριές έχουν τις περισσότερες βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά και περιέχουν το αντιοξειδωτικό λυκοπένιο σε σύγκριση με τις πράσινες πιπεριές. Το επίπεδο του καροτένιου, ενός άλλου αντιοξειδωτικού, είναι εννέα φορές υψηλότερο στις κόκκινες πιπεριές. Οι κόκκινες έχουν επίσης δύο φορές την περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που έχουν οι πράσινες πιπεριές.
Οι καυτεροί καρποί χρησιμοποιούνται ψητοί ως ορεκτικό ή γίνονται σκόνη και χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό. Η καυστικότητα των καρπών οφείλεται σε μία ουσία, την καψαϊκίνη, ένα αλκαλοειδές που βρίσκεται στο εσωτερικό τους.
Οι πιπεριές περιέχουν επίσης πολλές βιταμίνες του συμπλέγματος Β. Ένα φλιτζάνι (250 ml) ψιλοκομμένες πιπεριές, έχει το 36% της ημερήσιας ποσότητας βιταμίνης Β6 και το 10% φυλλικού οξέος. Η βιταμίνη Ε που έχουν οι πιπεριές βοηθά τον οργανισμό να επουλώνει τις πληγές, τις εκδορές και τους μώλωπες. Τέλος, είναι πλούσια πηγή βιταμίνης Α (β-καροτένιο), που δημιουργεί πιο ανθεκτικούς ιστούς και χρησιμοποιείται ιδιαίτερα κατά του κοινού κρυολογήματος και των καταρροϊκών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού, των ιγμορείων, της ουροδόχου κύστης, του δέρματος και του πεπτικού σωλήνα. Η βιταμίνη Α συμβάλλει στην ανάπτυξη και στην ευεξία.
Χαρακτηρίζει πολλές κουζίνες της Ανατολής, της Ινδίας, της Άπω Ανατολής και Λατινικής Αμερικής, ενώ είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ισπανία και το Μεξικό. Στα θερμά κλίματα η καυτερή πιπεριά καταναλώνεται κατά κόρον, καθώς ερεθίζει ορισμένα κέντρα του υποθαλάμου, προκαλώντας εφίδρωση και μείωση της θερμοκρασίας του σώματος. Γνωστότερα από τα μπαχαρικά που παράγονται από την καυτερή πιπεριά είναι το τσίλι και το καγιέν, από ξηραμένους καρπούς των ποικιλιών Frutescens και Annum, και η καυτερή σάλτσα Ταμπάσκο. Η γλυκιά πάπρικα προέρχεται από μία ποικιλία με ιδιαίτερο άρωμα αλλά μη καυτερή.
Στην Ελλάδα η πιπεριά καλλιεργείται σε όλη την χώρα σε λαχανόκηπους και θερμοκήπια. Είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Βόρεια Ελλάδα. Οι κυριότερες ποικιλίες είναι η πράσινη της Νέας Μαγνησίας με τους γλυκούς και σαρκώδεις καρπούς, Φλωρίνης με τους κόκκινους καρπούς γλυκούς ή καυτερούς, σχήματος κωνικού, μακριού, μετρίου μεγέθους που τρώγονται ψητές, γίνονται πάπρικα ή κονσερβοποιούνται, Τσούσκα με ελαφριά καυτερή γεύση και κιτρινοπράσινο χρώμα, κίτρινη Κουφαλίων, πιπερούδι, που γίνεται τουρσί και καλλιεργείται στις περιοχές της Θεσσαλονίκης, και άλλες. Η ξερή, τριμμένη κόκκινη πιπεριά σε ορισμένες περιοχές είναι γνωστή και σαν μπούκοβο.
Στην περιοχή των Κουφαλίων Θεσσαλονίκης, όπου αναφέρεται και η κίτρινη πιπεριά, "τσούσκα" λέγεται και η συνήθεια να σηκώνεις στην πλάτη σου κάποιον άνθρωπο σαν τσουβάλι/ γκαλιγκότσα-ι.
Γιατί οι πράσινες πιπεριές είναι πιο φτηνές;
Γιατί οι πράσινες πιπεριές είναι χειμώνα-καλοκαίρι πιο οικονομικές από τις κίτρινες, τις πορτοκαλί και τις κόκκινες; Όχι οι τελευταίες δεν έχουν πιο τσουχτερή τιμή λόγω γεύσης, αρώματος ή εντυπωσιακού χρώματος. Οι πράσινες είναι απλά πιο άγουρες!
Πιο συγκεκριμένα, η συγκομιδή τους γίνεται πριν ωριμάσουν πλήρως, επομένως το χρονικό διάστημα από το οποίο θα καλλιεργηθούν μέχρι να φτάσουν στα ράφια του σούπερ μάρκετ ή του μανάβη είναι πολύ πιο σύντομο. Οι κίτρινες, οι πορτοκαλί και οι κόκκινες πιπεριές χρειάζονται μαζεύονται αφού έχουν ωριμάσει (η καθεμιά και πιο πολύ) και έτσι χρειάζονται περισσότερη φροντίδα. Κατά συνέπεια, εκτός από καλύτερη, πιο γλυκιά γεύση, έχουν και πιο υψηλή τιμή.
Οι πράσινες, οι κίτρινες, οι πορτοκαλί και οι κόκκινες πιπεριές προέρχονται από το ίδιο ακριβώς φυτό, απλά βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα ωρίμασης! Ετσι λοιπόν για να απολαύσουμε όλες τις βιταμίνες του φυτού πρέπει να το παίρνουμε αφού ωριμάσει στο φυτό κι όχι νωρίτερα. Επομένως οι πράσινες πιπεριές είναι πιο βαριές για το στομάχι και δεν προσφέρουν όλα τα οφέλη τους.
@OWL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου