Ας πούμε αν προλάβαινες να μπεις στο τρένο και δεν το έχανες για δευτερόλεπτα. Αν δεν έφευγες από εκείνο το μπαράκι στις 3 γιατί κάποιος σε πήρε τηλέφωνο, και αν είχες κρατήσει το τηλέφωνο εκείνου του τύπου που με χάρη και με μια "αστεία" ατάκα είχε αφήσει στην μπάρα μαζί με ένα κερασμένο ποτό για σένα.
Αν τον είχες πάρει κιόλας ένα τηλέφωνο. Έχεις σκεφτεί πως λίγα δευτερόλεπτα θα μπορούσαν να έχουν αλλάξει δραματικά τη ζωή σου;
Κάποια απλά μικρά πράγματα που αγνοείς κάθε μέρα. Σκέφτομαι πόσες λάθος επιλογές μπορεί να έχω κάνει κι εγώ, αγνοώντας μικρά καθημερινά πράγματα. Ένα κοίταγμα, ένα γέλιο, ένα νεύμα. Αλλά μάλλον όσο και να μην θέλω να το παραδεχτώ, και να ουρανοβατώ, όλα για κάποιο λόγο γίνονται και παίρνουμε ότι αξίζουμε στο τέλος.
Ίσως σε κάποιους να αξίζει αυτή η τέλεια σχέση με τα αμοιβαία συναισθήματα, και σε άλλους να αξίζει ένας άνθρωπος τόσο κενός όσο αυτοί. Τελικά μάλλον δεν υπάρχει λόγος να σκεφτόμαστε τι θα γινόταν αν.. γιατί ότι έγινε έγινε, και ότι γράφει δεν ξεγράφει.
Το μόνο που θα πρέπει να κάνουμε θα είναι να ζήσουμε τη ζωή μας όσο πιο όμορφα και όσο πιο περιπετειώδη μπορούμε, γιατί μια την έχουμε!
Μικαέλα Πανηγυροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου