Ποια κατεύθυνση είναι η σωστή;

Μπροστά, πίσω, δεξιά, αριστερά. Αυτές είναι οι τέσσερις “κατευθύνσεις” που μπορείς να ακολουθήσεις στη ζωή.

Το βασικό ερώτημα είναι ποια κατεύθυνση είναι η σωστή. Η απάντηση, είναι πως ΔΕΝ υπάρχει σωστός δρόμος που μπορείς να ακολουθήσεις. Προς όποια κατεύθυνση και να πας το αποτέλεσμα δεν μπορεί να προδιαγραφεί.

Στην πορεία της ζωής μας, ερχόμαστε συχνά-πυκνά αντιμέτωποι με τον αν ακολουθούμε το σωστό μονοπάτι, για να φτάσουμε εκεί που επιθυμούμε. Βασικό γνώρισμα του ανθρώπου είναι να επιλέγει τον φαινομενικά εύκολο δρόμο.

Η πραγματικότητα όμως έρχεται να διαψεύσει πανηγυρικά, πως δεν υπάρχει εύκολος δρόμος. Κανένας άνθρωπος δεν περπάτησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σε ροδοπέταλα. Όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με δυσκολίες και η μοναδική λύση είναι να τις αντιμετωπίσουμε με θάρρος και τόλμη.

Όταν βρισκόμαστε, στο κομβικό αυτό σημείο που πρέπει να επιλέξουμε ποια θα είναι η κατεύθυνση της ζωής μας, ο κύκλος μας, οι άνθρωποι που μας αφορούν και μας νοιάζονται προσπαθούν να μας υποδείξουν τον δρόμο που εκείνοι θα επέλεγαν. Το κίνητρο συνήθως είναι επειδή μας αγαπούν και θέλουν να μας προστατέψουν από κινήσεις που δείχνουν λάθος.

Τη ζωή όμως την ζούμε για εμάς. Μας ανήκει σε όλο της το μεγαλείο. Με όλες τις χαρές και τις λύπες της, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Επομένως, όταν είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε τον δρόμο της επιλογής μας, πρέπει να “αγνοούμε” την γνώμη των άλλων. Ακούγεται ξεροκέφαλο, όμως τα μεγαλύτερα μυαλά αυτού του κόσμου τέθηκαν υπό αμφισβήτηση από γνωστούς και αγνώστους τους. Ναι μπορεί να μην είναι το ίδιο, αλλά ακόμα και αν γύρω, μας βρίσκουν τρελούς, ανώριμους ή απλώς λάθος, αν πραγματικά έχουμε κατασταλάξει πρέπει να κάνουμε αυτό που εμείς επιλέξαμε και αυτό που μας προσφέρει ευχαρίστηση.

Mη γελιόμαστε όμως. Υπάρχει τίμημα. Μπορεί να βρεθούμε σε λάθος μέρη ή σε αδιέξοδο. Ο δρόμος απαιτεί θυσίες και συμβιβασμούς. Παρόλα αυτά και για όλα αυτά αξίζει να ρισκάρουμε. Ακόμα και αν η διαδρομή μας αποτύχει παταγωδώς θα έχουμε κερδίσει τόσο την εμπειρία του ταξιδιού όσο και τη γνώση. Όταν θέλουμε να ζούμε και όχι απλά να υπάρχουμε πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να πληρώσουμε το κόστος των επιλογών μας. Η ζωή δεν είναι μια ανέξοδη διαδικασία. Είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας χαρίστηκε και οφείλουμε να τη ζήσουμε, όπως είπα και πιο πριν σε όλο της το μεγαλείο.

Παναγιώτης Ντάικος