Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

"Σύγκρουση" Dirk Muller

O Γερμανός γκουρού των αγορών Dirk Muller εξηγεί σε βιβλίο του πώς εξανεμίζεται το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα και σε ποιές τσέπες μπαίνει.

«Το δημόσιο χρήμα στην Ελλάδα διασπαθίζεται αμέσως αφού δεν γίνεται καμία αξιόλογη προσπάθεια αξιοποίησής του προς το συμφέρον της χώρας.

Στη σύγχρονη Ελλάδα ωστόσο είθισται οι υποστηρικτές του εκάστοτε πρωθυπουργού και οι δικοί του άνθρωποι να θεωρούν αποκλειστικό τους προνόμιο να πληρώνουν όσο λιγότερους φόρους γίνεται στο κράτος ή ακόμη καλύτερα να μην πληρώνουν καθόλου».

Οι Ινδιάνοι στο τέλος θα νικήσουν

Σχετικά με Συρία. Σχετικά με ΝΑΤΟϊκή συμμαχία. Σχετικά με πλιάτσικο. Σχετικά με τα κοπάδια των λαθρομεταναστών. Σχετικά με τον καλό Ομπάμα και τον κακό Μπους Junior. Και σχετικά με τον Δυτικό Πολιτισμό. Μερικά, πρόχειρα, λογάκια σε εφτά βασικά σημεία.

Σημείο πρώτο: Ακόμα και ο έσχατος Νεοέλληνας λαμβάνει μερικά ψίχουλα από κάθε ιμπεριαλιαστική εισβολή. Αμ, τι νομίζετε. Γι’ αυτό μην κλαψουρίζετε. Και γι’ αυτό μην αγανακτείτε. 

Ολοι οι «ένοικοι» της αμερικανοευρωπαϊκής πολυκατοικίας σιτίζονται από τα γιούρια και τα τρόπαια ιμπεριαλιστικών εφόδων. Ετσι ο Γερμανός καταβροχθίζει τα λουκάνικά του. Ετσι ο Γάλλος απολαμβάνει τα τυριά του. Ετσι ο Ιταλός τις μακαρονάδες του. Ετσι ο Αμερικανός το χάμπουργκερ. Κι έτσι ο Ελληνας εξασφαλίζει τη φέτα και το ψωμί του. Ουδείς αθώος!

Σαλάτα με φάκες

Η ταπεινή φακή ταΐζει τον άνθρωπο εδώ και χιλιάδες χρόνια, για την ακρίβεια από την προϊστορική εποχή. Κάποτε οι ευγενείς καλοφαγάδες δεν την έβαζαν στο τραπέζι τους, απαξιώνοντας να την φάνε, γιατί θεωρούνταν "το φαΐ του φτωχού", καθώς ήταν ανέκαθεν πολύ φτηνή.

Σήμερα, η θρεπτική αξία της φακής έχει αναγνωριστεί διεθνώς και συμπεριλαμβάνεται ως τρόφιμο και σε επίσημα γεύματα, καθώς αναμφισβήτητα είναι το πιο νόστιμο από όλα τα όσπρια.

Στους αρχαίους Έλληνες η φακή ήταν γνωστή ως φακός ἐσθιόμενος ενώ, η καλλιέργεια της φακής ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο και τη Ρώμη.

Αντικείμενα από φακές και υπολείμματα της τροφής έχουν βρεθεί στην περιοχή της Μεσοποταμίας σε αρχαιολογικές ανασκαφές που χρονολογούνται εδώ και 8000 χρόνια. Στη Βίβλο της Γένεσης, ο Ησαύ εγκατέλειψε τα πρωτοτόκια του "αντί πινακίου φακής" και ένα καρβέλι ψωμί.

Μπορείς ν' αλλάξεις ζωή;

Η επιστροφή στην επαρχία και τα όνειρα θερινής νυκτός.

