Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013

Για ψυχική γαλήνη και σύμμετρη ζωή

Ο Δημόκριτος, πρόδρομος των Επικούρειων γράφει για  ψυχική γαλήνη και σύμμετρη ζωή: «Γιατί την ψυχική γαλήνη τη φέρνει στους ανθρώπους η συγκρατημένη διασκέδαση και η σύμμετρη ζωή. Η στέρηση και η υπεραφθονία τείνουν να μετατρέπονται στο αντίθετο τους και να προκαλούν στην ψυχή μεγάλες κινήσεις· και οι ψυχές που κινούνται σε μεγάλη έκταση δεν είναι ούτε ευσταθείς ούτε γαλήνιες. [...]

Να μη δίνει μεγάλη σημασία στα όσα ζηλεύουν ή θαυμάζουν οι πολλοί και να μην τα σκέφτεται συνεχώς. Να κοιτάζει πώς ζουν οι ταλαίπωροι και να συναισθάνεται πόσο υποφέρουν. [...] 

Γι αυτό ακριβώς δεν πρέπει κανείς να ψάχνει για πράγματα που είναι μακριά του, παρά να ικανοποιείται με τα όσα είναι κοντά του, συγκρίνοντας τη ζωή του με τη ζωή εκείνων που βρίσκονται σε χειρότερη θέση» (Δημόκριτος, απόσπ. 191)

Οι φίλοι του Κήπου θεωρούν επίσης ανώφελο και ανόητο (μωρόν) να υποβάλλεται με τη θέλησή μας το σώμα σε βάσανα και δοκιμασίες, σύμφωνα με τις πρακτικές που ακολουθούσαν οι μυστικιστικές σέχτες της εποχής και μέχρι τις μέρες μας εκατοντάδες χιλιάδες πιστοί. Κατά τον Επίκουρο, η φιλοσοφία είναι μια δραστηριότητα χρήσιμη για την ευτυχισμένη ζωή, είναι η ίδια τέχνη και χωριστή επιστήμη της ζωής.

Κύματα μουσικής

Η Φυσική είναι μια επιστήμη με εφαρμογές τόσο στους διάφορους τομείς της τεχνολογίας όσο και σε πολλές εκδηλώσεις της καθημερινής μας ζωής. Μία από αυτές τις τελευταίες που δεν έρχεται συνήθως στο μυαλό μας όταν αναφερόμαστε στη Φυσική είναι και η σχέση της με τη μουσική και ειδικότερα με τα μουσικά όργανα.

Ολοι μας ακούμε λίγο-πολύ μουσική, αλλά πολλοί μάλλον δεν γνωρίζουν πώς παράγονται οι μουσικές νότες στα διάφορα όργανα και σε τι διαφέρει ο ήχος μιας κιθάρας από αυτόν ενός φλάουτου ή ενός τυμπάνου. Οι μουσικοί ήχοι που ακούμε με τα αφτιά μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από κύματα πίεσης που παράγονται από τα διάφορα μουσικά όργανα και διαδίδονται στον αέρα. Τα κύματα, με τη σειρά τους, παράγονται όταν κάποιο σώμα κινείται παλμικά και συμπιέζει - αποσυμπιέζει τον αέρα στην περιοχή του.

Στα έγχορδα όργανα, όπως για παράδειγμα η κιθάρα, το βιολί ή το πιάνο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια χορδή. Στα πνευστά όργανα, όπως για παράδειγμα η τρομπέτα, το κλαρίνο ή το φλάουτο, το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια στήλη αέρα. Τέλος, στα τύμπανα το σώμα που κινείται παλμικά είναι μια μεμβράνη.

Αχιτεκτονική, Αρχή και Τέχνη

Αρχιτεκτονική είναι τόσο η τέχνη, όσο και η επιστήμη του σχεδιασμού (με την έννοια της μελέτης, όχι μόνο του γραφικού σχεδίου) και της υλοποίησης κτιρίων. Το σχέδιο και η έκφραση του, που είναι ο σχεδιασμός, πραγματώνουν ένα αντικείμενο, ένα σύστημα μία αντικειμενική υλική διάσταση.

Ένας πιο γενικός ορισμός θα περιελάμβανε το σχεδιασμό όλων των κτιστών υποδομών στο περιβάλλον, από το μακροσκοπικό επίπεδο του σχεδιασμού πόλεων ως το μικροσκοπικό του σχεδιασμού επίπλων και προϊόντων καθημερινής χρήσης. Η αρχιτεκτονική περιλαμβάνει όχι μόνο το σχεδιασμό αλλά και το προϊόν της υλοποίησης.

Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από το ελληνικό αρχή και τέχνη - τεκτονική (κατασκευή/δημιουργία).

Οι ρίζες της Τσογλανοποίησης;

Οι ρίζες της Τσογλανοποίησης; Που λέτε, κυρ-Βαγγέλη μου, "τσογλανοποίηση" είναι ο σωστός όρος, αφορά ολόκληρο σχεδόν τον ελληνικό πληθυσμό, και ξεκίνησε με τον χαρισματικό κυρ-Αντρέα-δόκτωρ-ζιβάγκο, πάνε 33 χρόνια τώρα (όσα και του Χριστού - βοήθειά μας, μέρες που είναι)...
Κι επιτρέψτε μου να σας πω, με δυο λόγια και με το συμπάθιο δηλαδή, πώς ακριβώς επιτεύχθηκε...

Κομματικός τραμποκοσυνδικαλσιμός: οι τραμπουκοσυνδικαληστές έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια το συμφέρον της επιχείρησης όπου δούλευαν (ιδιωτικής και κυρίως κρατικής), την ιεραρχία, κλπ., κι έκαναν αυτό που τους υπαγόρευε το στενό προσωπικό τους συμφέρον, απειλώντας θεούς και δαίμονες με άνωθεν πολιτική κάλυψη...  Αμέτρητες ιδιωτικές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν και οι κρατικές επιβίωναν με τεχνική (δανειακή) υποστήριξη, στην Εντατική...

Οι Θεοί του Επίκουρου

Καμία μυστική δύναμη, κανένας Θεός δεν ανακατεύεται στη λειτουργία του κόσμου. Οι άνθρωποι μόνοι, απαλλαγμένοι από φόβους, προλήψεις, δεισιδαιμονίες και κάθε λογής φαντάσματα, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη φύση με σκοπό την ευτυχία τους – και πιθανότατα οι θεοί των Επικούρειων δεν θα είχαν καμιά αντίρρηση σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οι θεοί υπάρχουν και η γνώση μας γι’ αυτούς μπορεί να είναι ξεκάθαρη και σαφής

Θεοί μεν γαρ εισίν· εναργής γαρ αυτών η γνώσις.

Ούτε εκδικητικοί είναι όμως ούτε μνησίκακοι. Ζουν στην αιώνια γαλήνη τους και αφήνουν τους ανθρώπους να τα καταφέρουν ή να αποτύχουν μόνοι τους. Εναργής είναι η γνώση που μάς δίνουν οι αισθήσεις, ό,τι αντιλαμβανόμαστε.