Στον κύκλο της φύσης δεν υπάρχει νίκη ούτε ήττα: υπάρχει
κίνηση. Ο χειμώνας μάχεται να επικρατήσει, στο τέλος όμως αναγκάζεται να
παραχωρήσει τη νίκη στην άνοιξη, που φέρνει μαζί της λουλούδια και χαρά.
Το καλοκαίρι θέλει να κρατήσουν οι ζεστές του μέρες για
πάντα, γιατί είναι πεπεισμένο ότι η ζέστη είναι ευεργετική για τη γη. Τελικά
όμως αποδέχεται την άφιξη του φθινοπώρου, που θα επιτρέψει στη γη να
ξεκουραστεί.
Η γαζέλα τρώει το χορτάρι και την καταβροχθίζει το λιοντάρι.
Το θέμα δεν είναι ποιος είναι ο πιο δυνατός, αλλά πώς μας δείχνει ο Θεός τον
κύκλο του θανάτου και της ανάστασης.
Ηττημένος είναι μόνο όποιος παραιτείται. Οι άλλοι είναι όλοι
νικητές. Και θα έρθει η μέρα που οι δύσκολες στιγμές θα είναι μονάχα
ιστορίες τις οποίες θα αφηγούνται περήφανοι σε όποιον θέλει να τους ακούσει.
Και όλοι θα ακούν με σεβασμό, και θα μάθουν να έχουν τρία σημαντικά πράγματα:
Υπομονή, και να
περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να δράσουν.
Σοφία, για να μην
αφήσουν την επόμενη ευκαιρία να ξεφύγει.
Και περηφάνια για
τις ουλές τους.
Οι ουλές είναι μετάλλια χαραγμένα στη σάρκα τους με φωτιά
και σίδερο και θα τρομάζουν τους εχθρούς τους, γιατί θα δείχνουν πως ο άνθρωπος
που στέκεται απέναντι τους έχει μεγάλη εμπειρία στη μάχη. Συχνά αυτό μας κάνει
να επιζητάμε το διάλογο και να αποφεύγουμε τις συγκρούσεις.Οι ουλές μιλούν πιο δυνατά από την κόψη του σπαθιού που τις
δημιούργησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου