Δεν πρέπει να αυτ-εξαπατάστε

...Μου συμβαίνει να λέω ότι δεν αισθάνομαι καλά εξ' αιτίας του καπνού που ανάπνευσα και που μου προκαλεί κακό. Αυτοί που με ακούν να κάνω αυτή τη σκέψη λένε ότι είναι τρομερό να ακολουθεί κανείς μια διδασκαλία, που κάνει να γίνεται τόσο ευαίσθητος κανείς, ώστε να μη μπορεί τίποτα να αντέξει και υποφέρει από τα πάντα.

Εξηγώ ότι, είναι προτιμότερο να είσαστε ευαίσθητοι και να υποφέρετε παρά να μένετε αναίσθητοι, χυδαίοι και να μην αντιλαμβάνεστε τίποτα. Ο πόνος αποδεικνύει ακριβώς ότι ο άνθρωπος που τον αισθάνεται είναι, ζωντανός. Ο νεκρός δεν υποφέρει πια. Δεν προτιμάτε να είσαστε ζωντανοί και ευαίσθητοι παρά νεκροί; Όλοι προτιμούν να υποφέρουν αλλά να παραμένουν ζωντανοί. Πάρτε το ζητιάνο που κοιμάται στο τσιμέντο και δεν αισθάνεται τίποτα, ο καπνός δεν τον ενοχλεί ούτε το κρέας, ούτε ο θόρυβος. Τίποτα. 

Κι εσείς επίσης μπορείτε να κορέσετε τόσο τον οργανισμό σας από δηλητήρια ώστε να γίνεται αναίσθητος σε όλα. Αυτό όμως είναι επικίνδυνο. Ενώ όταν κανείς εξαγνίζεται και κατορθώνει να αισθάνεται τα παραμικρά πράγματα, αισθάνεται θαυμάσια προστατευμένος. Μαζεύει όλα όσα μπαίνουν στον οργανισμό του. Αυτός αρχίζει τον συναγερμό μόλις κάτι πλησιάσει και φοβάται αυτό που είναι βλαβερό.

 Όταν ο οργανισμός χάνει την αγνότητα του δεν αρχίζει τον συναγερμό και δεν ξέρει πια πότε πάει προς τον κίνδυνο. Ο εξαγνισμένος άνθρωπος αισθάνεται όλο και περισσότερο τη φύση των πραγμάτων που μπαίνουν στον οργανισμό του ως τροφή, ως υγρό, ως αίσθημα και παίρνει τα μέτρα προφύλαξης που επιβάλλεται. 

Όταν είσαστε υπερφορτωμένος, δηλητηριασμένος και φέρετε μαζί σας φορτία, κατάλοιπα, δεν αντιλαμβάνεστε πια τίποτα. Αυτό γίνεται από σας. Μ' αυτό τον τρόπο πρέπει να λογικεύεστε. Δεν πρέπει να εξαπατάστε.

Omraam Mikhael Aivanhov