Το νησί είναι μπροστά σου. Γαλάζιο, καφέ, άσπρο, λίγο πράσινο, κυρίως γαλάζιο. Τα προβλήματα είναι μαζί σου. Λίγος φόβος, λίγη υπερβολική ενημέρωση, κάποιος απόηχος από τις εξελίξεις στην πόλη για τα νοσοκομεία, για την κωμωδία της ΕΡΤ, για τις απολύσεις του Σεπτεμβρίου, για το πιο συνεπές πράγμα του ελληνικού κράτους, τις πυρκαγιές. Αλλά το νησί είναι εδώ και με έναν τρόπο περιγελά την πραγματικότητα.

Βλέπεις τους ντόπιους. Σκέπτονται τον επόμενο χειμώνα με 40 βαθμούς Κελσίου. Αλλος είναι κλέφτης, άλλος κόβει εμμονικά αποδείξεις, άλλος προσπαθεί να βγάλει χρήματα πουλώντας ομελέτες που μοιάζουν με σόλες παπουτσιών, άλλος φοράει ύποπτα πολλές μαύρες μπλούζες πάνω από τα αρχαιοελληνικά ανορθόγραφα τατουάζ του λιπαρού κορμιού του, άλλος το παλεύει πραγματικά. Νιώθεις προνομιούχος μόνο και μόνο που είσαι διακοπές. Καινούργιο συναίσθημα αυτό.

Στο καφενείο ενός μικρού νησιού, ακούς έναν Γάλλο που προσπαθεί να μιλήσει ελληνικά. Το διασκεδάζει και ο ίδιος. Προσπαθεί με προφορά Βόρειας Γαλλίας να παραγγείλει έναν ελληνικό καφέ. Η γυναίκα του τον κοροϊδεύει. Αυτός προσπαθεί. Περνάει καλά και αυτό περνάει και στον κόσμο.

Ανακαλύπτοντας εξωγήινη ζωή

Πριν από παραπάνω από μισό αιώνα, ο αστρονόμος Frank Drake, κατασκεύασε μια εξίσωση που υπολόγιζε την πιθανότητα να βρίσκονται και άλλοι νοήμονες πολιτισμοί στο Γαλαξία πέρα από εμάς.

Αξιολογώντας τα στοιχεία και τη γνώση που αποκομίσαμε έκτοτε, η Sara Seager, καθηγήτρια φυσικής και πλανητολογίας στο MIT, κατέληξε σε μια εναλλακτική εξίσωση, λαμβάνοντας υπόψη διαφορετικές παραμέτρους από ότι η  εξίσωση Drake.

Η εξίσωση Drake: Το 1961, οι παράμετροι που έλαβε υπόψη του o Drake, ήταν ο μέσος ρυθμός δημιουργίας αστέρων στο Γαλαξία, το κλάσμα αυτών των άστρων που έχουν πλανήτες οι οποίοι μπορούν να συντηρήσουν ζωή και όντως αναπτύσσουν νοήμονα ζωή, και τέλος αναπτύσσουν πολιτισμό και αποκτούν τεχνολογία ικανή ώστε να γνωστοποιήσουν την ύπαρξή τους. Επίσης συνυπολόγισε και τ η χρονική διάρκεια που οι πολιτισμοί αυτοί συνεχίζουν να υπάρχουν συντηρώντας τη τεχνολογία τους.

Σύμφωνα με τον Drake και τους συνεργάτες του, η καλύτερη εκτίμηση που μπορούσαν να κάνουν την εποχή εκείνη, υποδείκνυε τουλάχιστον 1000 νοήμονες πολιτισμούς στο Γαλαξία μας. Έκτοτε έχουν υπάρξει πολλές ακόμη εκτιμήσεις, με τεράστια όμως απόκλιση μεταξύ τους: από έναν πολιτισμό στο Γαλαξία (εμάς) έως και πολλά εκατομμύρια.

Βιώσιμη ανάπτυξη από τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη

Η βιώσιμη ανάπτυξη μέσα από τα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη. Οι όροι Ανάπτυξη και Μεγέθυνση, σε επίπεδο υλοποίησης πολιτικών, συνήθως ταυτίζονται, αν και η επιστήμη διαφοροποιεί ξεκάθαρα την έννοια της Ανάπτυξης από την έννοια της Μεγέθυνσης.

Η ανάπτυξη, ως γνωστό, αποτελεί την ολιστική εκδοχή της εξέλιξης ενός οργανισμού και εμπεριέχει και την έννοια της αρμονίας. Η μη αρμονική σχέση ανάμεσα στα αναπτυσσόμενα μέλη ενός οργανισμού μπορεί να δημιουργήσει παθολογική κατάσταση, αν δεν χαρακτηρίζεται ήδη ως παθολογική, πχ η παχυσαρκία, ή η ατροφία κάποιου άκρου.

Όμως και η κοινωνία είναι ένας οργανισμός και η Ανάπτυξη που την αφορά θα πρέπει να διέπεται από ανάλογες αρμονικές σχέσεις. Οι επιθετικοί προσδιορισμοί που αποτελούν και σημερινά ζητούμενα της Ανάπτυξης (πράσινη, βιώσιμη, αειφορική κ.ά.), ως ζητούμενα, δείχνουν ελλείψεις και δυσαρμονίες.

Πρόσεχε τον τρόπο που σκέπτεσαι

Πιστεύουμε λανθασμένα ότι το καλό δεν ανταμείβεται, το κακό μένει ατιμώρητο και ότι από τη ζωή λείπει η αληθινή δικαιοσύνη. Γιατί;

Επειδή η μνήμη των θετικών και των αρνητικών πράξεών μας ξεθωριάζει με το χρόνο και όταν τα καθυστερημένα αποτελέσματα εμφανίζονται, τα βλέπουμε ως τυχαία περιστατικά.

Σήμερα πρόσεχε τον τρόπο που σκέπτεσαι, μιλάς και πράττεις.

Κάθε σκέψη μετράει, κάθε πράξη μετράει, κάθε λέξη μετράει!

Όσο το μυαλό είναι υποδουλωμένο

"Τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο επικίνδυνο
από την άγνοια και την βλακεία της συνείδησης

Όσο το μυαλό είναι υποδουλωμένο,
το σώμα δεν μπορεί ποτέ να ελευθερωθεί."
Martin Luther King

Ο υποκειμενικός ιδεαλισμός είναι ένας από τους βασικούς κλάδους του ιδεαλισμού. Παίρνει ως βάση το συναίσθημα, τη συνείδηση του ατόμου, του υποκειμένου για κάθε τι που υπάρχει.  

Ο υποκειμενικός ιδεαλισμός αρνείται ότι υπάρχουν πέρα από τα αισθήματα και τη συνείδηση του ανθρώπου πραγματικά αντικείμενα, που να επενεργούν πάνω στα όργανα των αισθήσεών του και να προκαλούν τα αντίστοιχα αισθήματα. Είναι μονιστικός και αντιτίθεται στον αντικειμενικό ιδεαλισμό, ενώ βρίσκεται ως θεωρία κοντά στον σολιψισμό.

Τι είναι τελικά το Σύμπαν;

Το πρόβλημα της απεραντοσύνης του Σύμπαντος είναι βασικά φιλοσοφικό, έστω και αν η επιστήμη προσπαθεί να το αντιμετωπίσει στηριζόμενη στη θεωρία της σχετικότητας και στη Φυσική των μικροσωματίων. Τι είναι τελικά το Σύμπαν; 

Ο Αναξίμανδρος ο Μιλήσιος είναι ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «άπειρο», ταυτίζοντάς τον με την πρώτη αιτία των πραγμάτων, την αρχή και το πρώτο «στοιχείο» όλων των όντων. 

Αν και δεν είναι σίγουρο τι ακριβώς εννοούσε ο ίδιος ο φιλόσοφος με τη λέξη αυτή, οι επικρατέστερες σήμερα εκδοχές μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο αναξιμάνδρειος αυτός όρος αναφερόταν κατά κύριο λόγο σε μια ποιοτικά απροσδιόριστη, αμορφοποίητη και άφθαρτη πρώτη «ύλη», που ήταν συγχρόνως χωρικά και χρονικά απεριόριστη.